Albert Camus: Revizyonlar arasındaki fark

m= |

}}

*[[Adalet]] olmadan [[düzen]] olmaz.

*Ağın ilmiklerine takılmış bir balık gibi çırpınıyorum.

*[[Aşk]], akıllı aptal demeden tüm insanlara bulaşan bir hastalıktır.

*Ateşten ve yiyecekten yoksun bir insan için [[özgürlük]], hiç de acelesi olmayan bir lükstür.

*Bana her şeyi açıklayan öğretilerin aynı zamanda beni zayıflatmalarının nedenini şimdi anlıyorum. Kendi yaşamımın ağırlığından kurtarıyorlar beni, oysa onu yalnız başıma taşımam gerek.

*Basın özgürlüğü belki de özgürlük düşüncesinin giderek aşağılanmasından en çok acı çekmiş özgürlüktür.

*Bütün büyük olayların, büyük düşüncelerin önemsiz bir başlangıcı vardır.

*Büyük olmanın yolu da, deha gibi çalışma ve alınterinden geçer.

*Çağdaş siyasi toplum, insanları mutsuzluğa düşürme makinesidir.

*Çöl kalmadı artık. Ada kalmadı. Oysa gereksinimini duyuyoruz. Dünyayı anlamak için, bazı bazı ona sırtımızı dönmemiz gerekir; insanlara daha iyi yardım edebilmek için, bir an onları kendimizden uzak tutmamız gerekir. Ama güç kazanmamız için zorunlu yalnızlığı, usun toparlandığı ve gözüpekliğin ölçüsünün alındığı uzun soluğu nerede bulmalı? Büyük kentler kaldı. Ancak, bunun için de bir takım koşullar gerekiyor.

*Dostlarım, şimdi ben size büyük bir şey söyleyeceğim. Sakın kıyametin kopmasını beklemeyin, o hergün kopmaktadır.

*Dünya aydınlık olsaydı, sanat olmazdı.

*Dünyanın en eski mesleği "kendini satmak"tır. Bunu "fahişelik" ile karıştırmak da bir o kadar eski bir yanılgıdır.

*Düşüncenin haline ağlamak boşunadır. Onun için çalışalım yeter.

*Eğer tanrı olmasaydı, bir insan aziz olabilir miydi; bu benim bugün bildiğim tek samimi problemdir.

*Evren insan için uyumsuzdur ve bilinemez.

*Evrenimin gizi: İnsandaki ölümsüzlük isteğine kapılmadan Tanrı'yı düşlemek.

*Felsefe, utanmazlığın çağdaş biçimidir.

*Geceler sonsuz değildir.

*Geleceğe yönelik gerçek cömertlik ,şu an mevcut olan herşeyden vazgeçmeyi içerir.

*Gölgesiz güneş yoktur ve geceyi tanımak gerekir.

*Günü gününe kadınlar, günü gününe erdem ya da erdemsizlik, günü gününe, köpekler gibi, ama her gün sağlamca yerinde duran kendim. Böylece yaşamın yüzeyinde ilerliyordum, sözcükler içinde, hiçbir zaman gerçek içinde değil. Tam okunmamış o kitaplar, tam sevilmemiş o dostlar, tam gezilmemiş o kentler, tam sarılmamış o kadınar!

*Haklı olma ihtiyacı, sıradan insanlara özgüdür.

*Hatırlamak için yavaşlar, unutmak için hızlanırız.

*Hiçbir şey, büyüklük kadar sade değildir; çünkü sade olmak, biraz da büyük olmaktır.

*[[Hürriyet]], tarihin kaybolmayan tek değeridir.

*İnancın yere düşerse [[silah]]ın da yere düşer.

*İnsan, kendi kendisinden saklamaya çalıştığı yanını sevmez.

*İnsanlarla uzun süre yaşayamıyorum. Sonsuzluğun payından bana biraz yalnızlık gerek.

*İspanya'da savaşan gönüllüler,bu savaşın anılarını yüreklerinde kötü bir yara gibi taşımışlardır. Çünkü, insan, haklı olduğu halde yenilebileceğini, zorbalığın gayrete boyun eğdirebilecegini,bazen cesaretin kendi kendisinin ödülü olmadığını İspanya'da öğrenmiştir.

*Kelimeler torba gibidir, içine konan şeyin şeklini alır.

*Kendine bir anlam arayan tek varlık insandır.

*Korkunç bir bırakılmışlık duygusu. Dünyanın bütün varlıklarını göğsüme sarsam bile, kendimi hiçbir şeyden koruyamazdım.

*Kötülük cehaletten gelir.

*Merhamet faydasız olunca, insan ondan bıkar usanır.

*[[Mutluluk]], bizi zorlayan kadere karşı kazanılan zaferlerin en büyüğüdür.

*Mutluluk şansı olmasaydı, [[adalet]]in hali ne olurdu.

*Ne Faust ne Don Kişot birbirini yenmek için yaratılmamışlardır; ve sanat dünyaya kötülük etmek için icat edilmemiştir.

*Nerede edebiyat varsa, orada umut da vardır.

*Ölüm de serindir, gölgesinde hiçbir tanrı barınmaz.<ref>Sürgün ve Krallık</ref>

*Ölüm bir istatistik ve devlet işi oldu mu, dünya işleri artık iyi gitmiyor demektir.

*Önümden gitme seni izleyemeyebilirim, arkamdan da gelme yol gösteremeyebilirim; yanımda yürü ve yalnızca dostum kal.

*Özgürlük gelecek umudu değildir. O, şu 'an'adır ve insanlarla ve şu andaki dünyayla uyumludur.

*Polemik yüzünden çoğumuzun gözünü perdeler bürümüş, artık insanlar arasında değil bir gölgeler dünyasında yaşıyoruz.

*[[Politika]] için yaratılmadım. Çünkü hasmın ölümünü istemekten ya da kabul etmekten acizim.

*Politika ve sanat dünyanın düzensizlikleri karşısında başkaldırmanın iki ayrı yüzüdür.

*Resmi tarih oldum olası büyük katillerin tarihidir. Kabil, Habil'i bugün öldürmüş değil, ama bugün Kabil, Habil'i akıl uğruna öldürüyor ve onur madalyası istiyor.

*Sadakat uçurumdur, sadakatsizlik hiçlik.

*Sanat, sanatçıyı insanlardan ayrılmamaya zorlar.

*Sözün gelişi 'dostlarım' diyorum, dostum yok artık, sadece suç ortaklarım var. Onların da sayısı pek çoğaldı, bütün insanlar suç ortağım benim. En başta da siz geliyorsunuz. Kim yanımdaysa birinci odur.

*[[Suç ve Ceza|Suç ve Ceza]]'yı okuduktan sonra , ilk kez , yeteneğim hakkında bir kuşku duydum. Ciddi olarak , bu işten vazgeçme ihtimalini ölçüp tarttım.

*Şerefini bir yana bırakan inkılap, bu duygunun egemen olduğu kaynaklarına ihanet etmiş olur.

*Tarih insanların, düşlerin en aydınlık olanlarını gerçekleştirmek için giriştikleri umutsuz bir çabadan başka bir şey değildir.

*Tarihsel mutlakıyet yeterli değil, etkilidir, gücü elde etmiş ve elinde tutmuştur. Güç sahibi olur olmaz, tek yaratıcı gerçekliği yok etmiştir.<ref>Albert Camus, Direniş, İsyan ve Ölüm</ref>

*Telgraflar bizim tek kaynağımız olarak kaldı. Akıl, yürek ve tenle birbirine bağlanan varlıklar, on sözcüklük bir telgrafın büyük harflerinde o eski birlikteliğin işaretlerini arayacak hale geldiler....

:''(Veba)''

*Ya tüm çırpınmalarını aşan daha yüksek bir anlamı vardır bu dünyanın, ya da bu çırpınmalardan başka hiçbirşey gerçek değildir.

*Ya zamanla birlikte yaşar ölürsün, ya daha yüce bir yaşam uğruna zamanın dışına çıkarsın.

*Yazılan her şey yaşanamaz, ama insan bunu yapmayı deneyebilir.

*Yirminci yüzyılımız korku çağıdır. Diyeceksiniz ki korku bir bilim değildir, ama bu korkuda bilimin payı var.

*Zamanımdan ayrılamayacağımı anlayınca, onunla birleşmeye karar verdim.