Cemil Meriç: Revizyonlar arasındaki fark
| [kontrol edilmiş revizyon] | [kontrol edilmiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
Değişiklik özeti yok Etiketler: Mobil değişiklik Mobil ağ değişikliği |
Değişiklik özeti yok Etiketler: Mobil değişiklik Mobil ağ değişikliği |
||
27. satır:
* [[Dergi]] hür [[tefekkür]]ün kalesi.
* [[Düşünce]]ye câzip ve parlak bir biçim vermek küçültür düşünceyi. Büyük yazar içinden gelen sesi olduğu gibi haykırandır. Kelimeleri kullanırken avamın hoşuna gidip gitmeyeceğini düşünmez.
* [[İngiliz]] hodgamdır. Bir millet değil de bir yığın. Yığın düşünmez, mâruz kalır. Nezleye yakalanır gibi tutulur bir fikre. Ateşi yükselince arslanlaşır, nöbet geçirince her mukaddesi unutuverir.
* Olgunlaşmak kalbin daha hassas, kanın daha sıcak, zekânın daha işlek, ruhun daha huzurlu olması demek.
* Okumak, iki ruh arasında âşıkane bir mülâkattır.
* [[Kâmus]] bir
* Her kavganın ezelî mazereti: Son kavga olmak.
* [[Deha]] tabiatın en tehlikeli armağanı.
Satır 40 ⟶ 39:
* Güneş ülkeleri aydınlatır, [[sözler]] milleti.
* İzm'ler idrakimize giydirilen deli gömlekleri.
* [[Tefekkür]] [[
* Her büyük adam kucağında yaşadığı cemiyetin üvey evladıdır.
* Türk aydını yangından kaçar gibi uzaklaşıyor memleketten. Hayır, kirlettiği bir odadan kaçar gibi. ''(
* Kelime
*
* Kendi gerçeğimizi kendi kelimelerimizle anlayıp anlatmak, her namuslu yazarın vicdan borcu.
* Murdar bir halden muhteşem bir maziye kanatlanıp uçmak gericilikse, her namuslu insan
* [[Kelam]], bütünüyle haysiyettir.
* [[Kamus]], bir milletin hafızası, yani kendisi; heyecanıyla, hassasiyetiyle, şuuruyla.
Satır 52 ⟶ 51:
* [[İdeoloji]]ler, uçurumları aydınlatan hırsız fenerleri.
* Kitaptan değil, kitapsızlıktan korkmalıyız.
* Hafızaya çakıl taşı gibi saplanan bilgi kırıntılarına yeni bir ad bulduk: [[
* [[Kitap]], istikbale yollanan mektup… smokin giyen heyecan, mumyalanan [[tefekkür]].
* Tarihimiz, mührü sökülmemiş bir hazine.
* Her toplum bir
* Duygunun asaleti, kuvvet ve isabetindedir.
* Yığın düşünmez, maruz kalır.
Satır 72 ⟶ 71:
* İrfan, düşüncenin bütün kutuplarını kucaklayan bir kelime.
* İrfan, kemale açılan kapı, amelle taçlanan ilim.
* Kültür,
* Kültür, kaypaklığı, müphemiyeti ve seyyaliyetiyle Avrupa’dır. Tarif edilmeyen, edilemeyen bir kelime.
* Batı’nın düşünce tarihi akılla naklin mücadele tarihi.
Satır 78 ⟶ 77:
* Avrupa tarihi, bir sınıf kavgası tarihidir.
* Raskolnikov sarsıntı geçiren bir toplumda yapayalnızdır. Dosto gibi.
* Şuuraltı (psikanaliz) her istediğini kolayca elde eden mutlu azınlığın imtiyazı.
* Kendini tanımak, marifetlerin marifeti.
* Belki de medeniyet uyuyor ve zaman zaman rüya görüyor.
Satır 86 ⟶ 85:
* Bilgi, sonu gelmeyecek olan bir fetihtir.
* Çatışmasız toplum beraber otlayan, beraber geviş getiren adsız bir sürü.
* Tarihin mimarı:
* Dahi, münzevi bir yıldız; anasız doğan çocuk, anasız doğan ve zürriyetsiz ölen. Zirveden zirveye akseden şarkı.
* Kronoloji:
* Din, bir susuzluk, sonsuza karşı duyulan [[özlem]]. Bilgi değil, aşk.
* Hapishane, maskelerin çıkarıldığı yerdir.
Satır 95 ⟶ 94:
* Yemin ederim ki, dünyanın bütün toprakları bir tek insanın kanını akıtmaya değmez.
* Hakikati bulan, başkaları farklı düşünüyor diye, onu haykırmaktan çekiniyorsa hem budala hem de alçaktır. Bir adamın ‘Benden başka herkes aldanıyor’ demesi güç şüphesiz; ama sahiden herkes aldanıyorsa ne yapsın?
*Bazen bir kuyuya benziyor hayat; kör, pis, zehirli bir kuyuya. Boğuluyorum, ölüme koşacak mecalim kalmıyor, kimseyi görmüyor gözüm. Sevdiklerim yabancılaşıyor. Kitaplar tuğla oluveriyor birden. Dostlarımın sesini tanımıyorum. Varlığım bir tele asılıyor. Bir kâbus bu, bir hastalık. Gözlerimi kaybettikten sonra bu kuyuya sık sık düştüm… İstediğini yapamamak, sakatlığımdan doğan bir aciz… Acılarımı dev aynasında büyüten rezil bir hassasiyetim var… Aczime tahammül edemiyorum… Bu, hayatımın perde arkasındaki ardı arkası kesilmeyen uğultu. ''(sayfa 47.)''
== Umrandan Uygarlığa ==
| |||