Albert Camus: Revizyonlar arasındaki fark

[kontrol edilmiş revizyon][kontrol edilmiş revizyon]
İçerik silindi İçerik eklendi
Değişiklik özeti yok
Babatolian (mesaj | katkılar)
dz.
9. satır:
}}
[[Dosya:Albert Camus, gagnant de prix Nobel, portrait en buste, posé au bureau, faisant face à gauche, cigarette de tabagisme.jpg|250px|right|thumb]]
 
{{Vikiler|
<center><small>Sözler, alfabetik sıraya göre düzenlenmiştir.</small></center>
commons=Albert Camus |
__NOTOC__
wikispecies= |
<small>
wikt= |
: {{ABC}}
b= |
</small>
s= |
w= Albert Camus |
n= |
m= |
}}
== A ==
*[[Adalet]] olmadan [[düzen]] olmaz.
Satır 50 ⟶ 46:
*Biz yaşamımız boyunca kişiliğimizi biçimlendirmeyi sürdürürüz.Eğer kendimizi çok iyi tanısaydık, ölmemiz gerekirdi.
*Bu dünyada en büyük suç, insanların taşıdıklarından kaçmak değilse nedir?
*Bugün annem öldü veya dün, tam hatırlamıyorum.("
** Yabancı- (1942")
*Bugün karım öldü fakat neyse ki masamın üstü beni oyalayacak bir sürü evrakla dolu.
*Bugünü anlatan yapıtların yazarları, duygu incelikleri, sevgi gerçekleri üzerinde duracak yerde, yargıçlardan, mahkemelerden, davalardan, suçlama yollarından başka bir şey görmüyorlar. Pencereleri dünyanın güzelliklerine açacak yerde, yalnızların sıkıntılarına açılmış pencereleri kapıyorlar.
Satır 58 ⟶ 55:
== Ç ==
[[Dosya:Theodor Kittelsen - Nøkken som hvit hest.jpg|thumb|Çöl kalmadı artık. Ada kalmadı. Oysa gereksinimini duyuyoruz. Dünyayı anlamak için, bazı bazı ona sırtımızı dönmemiz gerekir; insanlara daha iyi yardım edebilmek için, bir an onları kendimizden uzak tutmamız gerekir. Ama güç kazanmamız için zorunlu yalnızlığı, usun toparlandığı ve gözüpekliğin ölçüsünün alındığı uzun soluğu nerede bulmalı?]]
*Çağdaş [[siyaset|siyasi]] toplum, insanları[[insan]]ları [[mutluluk|mutsuzluğa]] düşürme makinesidir.
*Çöl kalmadı artık. Ada kalmadı. Oysa gereksinimini duyuyoruz. Dünyayı anlamak için, bazı bazı ona sırtımızı dönmemiz gerekir; insanlara daha iyi yardım edebilmek için, bir an onları kendimizden uzak tutmamız gerekir. Ama güç kazanmamız için zorunlu yalnızlığı, usun toparlandığı ve gözüpekliğin ölçüsünün alındığı uzun soluğu nerede bulmalı? Büyük kentler kaldı. Ancak, bunun için de bir takım koşullar gerekiyor.
 
== D ==
*Dostlarım, şimdi ben size büyük bir şey söyleyeceğim. Sakın kıyametin kopmasını beklemeyin, o hergün kopmaktadır.
*[[Dünya]] aydınlık olsaydı, [[sanat]] olmazdı.
*[[Dünya]]daki kötülüklerin çoğunun temelinde, başkasının varolan veya olası sorunlarını görmezden gelmek yatar, iyi niyetli yaklaşımlar da altyapıca yetersiz ise, kötü bir niyetinki kadar tahribata yol açabilir.
*Dünyanın en eski mesleği "kendini satmak"tır. Bunu "fahişelik" ile karıştırmak da bir o kadar eski bir yanılgıdır.
Satır 70 ⟶ 67:
 
== E ==
*Eğer [[tanrıTanrı]] olmasaydı, bir insan aziz olabilir miydi; bu benim bugün bildiğim tek samimi problemdir.
*[[Evren]] insan için uyumsuzdur ve bilinemez.
*Evrenimin[[Evren]]imin gizi: İnsandaki[[İnsan]]daki ölümsüzlük isteğine kapılmadan [[Tanrı]]'yı düşlemek.
 
== F ==
*[[Felsefe]], utanmazlığın çağdaş biçimidir.
*Fikirlerinizden nefret ediyorum, ama onları savunabilmeniz için hayatımı feda etmeye hazırım.
 
Satır 88 ⟶ 85:
== H ==
[[Dosya:Butterfly and moon.png|thumb|Hatırlamak için yavaşlar, unutmak için hızlanırız.]]
*Haklı[[Hak]]lı olma ihtiyacı, sıradan insanlara[[insan]]lara özgüdür.
*Hatırlamak için yavaşlar, unutmak için hızlanırız.
*[[Hayat]] bir şey değildir. İtinayla yaşayınız.
*[[Hayat]] ve [[ahlak]] hakkında bildiğim her şeyi futboldan öğrendim.
*Hepimiz öleceğimize göre, ne zaman ve nasıl olduğunun önemsizliği meydandadır.
*Her şeye katlanabilirim, yeter ki içimde o yoğun ve coşkun yalımı duyayım.
*Her şeyin anlamsız olduğunu söylediğimiz anda bile anlamlı bir şey söylemiş oluruz.
*Her tür kesinliğe karşı, insanların öldürülmesinin sineklerin öldürülmesi kadar gündelik sayıldığı şu anlamsız dünyayı tanıdığımızı sakin sakin yadsıyorlardı; şu sınırları iyi çizilmiş vahşiliği, şu hesaplanmış çılgınlığı, (…) şu ölüm kokusunu, öldürmediği herkesi şaşkına çeviren şu ölüm kokusunu, son olarak da bir bölümü her gün bir fırının ağzına yığılmış, yağlı kokular çıkararak havaya karışan, öteki bölümü de güçsüzlük ve korkunun zincirlerine vurulmuş kendi sırasını bekleyen şu şaşkına dönmüş insanlardan olduğumuzu inkar ediyorlardı...
*Hiçbir sanatçı[[sanat]]çı gerçekten[[gerçek]]ten vazgeçmez.
*Hiçbir şey, büyüklük kadar sade değildir; çünkü sade olmak, biraz da büyük olmaktır.
*[[Hoşgörü]] nedir? Hoşgörü insanlığın bir parçasıdır. Hepimizin hataları ve eksikleri var; gelin karşılıklı olarak birbirimizin hata ve eksiklerini bağışlayalım, çünkü, hoşgörü doğanın ilk yasasıdır.
*[[Hürriyet]], tarihin kaybolmayan tek değeridir.
 
Satır 109 ⟶ 106:
*İnsan hiçbir zaman tamamıyla mutsuz olmaz.
*İnsan insan olmadığı sürece insanlar insan gibi yaşayamaz.
*İnsan kendisi için gerçek ve mutlak olan [[mutluluk|mutluluğa]] yaşamı boyunca yalnız bir kez erişir ve geri kalan tüm yaşamını bu mutluluğa tekrar ulaşmaya adar.
*İnsan otuzunda kendini avucunun içi gibi bilmelidir. Kusurlarının ve niteliklerinin kesin sayısını, ne kadar uzağa gidebileceğini bilmelidir, ilerideki başarısızlıkları öngörebilmelidir. Her ne ise o olabilmelidir. Ve hepsinden önemlisi, bunları kabul edebilmelidir.
*[[İnsan]] söyledikleriyle değil, söylemedikleriyle insanlaşır.
*İnsan tümüyle suçlu değildir çünkü tarihi o başlatmadı, ama tümüyle suçsuz da değildir çünkü tarihi sürdürdü.
*İnsanı akıllı yapan tek şey [[nefret]]tir.
*İnsanı[[İnsan]]ı savunuyorum, çünkü düştüğünü gördüm.
*İnsanın eninde sonunda alışamayacağı bir [[düşünce]] yoktur.
*İnsanın her gün yaptığı en iyi şey intihar etmemeye karar vermektir.
*İnsanın parası varsa çalışmak zorunda kalmaz. Böylece zamanı satın alır. Bu kalan zamanda da kendini mutlu edebilecek şeyleri yapar. Yani para mutluluğu satın alır.
Satır 125 ⟶ 122:
== K ==
*Kelimeler torba gibidir, içine konan şeyin şeklini alır.
*Kendine bir anlam arayan tek varlık insandır[[insan]]dır.
*Kısaca, mahkum idamına manen yardım etmek zorundaydı.İşlerin kolayca yürümesi kendi yararınaydı.
*Kışın en soğuk zamanında, ben nihayet içimde yenemediğim bir yaz olduğunu öğrendim.
*Korkunç bir bırakılmışlık duygusu. Dünyanın bütün varlıklarını göğsüme sarsam bile, kendimi hiçbir şeyden koruyamazdım.
*Kötülük cehaletten[[bilgi]]sizlikten gelir.
 
== M ==
*[[Merhamet]] faydasız olunca, insan ondan bıkar usanır.
*[[Mutluluk]], bizi zorlayan kadere karşı kazanılan zaferlerin en büyüğüdür.
*Mutluluk şansı olmasaydı, [[adalet]]in hali ne olurdu.
 
== N ==
*Ne [[Faust]] ne Don Kişot birbirini yenmek için yaratılmamışlardır; ve sanat dünyaya kötülük etmek için icat edilmemiştir.
*Nerede [[edebiyat]] varsa, orada umut da vardır.
 
Satır 146 ⟶ 143:
*Ölüm korkusunu aşmadıkça insan için özgürlük yoktur. Ama intihar ile değil. Bu korkuyu aşmak için kendini bırakmamak gerekir. Hiç burukluk duymadan, korkmadan ölebilmeli.
*Önümden gitme seni izleyemeyebilirim, arkamdan da gelme yol gösteremeyebilirim; yanımda yürü ve yalnızca dostum kal.
*[[Öfke]]ni [[akıl|aklınla]] yenemiyorsan, kendini, insandan sayma.
*[[Özgürlük]] gelecek umudu değildir. O, şu 'an'adır ve insanlarla ve şu andaki dünyayla uyumludur.
 
== P ==
*Polemik yüzünden çoğumuzun gözünü perdeler bürümüş, artık insanlar arasında değil bir gölgeler dünyasında yaşıyoruz.
*[[Politika]] için yaratılmadım. Çünkü hasmın ölümünü istemekten ya da kabul etmekten acizim.
*[[Politika]] ve [[sanat]] dünyanın düzensizlikleri karşısında başkaldırmanın iki ayrı yüzüdür.
*Resmi [[tarih]] oldum olası büyük katillerin tarihidir. Kabil, Habil'i bugün öldürmüş değil, ama bugün Kabil, Habil'i akıl uğruna öldürüyor ve onur madalyası istiyor.
== S ==
*Sadakat uçurumdur, sadakatsizlik hiçlik.
*[[Sanat]], sanatçıyı insanlardan[[insan]]lardan ayrılmamaya zorlar.
*Sanat bence en büyük sayıda insanı ortak acılar ve sevinçlerle coşturacak görüntüleri, biçimleri bulmaktır.
*Sanat hem bir coşma, hem de bir yadsıma işidir.
Satır 164 ⟶ 161:
*Sanatçı yalanla ve kötülükle uzlaşamaz.
*Sanatçılar yaşamdan yanadırlar ölümden yana değil.
*Sevmenin[[Sevgi|Sevme]]nin sınırı olamaz.
*Sözün gelişi 'dostlarım' diyorum, dostum[[dostluk|dost]]um yok artık, sadece suç ortaklarım var. Onların da sayısı pek çoğaldı, bütün insanlar suç ortağım benim. En başta da siz geliyorsunuz. Kim yanımdaysa birinci odur.
*[[Suç ve Ceza]]'yı okuduktan sonra , ilk kez , yeteneğim hakkında bir kuşku duydum. Ciddi olarak , bu işten vazgeçme ihtimalini ölçüp tarttım.
 
== Ş ==
*Şerefini[[Onur|Şeref]]ini bir yana bırakan inkılap, bu duygunun egemen olduğu kaynaklarına ihanet etmiş olur.
 
== T ==
[[Dosya:Soap bubble sky.jpg|thumb|[[Tarih]] insanların, düşlerin en aydınlık olanlarını gerçekleştirmek için giriştikleri umutsuz bir çabadan başka bir şey değildir.]]
*[[Tarih]] insanların, düşlerin[[düş]]lerin en aydınlık olanlarını gerçekleştirmek için giriştikleri umutsuz bir çabadan başka bir şey değildir.
*Tarihsel[[Tarih]]sel mutlakıyet yeterli değil, etkilidir, gücü elde etmiş ve elinde tutmuştur. Güç sahibi olur olmaz, tek yaratıcı gerçekliği yok etmiştir.<ref>Albert Camus, Direniş, İsyan ve Ölüm</ref>
*Telgraflar bizim tek kaynağımız olarak kaldı. Akıl, yürek ve tenle birbirine bağlanan varlıklar, on sözcüklük bir telgrafın büyük harflerinde o eski birlikteliğin işaretlerini arayacak hale geldiler....
*Tüm duyarlı nesneler, aynı günde doğmuş, benim gibi acı çeker, benim gibi ölürler. Kartal ödlek kurbanı üstüne çullanmış, titreyen organları kanlı gagasıyla parçalar. Savaşın toz dumanında yuvarlanan adam, can çekişen arkadaşının kanıyla kanı karışmakta, Beklerken leş kargalarına yem olma sırasını. Evet, her kişide tüm dünya sızlanmakta. Hepsi ıstırap için doğmuş, birbirini yok etmekte. Peki, bu korkunç kaos ne için? Her birimizin acısı hepimize mutluluk mu dersin! Ne kutsanacak dünya, öyleyse!
Satır 183 ⟶ 180:
*'Yabancı' saçmanın karşısındaki insanın çıplaklığını gösterir.
*Yaratıcı olarak ölümün kendisine hayat verdim. Ölmeden önce yaptığım şey bu.
*Yaşama[[Yaşam]]a umutsuzluğu yoksa yaşama aşkı[[aşk]]ı da yoktur.
*Yaşamak kendi başına bir değer yargısıdır. Nefes almak ise; yargılamaktır.
*Yaşamanın tadını çıkarmaktan korkana aptal derim.
*Yazar, sanatını büyük yapan şu iki görevi yüklenmelidir; gerçeği ve özgürlüğü.
*[[Edebiyat|Yazarlık]] sanatı[[sanat]]ı korunması güç olan şu iki ödeve bağlı kalacaktır; bile bile yalan söylememek ve insanın insanı ezmesine karşı koymak.
*Yazılan her şey yaşanamaz, ama insan bunu yapmayı deneyebilir.
*Yirminci yüzyılımız korku çağıdır. Diyeceksiniz ki korku bir bilim değildir, ama bu korkuda bilimin payı var.
 
== Z ==
*Zamanımdan[[Zaman]]ımdan ayrılamayacağımı anlayınca, onunla birleşmeye karar verdim.
 
== Kitapları ==
Satır 200 ⟶ 197:
{{Kaynakça}}
 
{{Vikiler|
commons=Albert Camus |
wikispecies= |
wikt= |
b= |
s= |
w= Albert Camus |
n= |
m= |
}}
{{vikisöz bağlantılar}}
 
"https://tr.wikiquote.org/wiki/Albert_Camus" sayfasından alınmıştır