André Gide: Revizyonlar arasındaki fark

[kontrol edilmiş revizyon][kontrol edilmiş revizyon]
İçerik silindi İçerik eklendi
Racconish (mesaj | katkılar)
img
Babatolian (mesaj | katkılar)
Düzenleme yapıldı.
8. satır:
|ölüm_yeri= Paris, Fransa
}}
<center><small>Sözler, alfabetik sıraya göre düzenlenmiştir.</small></center>
<small>
: {{ABC}}
</small>
 
<!-- A-->
* Açılmamış kanatların büyüklüğü bilinmez.
* Anı yazmak, ölümün elinden bir şey kurtarmaktır.
* Aptal görünmeye çalışmak en büyük akıllılıktır.
* Arkadaş, insanların sana sundukları gibi benimseme yaşamı. Yaşamın daha güzel olabileceğine inandır kendini.
* Arzular! Hiç mi yorulmayacaksınız?
<!-- B-->
* Başka birinin sizin kadar iyi yapabileceği bir şeyi bırakın o yapsın, siz yapmayın.
* Bilge kişi, her şeye şaşan kişidir.
<!-- ç-->
* Çok yapılan tenkit ve çıkışlar şiddetini kaybeder. Tıpkı bir tanesi insanın ayağını acıtan çakıl taşının, pek çoğunun üzerinde yüründüğünde tesirini kaybetmesi gibi.
<!-- E-->
* En güzel çiçek, en tez solandır.
<!-- G-->
* Gerçeği arayanlara inanın. Bulduklarını iddia edenlerden çekinin.
[[Dosya:Ezra Orion, Stairs to the Sky (2531527122).jpg|144px|thumb|[[Gerçek|Gerçeği]] arayanlara inanın. Bulduklarını iddia edenlerden çekinin.]]
* [[Gerçek|Gerçeği]] arayanlara inanın. Bulduklarını iddia edenlerden çekinin.
* Güzel geleceği bekleyerek görkemli gençliklerimizi eskitiyorduk, işte burada hata yapıyorduk.
<!-- H-->
* [[Hayat]] yaşla değil, yaşamakla anlaşılır.
* Her dalganın çekilişindeki güzellik kendisinden öncekinin çekilişine borçludur; her çiçek kendi meyvası uğrunda solmak zorundadır; meyva da düşmedikçe, ölmedikçe, yeni çiçekleri sağlayamaz. Bahar bile kışın yasından hız alır.
* Her İsviçreli kendi [[buzul]]unu içinde taşır.
* Her türlü kötülüğü yapmaya muktedir iken, kötü bir şey yapmamak: İşte, budur [[iyilik]].
<!-- İ-->
* İhtişam baktığın şeyde değil bakışında olmalı.
* İnsanın[[İnsan]]ın hayatı, insanın hayalidir.
* İnsan kendini sürükleyeni isteyerek izlediği vakit bağını hissetmez; ama direnmeye, uzaklaşarak yürümeye başladığı vakit çok acı çeker.
* [[İnsan]] yalnız tek bir istemeli ve durmadan hep onu istemeli, o zaman onu elde edeceğimizden emin olabiliriz.
* İyi bir başlangıç, yarı yarıya [[başarı]] demektir.
<!-- K-->
* Karanlığa küfretmektense, bir küçük ışık yakın, daha iyi edersiniz.
* Kendi kendinin [[mutluluk|mutluluğuna]] engel olmak yolunda insan fevkalade beceriklidir.
* Kıyıyı gözden kaybetmeye cesaret etmedikçe [[insan]], yeni okyanuslar keşfedemez.
* Kitabım kendisinden çok, kendi kendinle ilgilenmeyi öğretsin sana. Sonra kendi kendinden çok, kendi dışında kalanlarla ilgilenmeyi...
* Kuşkular[[Kuşku]]lar, mutluluğu bize haram etmeye yeter.
<!-- N-->
* Nice hastalıklar vardır, elde olmayanı istemekten gelir.
<!-- O-->
* Olmadığın biri olarak sevilmektense, olduğun biri olarak nefret edilmek daha iyidir.
<!-- P-->
* [[Platon]]'un anlattığı, hiçbir tasın içinde alıkonulamayan Ameles kaynağının suyunu andırır. Her an, getirdiği her şeyi alıp götürür.
<!-- R-->
* Ruhumuz bir değer kazandıysa, başka ruhlara göre daha candan tutuştuğu için kazandı.
<!-- U-->
* Umutsuzluk[[Umut]]suzluk nedeniyle korkup kaçma. Umut umutsuzluğun ötesindedir. Aş, yürü, geç onu. Karanlık geçidin ötesinde, ışık bulacaksın.
* Yaşam,çok zalim bir öğretmendir.Önce sınav yapar,sonra dersi verir.
<!-- Y-->
* Yerinmeler, acınmalar, pişmanlıklar, arkadan bakınca geçmişin sevinçleridir. Geriye bakmayı sevmem ve geçmişimi uzaklarda bırakırım, tıpkı bir kuşun uçmak için gölgesini terk etmesi gibi. Her sevinç bizi bekler hep; fakat her zaman yatağı boş bulmak, yalnız olmak ve kendisine bir dul gibi gelinmesini ister. Her sevinç, günden güne bozulan çölün kudret helvasına benzer. Platon'un anlattığı, hiçbir tasın içinde alıkonulamayan Ameles kaynağının suyunu andırır. Her an, getirdiği her şeyi alıp götürür.
* [[Yaşam]], çok zalim bir öğretmendir. Önce sınav yapar, sonra dersi verir.
* Yerinmeler, acınmalar, pişmanlıklar, arkadan bakınca geçmişin sevinçleridir. Geriye bakmayı sevmem ve geçmişimi uzaklarda bırakırım, tıpkı bir kuşun uçmak için gölgesini terk etmesi gibi. Her sevinç bizi bekler hep; fakat her zaman yatağı boş bulmak, yalnız olmak ve kendisine bir dul gibi gelinmesini ister. Her sevinç, günden güne bozulan çölün kudret helvasına benzer. Platon'un anlattığı, hiçbir tasın içinde alıkonulamayan Ameles kaynağının suyunu andırır. Her an, getirdiği her şeyi alıp götürür.
* Yükümüz ne kadar ağır ve zahmetli olursa, ruhumuzu o oranda eğitir ve yüceltir.
 
"https://tr.wikiquote.org/wiki/André_Gide" sayfasından alınmıştır