Fyodor Dostoyevski: Revizyonlar arasındaki fark

[kontrol edilmiş revizyon][kontrol edilmiş revizyon]
İçerik silindi İçerik eklendi
Babatolian (mesaj | katkılar)
+
Babatolian (mesaj | katkılar)
+söz ve dz.
1. satır:
[[Dosya:Dostoevsky.jpg|thumb|right|200px|[[İnsan]] bir gizemdir: Eğer tüm yaşamını onu çözmekle geçirsen, zamanını boşa harcamış olmazsın. Ben kendim bu gizemle meşgul oluyor, çünkü ben bir insan olmak istiyorum.]]
{{Biyografi
|kişi_adı=Fyodor Mikailoviç Dostoyevski<br>Фёдор Миха́йлович Достое́вский
|resim_adı=Dostoevsky 1872.jpg
|resim_başlığı= Rus yazar
|doğum_tarihi=[[11 Kasım]] [[w:1821|1821]]
|doğum_yeri=[[w:Moskova|Moskova]]
|ölüm_tarihi= [[9 Şubat]] [[w:1881|1881]]
|ölüm_yeri=[[w:St. Petersburg|St. Petersburg]]
}}
 
'''[[w:Fyodor Dostoyevski|Fyodor Mihayloviç Dostoyevski]]''' (Rusça: Фёдор Миха́йлович Достое́вский) (d: 11 Kasım 1821, Moskova - ö: 9 Şubat 1881, Sankt Petersburg), Rus roman yazarı.
==Kaynaksız==
 
==Sözleri==
===Kaynaklı===
*[[İnsan]] bir gizemdir: Eğer tüm yaşamını onu çözmekle geçirsen, zamanını boşa harcamış olmazsın. Ben kendim bu gizemle meşgul oluyor, çünkü ben bir insan olmak istiyorum.<ref>Dostoyevski : Yaşamı ve Çalışması (1971), Konstantin Mochulski</ref>
**Kişisel yazışma, Dostoyevski : Yaşamı ve Çalışması (1971), Konstantin Mochulski
 
*Benim [[İsa]]'ya inanışım ve itirafım bir çocuğunki gibi değil. Benim şükrettiğim şey bir kuşku ocağına doğmak.<ref>Kierkegaard, the Melancholy Dane (1950), Harold Victor Martin.</ref>
 
===Kaynaksız===
*Akıllı bir adam kendine karşı acımasız olmazsa gururlu da olamaz.
 
Satır 22 ⟶ 23:
*[[Çocuk]], [[dünya]]nın en büyük saadetidir.
 
*[[İnsan]]oğlu çok derin bir varlıktır. Ben tanrı olsaydım bu kadar derin yaratmazdım.
 
*Evlenme-boşanma işi sırf [[kadın]]ların elinde olsaydı, bir tek nikah sağlam kalmazdı.
Satır 32 ⟶ 33:
*Korku, yalan doğurur.
 
[[Dosya:Dostoevsky 1872.jpg|200px174px|thumb|right|İnsanın[[İnsan]]ın en büyük kusuru, alnının kara yazgısı erdemsizliğidir[[erdem]]sizliğidir. Erdemsizlik ve ölçüsüzlük! Ölçüsüzlüğün erdemsizlikten geldiği çoktandır bilinen bir [[gerçek]].]]
*İnsanın[[İnsan]]ın en büyük kusuru, alnının kara yazgısı erdemsizliğidir[[erdem]]sizliğidir. Erdemsizlik ve ölçüsüzlük! Ölçüsüzlüğün erdemsizlikten geldiği çoktandır bilinen bir gerçek. İnsanlık tarihine şöyle bir bakın. Görkem mi? Belki bunun için Rodos Anıtı yeter! Göz alıcılık mı? Çağlar boyunca askerin, sivilin giydiği üniformalara baksak, ne demek istediğimiz anlaşılır... İnsanlık tarihine her şey yakıştırılır da, ağırbaşlılık yakıştırılmaz. Daha söze başlamadan sözünüz ağzınıza tıkılır.
 
*Herkesin yolu ayrı.
Satır 47 ⟶ 48:
*İnsanların birbirini tanıması için en iyi zaman, ayrılmalarına en yakın zamandır.
 
*Eğer sen, başkalarından kendine saygı beklersen bu onlar için büyük bir şeydir. Sadece kendine saygı duyabilirsen diğerleri de sana saygı duymaya mecbur kalır.
 
*[[Acı]]da hazların en tatlısı saklıdır.
Satır 79 ⟶ 80:
*[[Cehennem]], insan yüreğinde [[sevgi]]nin bittiği yerdir.
 
[[Dosya:Cristo degli abissi.jpg|thumb|174px|Bence, şeytan diye bir şey gerçekte yoksa, kişioğlu uydurmuşsa onu, kendine bakarak, kendisini örnek alarak uydurmuştur.<br><center>''[[w:Karamazov Kardeşler|Karamazov Kardeşler]]''</center>]]
[[Dosya:Caspar David Friedrich - Der Wanderer über dem Nebelmeer.jpg|thumb|right|174px|Herkes gerçekte olduğundan daha sertmiş gibi görünmeye çalışır, sanki herkes açıkça dışa vurunca duygularıyla alay edileceğinden korkmaktadır.<br><center>''[[w:Beyaz Geceler|Beyaz Geceler]]''</center>]]
 
==Eserleri==
===''[[w:Beyaz Geceler (öykü)|Beyaz Geceler (1848)]]''===
*Mutsuzken başkalarının mutsuzluğunu daha güçlü hissederiz; duygular parçalanmaz, yoğunlaşır.
 
Satır 92 ⟶ 93:
*Sizi kırdım, ama biliyorum -eğer seviyorsanız, kırgınlık uzun zaman kalmaz akılda, ve siz beni seviyorsunuz. -''Naştenka''
 
===''[[w:Yeraltından Notlar|Yeraltından Notlar (1864)]]''===
*Şöyle bir daha, dikkatlice düşünün! Biz bugün "canlılık" denen şeyin nerede bulunduğunu, neyin nesi olduğunu, hangi adla çağrıldığını bile bilmiyoruz. Elimizden kitaplarımızı alsalar, bir anda neye uğradığımızı şaşırırız. Artık hangi yolu seçeceğimizi, kime tutunup kimden kaçacağımızı, neyi sevip neden nefret edeceğimizi, neyi sayıp neyi hor göreceğimizi bilemeyiz. İnsan olmak, yani etiyle kemiğiyle insan olmak bile yük geliyor; bundan utanıyoruz, ayıp sayıyoruz. "Soyut insan" diyebileceğim garip yaratıklar olmaya can atıyoruz. Biz ölü doğmuş kişileriz, zaten çoktandır canlı olmayan babaların soyundan ürüyoruz ve bu durumu gittikçe daha çok beğeniyor, bundan zevk almaya başlıyoruz. Nerdeyse bir kolayını bulup bizleri doğrudan doğruya düşüncelerin doğurmasını sağlayacağız.
 
Satır 101 ⟶ 102:
*Bir insanın en iyi tarifi iki ayaklı ve nankör olmasıdır.
 
===''[[w:Suç ve Ceza|Suç ve Ceza (1866)]]''===
 
===[[w:Suç ve Ceza|Suç ve Ceza (1866)]]===
* Yeni bir adım atmak, yeni bir kelime söylemek, insanların en fazla korktuğudur.
 
* Acı ve ızdırap daima büyük bir zeka ve derin bir yürek için kaçınılmazdır. Gerçekten büyük insanlar, sanıyorum ki, yeryüzündeki en büyük üzüntüye sahiptir.
 
===''[[w:Kumarbaz (roman)|Kumarbaz (1867)]]''===
* Gerçekten de oyun masasına bir an olsun kuruntuya kapılmadan dokunmak hiç mümkün değil mi?
 
*Gerçek bir centilmen tüm servetini bir anda yitirse bile yine de soğukkanlılığını bozmayacaktır. Para centilmenliğin öylesine uzağındadır ki, bunun lafı bile olmaz.
 
===''[[w:Budala|Budala (1869)]]''===
*Bu dünyada iki tür insan vardır: Biri önem taşıyanlar, diğeri taşımayanlar.
 
*İnsan en iyi dostunu burnu sürtmüş bir durumda görmekten gerçekten de hoşlanır; dostlukların büyük bölümü böyle bir mahçubiyet üzerine kuruludur, tüm aklı başında insanların bildiği eski bir gerçektir bu.
 
===''[[w:Karamazov Kardeşler|Karamazov Kardeşler (1881)]]''===
*Baş kaldıranları her zaman yenecek üç güç vardır yeryüzünde bunlar; mucize, sır ve otoritedir.