Albert Camus: Revizyonlar arasındaki fark

[kontrol edilmiş revizyon][kontrol edilmiş revizyon]
İçerik silindi İçerik eklendi
Babatolian (mesaj | katkılar)
+
Babatolian (mesaj | katkılar)
+söz ve dz.
1. satır:
'''[[w:Albert Camus|Albert Camus]]''' (7 Kasım 1913 – 4 Ocak 1960), Fransız yazar vefilozof.
{{Biyografi
[[Dosya:Albert Camus, gagnant de prix Nobel, portrait en buste, posé au bureau, faisant face à gauche, cigarette de tabagisme.jpg|250px200px|right|thumb|[[Kıyamet|Son Yargılama]] gününü beklemeyin. O, her gün olmaktadır.]]
|kişi_adı=Albert Camus
|resim_adı=Albert Camus.png
|resim_başlığı= 1957 Nobel Edebiyat Ödülü sahibi, Fransız yazar ve filozof.
|doğum_tarihi=[[7 Kasım]] [[w:1913|1913]]
|doğum_yeri=Mondovi, Cezayir
|ölüm_tarihi=[[4 Ocak]] [[w:1960|1960]]
|ölüm_yeri=Villeblevin, [[Fransa]]
}}
[[Dosya:Albert Camus, gagnant de prix Nobel, portrait en buste, posé au bureau, faisant face à gauche, cigarette de tabagisme.jpg|250px|right|thumb]]
 
<center><small>Sözler, alfabetik sıraya göre düzenlenmiştir.</small></center>
__NOTOC__
<small>
: {{ABC}}
</small>
 
== A ==
==Eserleri==
** ===''Yabancı (1942)''===
*Bugün annem öldü veya dün, tam hatırlamıyorum.
 
===''[[Sisifos Söyleni|Sisifos Söyleni (1942)]]''===
*Usta romancılar filozof romancılardır — ki onlar tez yazarlarının karşıtlarıdır.
 
*Düşünme alışkanlığından elde etmeden önce yaşama alışkanlığı ediniriz.
 
*Tepelere doğru tek başına didinmek bile bir [[insan]]ın yüreğini doldurmaya yeter. '''Sisyphus''''u [[mutluluk|mutlu]] olarak düşlemek gerekir.
**'''Orijinali''':''La lutte elle-même vers les sommets suffit à remplir un cœur d'homme; il faut imaginer Sisyphe heureux.''
 
*Evet belki de [[mutluluk|mutluluğun]] sırrı '''saçma'''nın anlamsızlığını keşfetmemizdir.
 
===''Sürgün ve Krallık (1957)''===
*[[Ölüm]] de serindir, gölgesinde hiçbir [[tanrı]] barınmaz.<ref>Sürgün ve Krallık</ref>
 
===''Direniş, İsyan ve Ölüm (1960)''===
*[[Tarih]]sel mutlakıyet yeterli değil, etkilidir, gücü elde etmiş ve elinde tutmuştur. Güç sahibi olur olmaz, tek yaratıcı gerçekliği yok etmiştir.<ref>Albert Camus, Direniş, İsyan ve Ölüm</ref>
 
===''Düşüş (1956)''===
*Dostlarım, şimdi ben size büyük bir şey söyleyeceğim. Sakın[[Kıyamet|Son kıyametinYargılama]] kopmasınıgününü beklemeyin,. oO hergünher kopmaktadırgün olmaktadır.
 
[[Dosya:Sisyphus by von Stuck.jpg|180px|right|thumb|Tepelere doğru tek başına didinmek bile bir [[insan]]ın yüreğini doldurmaya yeter. '''Sisyphus''''u [[mutluluk|mutlu]] olarak düşlemek gerekir.<br><center>—''Sisifos Söyleni''</center>]]
===Kaynaksız===
<!-- A -->
*[[Adalet]] olmadan [[düzen]] olmaz.
*Ağın ilmiklerine takılmış bir balık gibi çırpınıyorum.
Satır 26 ⟶ 43:
*Ateşten ve yiyecekten yoksun bir insan için [[özgürlük]], hiç de acelesi olmayan bir lükstür.
 
==<!-- B ==-->
*Bana her şeyi açıklayan öğretilerin aynı zamanda beni zayıflatmalarının nedenini şimdi anlıyorum. Kendi yaşamımın ağırlığından kurtarıyorlar beni, oysa onu yalnız başıma taşımam gerek.
*Basın özgürlüğü belki de özgürlük düşüncesinin giderek aşağılanmasından en çok acı çekmiş özgürlüktür.
Satır 47 ⟶ 64:
*Biz yaşamımız boyunca kişiliğimizi biçimlendirmeyi sürdürürüz.Eğer kendimizi çok iyi tanısaydık, ölmemiz gerekirdi.
*Bu dünyada en büyük suç, insanların taşıdıklarından kaçmak değilse nedir?
*Bugün annem öldü veya dün, tam hatırlamıyorum.
** Yabancı (1942)
*Bugün karım öldü fakat neyse ki masamın üstü beni oyalayacak bir sürü evrakla dolu.
*Bugünü anlatan yapıtların yazarları, duygu incelikleri, sevgi gerçekleri üzerinde duracak yerde, yargıçlardan, mahkemelerden, davalardan, suçlama yollarından başka bir şey görmüyorlar. Pencereleri dünyanın güzelliklerine açacak yerde, yalnızların sıkıntılarına açılmış pencereleri kapıyorlar.
Satır 54 ⟶ 69:
*Büyük olmanın yolu da, deha gibi çalışma ve alınterinden geçer.
 
==<!-- Ç ==-->
[[Dosya:Theodor Kittelsen - Nøkken som hvit hest.jpg|thumb|Çöl kalmadı artık. Ada kalmadı. Oysa gereksinimini duyuyoruz. Dünyayı anlamak için, bazı bazı ona sırtımızı dönmemiz gerekir; insanlara daha iyi yardım edebilmek için, bir an onları kendimizden uzak tutmamız gerekir. Ama güç kazanmamız için zorunlu yalnızlığı, usun toparlandığı ve gözüpekliğin ölçüsünün alındığı uzun soluğu nerede bulmalı?]]
*Çağdaş [[siyaset|siyasi]] toplum, [[insan]]ları [[mutluluk|mutsuzluğa]] düşürme makinesidir.
*Çöl kalmadı artık. Ada kalmadı. Oysa gereksinimini duyuyoruz. Dünyayı anlamak için, bazı bazı ona sırtımızı dönmemiz gerekir; insanlara daha iyi yardım edebilmek için, bir an onları kendimizden uzak tutmamız gerekir. Ama güç kazanmamız için zorunlu yalnızlığı, usun toparlandığı ve gözüpekliğin ölçüsünün alındığı uzun soluğu nerede bulmalı? Büyük kentler kaldı. Ancak, bunun için de bir takım koşullar gerekiyor.
 
==<!-- D ==-->
*Dostlarım, şimdi ben size büyük bir şey söyleyeceğim. Sakın kıyametin kopmasını beklemeyin, o hergün kopmaktadır.
*[[Dünya]] aydınlık olsaydı, [[sanat]] olmazdı.
*[[Dünya]]daki kötülüklerin çoğunun temelinde, başkasının varolan veya olası sorunlarını görmezden gelmek yatar, iyi niyetli yaklaşımlar da altyapıca yetersiz ise, kötü bir niyetinki kadar tahribata yol açabilir.
Satır 67 ⟶ 81:
*Düşünen insanların mesleği uygulayıcıların tarafında bulunmak değildir.
 
==<!-- E ==-->
*Eğer [[Tanrı]] olmasaydı, bir insan aziz olabilir miydi; bu benim bugün bildiğim tek samimi problemdir.
*[[Evren]] insan için uyumsuzdur ve bilinemez.
*[[Evren]]imin gizi: [[İnsan]]daki ölümsüzlük isteğine kapılmadan [[Tanrı]]'yı düşlemek.
 
==<!-- F ==-->
*[[Felsefe]], utanmazlığın çağdaş biçimidir.
 
==<!-- G ==-->
*Geceler sonsuz değildir.
*Geleceğe yönelik gerçek cömertlik ,şu an mevcut olan her şeyden vazgeçmeyi içerir.
Satır 83 ⟶ 97:
*Günü gününe kadınlar, günü gününe erdem ya da erdemsizlik, günü gününe, köpekler gibi, ama her gün sağlamca yerinde duran kendim. Böylece yaşamın yüzeyinde ilerliyordum, sözcükler içinde, hiçbir zaman gerçek içinde değil. Tam okunmamış o kitaplar, tam sevilmemiş o dostlar, tam gezilmemiş o kentler, tam sarılmamış o kadınar!
 
==<!-- H ==-->
[[Dosya:Butterfly and moon.png|thumb|Hatırlamak için yavaşlar, unutmak için hızlanırız.]]
*[[Hak]]lı olma ihtiyacı, sıradan [[insan]]lara özgüdür.
Satır 98 ⟶ 112:
*[[Hürriyet]], tarihin kaybolmayan tek değeridir.
 
==<!-- İ ==-->
[[Dosya:Draper Herbert James Mourning for Icarus.jpg|thumb|right|[[İnsan]]ı savunuyorum, çünkü düştüğünü gördüm.]]
*İnancın yere düşerse [[silah]]ın da yere düşer.
*İnsan, kendi kendisinden saklamaya çalıştığı yanını sevmez.
Satır 120 ⟶ 135:
*İspanya'da savaşan gönüllüler,bu savaşın anılarını yüreklerinde kötü bir yara gibi taşımışlardır. Çünkü, insan, haklı olduğu halde yenilebileceğini, zorbalığın gayrete boyun eğdirebilecegini,bazen cesaretin kendi kendisinin ödülü olmadığını İspanya'da öğrenmiştir.
 
==<!-- K ==-->
*Kelimeler torba gibidir, içine konan şeyin şeklini alır.
*Kendine bir anlam arayan tek varlık [[insan]]dır.
Satır 128 ⟶ 143:
*Kötülük [[bilgi]]sizlikten gelir.
 
==<!-- M ==-->
*[[Merhamet]] faydasız olunca, insan ondan bıkar usanır.
*[[Mutluluk]], bizi zorlayan kadere karşı kazanılan zaferlerin en büyüğüdür.
*Mutluluk şansı olmasaydı, [[adalet]]in hali ne olurdu.
 
==<!-- N ==-->
*Ne [[Faust]] ne Don Kişot birbirini yenmek için yaratılmamışlardır; ve sanat dünyaya kötülük etmek için icat edilmemiştir.
*Nerede [[edebiyat]] varsa, orada umut da vardır.
 
==<!-- Ö ==-->
*Ölüler yokluklarıyla değil de, onlarla bizim aramızda, söylenmeden kalan sözler yüzünden, keder verirler asıl. Ölüm olmasaydı, onu icat etmek zorunda kalırdık.
*Ölüm de serindir, gölgesinde hiçbir tanrı barınmaz.<ref>Sürgün ve Krallık</ref>
*Ölüm bir istatistik ve devlet işi oldu mu, dünya işleri artık iyi gitmiyor demektir.
*Ölüm korkusunu aşmadıkça insan için özgürlük yoktur. Ama intihar ile değil. Bu korkuyu aşmak için kendini bırakmamak gerekir. Hiç burukluk duymadan, korkmadan ölebilmeli.
Satır 146 ⟶ 160:
*[[Özgürlük]] gelecek umudu değildir. O, şu 'an'adır ve insanlarla ve şu andaki dünyayla uyumludur.
 
==<!-- P ==-->
*Polemik yüzünden çoğumuzun gözünü perdeler bürümüş, artık insanlar arasında değil bir gölgeler dünyasında yaşıyoruz.
*[[Politika]] için yaratılmadım. Çünkü hasmın ölümünü istemekten ya da kabul etmekten acizim.
*[[Politika]] ve [[sanat]] dünyanın düzensizlikleri karşısında başkaldırmanın iki ayrı yüzüdür.
*Resmi [[tarih]] oldum olası büyük katillerin tarihidir. Kabil, Habil'i bugün öldürmüş değil, ama bugün Kabil, Habil'i akıl uğruna öldürüyor ve onur madalyası istiyor.
 
== S ==
<!-- S -->
*Sadakat uçurumdur, sadakatsizlik hiçlik.
*[[Sanat]], sanatçıyı [[insan]]lardan ayrılmamaya zorlar.
Satır 165 ⟶ 180:
*[[Suç ve Ceza]]'yı okuduktan sonra , ilk kez , yeteneğim hakkında bir kuşku duydum. Ciddi olarak , bu işten vazgeçme ihtimalini ölçüp tarttım.
 
==<!-- Ş ==-->
*[[Onur|Şeref]]ini bir yana bırakan inkılap, bu duygunun egemen olduğu kaynaklarına ihanet etmiş olur.
 
==<!-- T ==-->
[[Dosya:Soap bubble sky.jpg|thumb|[[Tarih]] insanların, düşlerin en aydınlık olanlarını gerçekleştirmek için giriştikleri umutsuz bir çabadan başka bir şey değildir.]]
*[[Tarih]] insanların, [[düş]]lerin en aydınlık olanlarını gerçekleştirmek için giriştikleri umutsuz bir çabadan başka bir şey değildir.
*[[Tarih]]sel mutlakıyet yeterli değil, etkilidir, gücü elde etmiş ve elinde tutmuştur. Güç sahibi olur olmaz, tek yaratıcı gerçekliği yok etmiştir.<ref>Albert Camus, Direniş, İsyan ve Ölüm</ref>
*Telgraflar bizim tek kaynağımız olarak kaldı. Akıl, yürek ve tenle birbirine bağlanan varlıklar, on sözcüklük bir telgrafın büyük harflerinde o eski birlikteliğin işaretlerini arayacak hale geldiler....
*Tüm duyarlı nesneler, aynı günde doğmuş, benim gibi acı çeker, benim gibi ölürler. Kartal ödlek kurbanı üstüne çullanmış, titreyen organları kanlı gagasıyla parçalar. Savaşın toz dumanında yuvarlanan adam, can çekişen arkadaşının kanıyla kanı karışmakta, Beklerken leş kargalarına yem olma sırasını. Evet, her kişide tüm dünya sızlanmakta. Hepsi ıstırap için doğmuş, birbirini yok etmekte. Peki, bu korkunç kaos ne için? Her birimizin acısı hepimize mutluluk mu dersin! Ne kutsanacak dünya, öyleyse!
 
==<!-- Y ==-->
*Ya tüm çırpınmalarını aşan daha yüksek bir anlamı vardır bu dünyanın, ya da bu çırpınmalardan başka hiçbir şey gerçek değildir.
*Ya zamanla birlikte yaşar ölürsün, ya daha yüce bir yaşam uğruna zamanın dışına çıkarsın.
Satır 188 ⟶ 202:
*Yirminci yüzyılımız korku çağıdır. Diyeceksiniz ki korku bir bilim değildir, ama bu korkuda bilimin payı var.
 
==<!-- Z ==-->
*[[Zaman]]ımdan ayrılamayacağımı anlayınca, onunla birleşmeye karar verdim.
 
== KitaplarıAyrıca bakınız ==
*[[Sisifos Söyleni]]
 
Satır 197 ⟶ 211:
{{Kaynakça}}
 
==Dış bağlantılar==
{{Vikiler|
commons=Albert Camus |
"https://tr.wikiquote.org/wiki/Albert_Camus" sayfasından alınmıştır