Muhammed/K: Revizyonlar arasındaki fark
| [kontrol edilmiş revizyon] | [kontrol edilmiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
Değişiklik özeti yok |
Babatolian (mesaj | katkılar) dz. |
||
1. satır:
<div ><small> '''<''' [[Muhammed]] </small></div>
[[Dosya:Molnár Ábrahám kiköltözése 1850.jpg|thumb|right|200px|Kendisinde ruh olan hiçbir canlıyı hedef ittihaz etmeyin.]]
* [[Kader]]e iman, Allah’ın birliği
* Kalbinden tam bir sadakatle Allah'tan başka ilah olmadığına ve Muhammed'in de Allah'ın resûlü olduğuna şehadet eden bir kimseyi Allah, [[cehennem]] ateşine haram kılar.
* Kardeşini bir günahından dolayı ayıplayan kişi, günahı işlemedikçe ölmez.
* Kavimler layık oldukları şekilde yönetilirler.
* Kendisinde ruh olan hiçbir canlıyı
* Kendisini fakir gösteren kimse, fakirleşir.
* Kıyamet günü cehennem, yetmiş bin yuları olduğu halde getirilir. Her yularında, onu çeken yetmiş bin melek vardır.<ref>Müslim, Cennet 29 (2842); Tirmizi, Cehennem 1 (2576).</ref>
* Kıyamet gününde Allah, kullarından birini çağırır, huzurunda durdurarak malının hesabını sorduğu gibi, makamının da hesabını sorar.
* Kıyamet gününde bilginlerin mürekkebi şehitlerin kanıyla tartılır.
Satır 16 ⟶ 15:
* Kim Allah’ı gazaplandırmakla bir güç sahibini hoşnut ederse, Allah’ın dininden çıkmış olur.
* Kim Allah Teala yolunda bir gün oruç tutsa, Allah onunla ateş arasına, genişliği sema ile arz arasını tutan bir hendek kılar.
* Kim Allah ile kendisinin arasını düzeltir, güzel yaparsa; Allah da onun, insanlarla arasını düzeltir, güzel yapar. Kim iç dünyasını
* Kim Allah yolunda bir askerin teçhizatını temin ederse bizzat gaza yapmış olur. Kim, gazaya çıkan bir askerin geride kalan âilesine hayırlı himayede bulunursa gaza yapmış olur.<ref>Buharî, Cihâd 38; Müslim, Emâret 135, 136 (1899); Ebû Davud, Cihâd 21 (2509); Tirmizî, Fedâilu'l-Cihâd 6 (1628); Nesâî, Cihâd 44 (6, 46).</ref>
* Kim benim sünnetimi diriltirse
▲* Kim benim sünnetimi diriltirse (ihya eder ve yaşamında tatbik ederse) beni sevmiş olur. Beni seven de benimle beraber cennettedir.
* Kim bir [[hayır]]lı işi yapmaya yönelirse, onu yapan kadar mükâfat alır.
* Kim bir namaz unutacak olursa hatırlayınca derhal kılsın. Unutulan namazın bundan başka kefareti yoktur.<ref>Buhârî, Mevakîtu's-Salât 37; Müslim, Mesâcid 314 (684); Tirmizî, Salât 131 (178); Ebu Dâvud, Salât 11 (442); Nesâî, Mevâkît 52, 53 (2, 293, 294).</ref>
* Kim -din- kardeşinin ırz ve namusunu onu gıybet edene karşı savunursa, Allah da kıyamet günü o kimseyi cehennemden korur.<ref>Tirmizî, Birr 20, IV, 327</ref>▼
▲* Kim -din- kardeşinin ırz ve namusunu onu gıybet edene karşı savunursa, Allah da kıyamet günü o kimseyi cehennemden korur.
* Kim bir kavme benzemeye çalışırsa, o onlardandır.
* Kim bir [[oruç]]luya iftar ettirirse, kendisine onun sevabı kadar sevap yazılır. Üstelik bu sebeple [[oruç]]lunun sevabından hiçbir eksilme olmaz.
* Kim bir kavme misafir olursa, onlar müsaade etmedikçe
* Kim bir mü'mini kasten öldürürse, cezası, içinde ebediyen kalacağı cehennemdir.
* Kim gaza yapmadan ve içinde gaza yapma isteğini konuşturmadan ölürse, münafıklıktan bir çeşit üzere olur.
* Kim orucu fecirden önce
* Kim oruçlu olduğu halde unutur ve yerse veya içerse orucunu tamamlasın. Çünkü ona Allah yedirip içirmiştir.
* Kim Kadir Gecesi'nde inanarak, ihlas ile o geceyi ibadetle geçirirse, geçmiş günahları bağışlanır.
* Kim kendiliğinden kusacak olursa, üzerine kaza gerekmez. Kim de isteyerek kusarsa orucunu kaza etsin.
* Kim kölesi ile yüz okiyye üzerinden mükâtebe yapsa da, kölesi, bunun on okiyyesi hariç hepsini ödese, yine de köledir.<ref>Ebû Davud, Itk 1 (3927); Tirmizi, Büyu' 35 (1260); İbnu Mace, Itk 3 (2519).</ref>
* Kim kötü ve çirkin bir iş görürse onu eliyle düzeltsin; eğer buna gücü yetmiyorsa diliyle düzeltsin; buna da gücü yetmezse, kalben karşı koysun. Bu da imanın en zayıf derecesidir.<ref>Müslim, Îmân, 78; Ebû Dâvûd, Salât, 248.</ref>▼
▲* Kim kötü ve çirkin bir iş görürse onu eliyle düzeltsin; eğer buna gücü yetmiyorsa diliyle düzeltsin; buna da gücü yetmezse, kalben karşı koysun. Bu da imanın en zayıf derecesidir.
* Kim mahlûkun rızasını, Halıkın gazabıyla kazanmaya çalışırsa, Allah-u Teala o mahluku ona musallat eder.
* Kim malı olan bir köle azat ederse, kölenin malı kendisinin olur, yeter ki efendisi bu hususta bir şart koşmamış olsun.<ref>Ebû Davud, Itk 11 (3962); İbnu Mace, Itk 8 (2629).</ref>
* Kim üzerinde ramazan ayının orucu olduğu halde ölecek olursa, (ölünün velisi) her bir gün yerine, bir fakire yiyecek versin.
* Kim yalanı ve onunla ameli terk etmezse (bilsin ki) onun yiyip içmesini bırakmasına Allah'ın ihtiyacı yoktur.
Satır 46 ⟶ 39:
* Kişi din kardeşine kâfirlik isnat ederse, bu isnat ikisinden birine döner.
* Kişi malı, hanımı ve çocuğuyla imtihan edilir.
* Kişinin dünya ve ahiretine faydası olmayan şeyleri terk etmesi, İslâm'ının güzelliğinden ileri gelir.<ref>Tirmizi, Zühd 11, 2318, 2319</ref>
* Kişi, önüne semer kaşı kadar bir şey bırakmadan namaz kılarsa;
* Kolaylaştırınız, güçleştirmeyiniz, müjdeleyiniz, nefret ettirmeyiniz.<ref>Buhârî, İlm, 12; Müslim, Cihâd, 6.</ref>▼
▲* Kişi, önüne semer kaşı kadar bir şey bırakmadan namaz kılarsa; (önünden geçtiği takdirde) siyah köpek, kadın, eşek namazını bozar.
* Konstantiniyye
▲* Kolaylaştırınız, güçleştirmeyiniz, müjdeleyiniz, nefret ettirmeyiniz.
▲* Konstantiniyye ([[İstanbul]]) bir gün elbet fethedilecektir. Onu fetheden kumandan ne güzel kumandan ve onun askeri ne güzel askerdir.
* Koşarak yürümek mü’min’in değerini yok eder.
* Köleyi ölme anında azat edenin misali, doyduğu zaman hediyede bulunan adam gibidir.<ref>Ebû Davud, Itk 15 (3968); Tirmizi, Vesaya 7 (2124).</ref>
* Kötü [[ahlak]]lılık, uğursuzluktur.
* Kur'an-ı Kerîm'i müslüman nesillere öğretmek, Kur'an'ın korunması konusunda onlara mes'uliyetlerini hissettirmek, ona dil uzatanlara karşı müdafaa görevini yerine getirmek, her Müslümanın vazifesidir.
* Kur’an’ın haram kıldığını, helal sayan bir kimse, Kur’an’a inanmamıştır.
* Küçüklerimize merhamet etmeyen, büyüklerimize saygı göstermeyen bizden değildir.<ref>Tirmizî, Birr, 15; Ebû Dâvûd, Edeb, 66.</ref>
==Kaynakça==
{{Kaynakça}}
| |||