Arthur Schopenhauer: Revizyonlar arasındaki fark
| [kontrol edilmiş revizyon] | [kontrol edilmiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
Babatolian (mesaj | katkılar) +söz ve dz. |
|||
1. satır:
{{ABC}}
[[Dosya:Schopenhauer.jpg|200px|right|thumb|[[Yaşam]] kısadır ve [[gerçek]]; uzak başarılara çalışır ve uzun ömürlüdür: Bırakın gerçeği konuşalım.]]
'''[[w:Arthur Schopenhauer|Arthur Schopenhauer]]''' (d. 22 Şubat 1788, Danzig - 21 Eylül 1860, Frankfurt), Alman filozof, yazar ve eğitmen.
== A ==
* [[Acı]] çekenler ile acı çektirenler aynıdır.
* Akıllı olan, sohbet sırasında ne hakkında konuştuğundan ziyade kiminle konuştuğunu düşünerek hareket edecektir. Bunu yaptığı takdirde sonradan pişman olacağı hiçbir şey söylemeyeceğinden emindir.
** Orijinali: ''Wer klug ist, wird im Gespräch weniger an das denken, worüber er spricht, als an den, mit dem er spricht. Sobald er dies tut, ist er sicher, nichts zu sagen, das er nachher bereut.''
[[Dosya:Statue at Rockefeller Centre.jpg|144px|right|thumb| Yazgı gaddardır, insanlar ise acınası.]]
* Aldığımız her nefes bizi sürekli etkisi altında olduğumuz ölüme doğru çeker... Nihai olarak zafer ölümün olacaktır, çünkü doğumla birlikte ölüm zaten bizim kaderimiz olmuştur ve avını yutmadan önce onunla yalnızca kısa bir süre için oynar. Bununla birlikte, hayatımıza olabildiğince uzun bir süre için büyük bir ilgi ve özenle devam ederiz, tıpkı sonunda patlayacağından emin olsak da, olabildiğince uzun ve büyük bir sabun köpüğü üflememiz gibi.<ref name=Diewelt>Die Welt als Wille und Vorstellung</ref>
Satır 327 ⟶ 320:
* Yanlış bir görüşü geri almak onu savunmaktan daha çok kişilik gerektirir.
** Orijinali: Eine falsche Ansicht zu widerrufen erfordert mehr Charakter, als sie zu verteidigen.
*[[Yaşam]] kısadır ve [[gerçek]]; uzak başarılara çalışır ve uzun ömürlüdür: Bırakın gerçeği konuşalım.<ref>The World as Will and Representation (1819; 1844). Vol I, Intoduction</ref>
* [[Yaşam]] ölümden alınan bir borç, uyku da bu borcun günlük faizi olarak görülmelidir.
* Yaşamın sonuna doğru durum tıpkı maskelerin çıkartıldığı bir maskeli balonun sonuna doğru olan bitene benzer, insan, yaşamı süresince temas halinde olduğu kişilerin aslında kim olduklarını görür şimdi. Çünkü karakterler gün ışığına çıkmış, eylemler meyvalarını vermiş, başarılar hak ettikleri değerlere kavuşmuş, bütün yanıltıcı imgeler de parçalanmıştır. Yani bütün bunlar için zaman gerekliydi.
| |||