Ahmed Paşa (şair)

Ahmed Paşa (d. 1426 - ö. 1497), 15. yüzyılda Sultan II. Mehmed ve Sultan II. Beyazıd dönemlerinde kazaskerlik, vezirlik, sancak beyliği ve kadılık gibi yüksek görevleri yüklenmiş bir ulema sınıfı mensubu ve Divan Edebiyatı şairi.

• Canıma bir merhaba sundu ezelden çeşm-i yâr
  Öyle mest oldum ki gayrın merhabasın bilmedim

(Ezel gününde sevgilinin gözü bana bir merhaba lûtfetti. O gün bu gündür, o bakışın mestliğiyle başka birinin merhabasını hiç tanımadım.)

• Öldürür gözlerin ey yâr elimden ne gelir
  Mest oluptur iki hûn-hâr elimden ne gelir

(Gözlerin öldürür ey yâr! Elimden ne gelir. İki zalim, acımasız (gözler) mest olmuştur. Elimden ne gelir.)

• Ol şeh-i hûbân ki iklim-i dilin sultânıdır
  Her ne der cân üstüne fermân anun fermânıdır.

(Gönül ülkesinin hâkimiyetini tamamıyla ele geçiren sevgilinin her sözü bir ferman sayılacaktır)

• Âşık-ı şûrîdesin gah öldürüp geh dirgüren
  Gamze-i düzdîdesiyle hande-i pinhânıdır.

(Aklı başından gitmiş âşığını kah öldürüp kah dirilten sevgilinin hırsız gamzesi ile gizli gülüşleridir)

• Öldürür her şeb beni hicrân-ı yâr illâ yine
  Dirgürür her subh-dem kûyundan uğrayan nesîm.

(Her gece beni sevgiliden ayrılık, öldürürken; her sabah sevgilinin köyünden esen sabah rüzgârı ise, diriltir)

• Va'de-i vaslın işitsem ölürüm şevkimden
  Döyemez yüregim ol va'de kaçandır demege

(Kavuşma gününü işitsem şevkimden ölürüm. O va'de ne zamandır demeye yüreğim dayanamaz.)

• Yüz çevirme inen be hey kâfir
  Ölmek olmaz seven be hey kâfir

(Behey kâfir, çok da yüz çevirme zira sevenler ölmez)

• Ne yüz ağardasun Ahmed reh-i aşkından
  Ki rakîbe uyar ol yüzü karadan geçmez

("Ey Ahmet, sevgilinin aşkından ne beklersin; o rakibe uyar ve o yüzü karadan geçmez)

• Cân verir her nefesde bin ölüye
  Bizi anmadı bir nefes n'idelim

(Sevgili her nefeste bin ölüye can verirken, bizi bir nefes dahi anmaz, ne yapalım)