François de La Rochefoucauld: Revizyonlar arasındaki fark
[kontrol edilmiş revizyon] | [kontrol edilmiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
Placeboizm (mesaj | katkılar) Değişiklik özeti yok Etiketler: Mobil değişiklik Mobil ağ değişikliği |
Babatolian (mesaj | katkılar) +söz ve dz. |
||
1. satır:
[[Dosya:François_de_La_Rochefoucauld.jpg|thumb|right|220px|Genel olarak [[insan]]ı tanımak, bir [[insan]]ı tanımaktan kolaydır.]]
'''François de La Rochefoucauld''' (15 Eylül 1613 – 17 Mart 1680) Fransız yazar.
==Sözleri==
=== Kaynaklı===
*Genel olarak insanı tanımak, bir insanı tanımaktan kolaydır.
**''Maxim 436.''
*Yalnızca küçük hatalarımızı, büyüklerinin bizde olmadığına kendimizi inandırmak için itiraf ederiz.
**''Maxim 327.''
=== Kaynaksız ===
*Akıllı görünme çabası, çoğu zaman akıllı olmayı engeller.
*Aldatılmanın en iyi yolu, kendini herkesten kurnaz sanmaktır.
*[[Aşk]]ta olduğu gibi [[dostluk]]ta da, insan bildiği şeylerden çok bilmedikleri yüzünden mutludur.
*Aşktan tedavi eden birçok ilaç vardır, ama iyileştireceği kesin olanı yoktur.
*Az ama dürüst bir zeka, zamanla çok ama sapık bir zekadan daha fazla can sıkar.
*Basit düşünceli adam, yakınındaki her şeyi suçlamaktan zevk alır.
*Başkalarının gururuna dayanamayışımız, kendi gururumuzu incittiği içindir.
*Bazen sevdiğimizin bize yanıldığımızı belirtmesi, bizi aldatmasından daha ağır gelir.
[[Dosya:Love padlocks on the Butchers' Bridge (Ljubljana).jpg|thumb|right|200px|Bir adamın değeri, büyük [[yetenek]]leriyle değil, onları nasıl kullandığına bakılarak ölçülmelidir.]]
*Bir adamın değeri, büyük yetenekleriyle değil, onları nasıl kullandığına bakılarak ölçülmelidir.
*Bir zamanlar sevilmeye layık olmuş yaşlı kimseler için en tehlikeli gülünçlük, artık öyle olmadıklarını unutmalarıdır.
*Bizi takdir edenleri her zaman severiz ama takdir ettiklerimizi her zaman sevmeyebiliriz.
*Bütün tutkular bize suç işletir ama, bizi en gülünç hatalara düşüren [[aşk]]tır.
*Büyük kusurlara sahip olmak, ancak büyük adamların imtiyazıdır.
*Ciddiyet, zihin eksikliklerini örtmek için icat edilmiş bir tavırdır.
*[[Çapkınlık]]ta en az bulunan şey aşktır.
*Dine sıkı sıkıya bağlı olmak isteyen çoktur ama alçakgönüllü olmaya kimse yanaşmaz.
*Doğal görünmek isteği kadar doğallığa engel olan bir şey yoktur.
*Dostların çoğu dostlukta, sofuların çoğu da sofuluktan adamı iğrendirirler.
*Dünya üzerinde başarılı olabilmek için, başarılı gibi görünmemizi sağlayan her şeyi yaparız.
*Düşman isterseniz dostlarınızı geçmeye çalışınız. Dost isterseniz, bırakın, dostlarınız sizi geçsin.
*Düzeltmek istemediğimiz kusurlarımızla övünmeye çalışırız.
*Eğer başkalarını aşağı görmeseydik başkalarının yüksekten bakmalarından yakınmazdık.
*En cömertçe verilen şey [[öğüt]]tür.
*En güzel hareketlerimiz bile, eğer onları oluşturan tüm nedenler herkesçe bilinmiş olsaydı, bize çoğu kez utanç verirdi.
*[[Evlilik|Evlenmenin]] iyisi olur ama kusursuzu olmaz.
*Gerçek aşk bir hayalet gibidir. Herkes ondan bahseder ama gören çok azdır.
*Güzel hareketleri övmek, bunlarda bir tür pay sahibi olmak gibidir.
*Güzel [[kadın]]lar için mücevher ne ise, [[yetenek]] için de yükseklik odur.
*Herkes kabahati belleğinde bulur ama kimse bundan dolayı kendisinin yanlış hüküm verdiğine inanmaz.
*İçtenlik bir iç açılışıdır ve pek az kimsede bulunur. Daha çok görüleni, başkalarının güvenini kazanmak için kurnazca bir gizlilikten başka bir şey değildir.
*İkinci bir [[sevgi]] bulamazsak, birincisine uzun süre bağlı kalırız.
*[[İkiyüzlülük]] kötülüğün [[erdem]]e saygısıdır.
*İlk sevdiklerinde [[kadın]]lar, âşıklarını severler, ötekilerde ise sevdikleri [[aşk]]tır.
*İnsan her yaşta çocuk gibidir. Başı daima sevgiden bir yastık arar.
*İnsanlar yaşlandıkça hem daha deli, hem daha bilge olurlar.
*İnsanların çoğu, aşk diye bir kelimenin olduğunu bilmeselerdi, onlar için hiçbir şey fark etmezdi.
*İnsanların çoğu için teşekkür, sadece daha büyük yardımlar için gizli bir umuttur.
[[Dosya:Pair of mandarin ducks.jpg|thumb|right|200px|[[İnsan]]ların [[mutluluk]]ları ya da mutsuzlukları, kaderin olduğu kadar da karakterlerinin eseridir.]]
*[[İnsan]]ların [[mutluluk]]ları ya da [[mutsuzluk]]ları, [[kader]]in olduğu kadar da [[karakter]]lerinin eseridir.
*[[İyilik|İyi]] bir [[öğüt|nasihat]]ten faydalanmak, en az onu vermek kadar sağduyuya ihtiyaç gösterir.
*Kadınların çoğunun dostluktan bir şey anlamamaları, aşkı tattıktan sonra dostluğun yavan gelmesidir.
*Kendi kusurlarımızın tam zıtlarıyla övünürüz: İradesiz miyiz, inatçı olmakla övünürüz.
*Kendimizi başkalarına benzetmeye, gizlemeye o kadar alışmışız ki en sonunda kendimizi gizleriz.
*[[Kin]]imiz büyüdükçe, kin beslediğimiz kimseden daha küçülürüz.
*Konuşmalara konu sağlayan zekâdan çok [[güven]]dir.
*Küçük kusurlarımızı [[itiraf]] edişimiz, büyük kusurlarımız olmadığına herkesi inandırmak içindir.
*Kıskançlığımız, kıskandığımız kişilerin mutluluğundan daha uzun ömürlüdür.
*Küçük insanlar küçük şeylere çok kırılırlar, büyük insanlar bunların hepsini görür, fakat kırılmazlar.
*Mutsuzluğun tesellisi, onu belli etmekten alınan zevktir.
*[[Öğüt|Nasihat]] etmek kolay, örnek olmak zordur.
[[Dosya:Hommikune udu Kakerdaja rabas.jpg|thumb|right|200px|Nehirler denizde kayboldukları gibi, [[erdem]]ler de çıkarda kaybolurlar.]]
*Nehirler denizde kayboldukları gibi, [[erdem]]ler de çıkarda kaybolurlar.
*Nice kötü insanlar vardır ki, hiç iyi yanları olmasaydı daha az tehlikeli olurlardı.
*Öyle kusurlar vardır ki, büyük [[yetenek]]leri meydana getirirler.
*Pişmanlık, yaptıklarımızdan duyulan acı değil, yaptıklarımızın sonucu olarak başımıza gelecekler karşı duyulan korkudur.
*Sevmek sevmemek insanın elinde olmadığına göre, ne âşık sevgilisinin vefasızlığından, ne de sevgili âşığının kayıtsızlığından şikayette haklıdır.
*[[Sevmek]]ten usandığımız zamanlar, sevgilimizin sadakatsizliği bizi [[sadakat]] zorunluluğundan kurtardığı için, hoşumuza gider.
*[[Alçakgönüllülük|Tevazu]], iki kere övünme isteğinden başka bir şey değildir.
*[[Umut]]larımıza göre söz verir ve [[korku]]larımıza göre hareket ederiz.
*Üstün niteliklerle doğmuş olmanın en gerçek belirtisi, [[kıskançlık]] duygusundan yoksun doğmuş olmaktır.
*Yanıldığını asla kabul etmeyenler, en çok yanılanlardır.
*Yapılan iş ne kadar parlak olursa olsun, yüksek bir amacın sonucu değilse, büyük sayılmamalıdır.
*[[Yaşlılık|Yaşlanma]]sını bilen pek az [[insan]] vardır.
*Zeki bir adam ahmaklar meclisinde çok kere ne söyleyeceğini şaşırır.
{{Vikipedi}}
[[Kategori:Kişiler-F]]
[[Kategori:Fransız yazarlar]]
|