Mahir Çayan: Revizyonlar arasındaki fark

*'''Hücrem ve Sivrisinekler'''<br><br>Tarihi Selimiye kışlasının bir odası ve kışlanın bir odası,<br>Derin bir rutubet kokusu yayılıyor etrafa.<br>Oda ama ne oda: Hücre hücre…<br>Kapısına kilit vurmuşlar.<br>Burası Türkiye, Mozambik, Angola, Endonezya, Brezilya.<br>Güneşi göremeyenler diyarı,<br>Tutsaklığın kapısının demir parmaklıkları önünde<br>Mehmed’i yükseltmişler bacım mehmedi.<br>Nöbet değişiyor, şimdi kapının önünde bir siyahi var.<br>Mozambikli galiba.<br>Yanında iki nöbetçi daha var.<br>Endonazyalı bir emekçi oğlu emekçi biri,<br>Öteki de Mozambikli yedi göbek köle çocuğu…<br>İşte hayatın diyalektiği.<br>Saat 23.00 hücremde sivri sinekler,<br>Oligarşinin türküsünü söylüyorlar hep bir ağızdan,<br>Ve bir adam avazı çıktığı kadar başlıyor bağırmaya.<br>Sesler yükseliyor.<br>Ve bir koro, hep bir ağızdan özgürlüğün marşını söylüyor.<br>Sineklerin vızıltısı duyulmuyor atık.<br>Genç adam hayretle etrafına bakıyor.<br>Yanında Hasan Tahsin, Hüseyin, Sinan, Alp ve daha niceleri…<br>Bu hücre kalabalık bacım, kalabalık.<br>Asya'nın, Afrika'nın, Amerika'nın devrimcileri,<br>Ve bütün mazlum uluslar bu hücrede.<br>Marş bitiyor, hava yine ağırlaşıyor.<br>Sinirler bozuk, herkes sıkıntılı.<br>Sivrisinekler oligarşinin türküsünü çığırmaya tekrar başlıyorlar.<br>Hüseyin, Sinan, Alp, Che, Pera’da ve Benerci'nin dudaklarında sıkıntılı ve acı bir tebessüm...<br>Emekçiler üzgün, kölelerin boynu bükük.<br>Sivrisinekler memnun ve neşeli…<br>Bekliyoruz, ne zaman kesilecek bu vızıltı?<br>Bekliyoruz, sıkıntılı, sinirli ve mutlu.<br>Bir bekleyiş bu…<br>Hepimiz biliyoruz ki repertuarları bitiyor sivrisineklerin.▼

*'''Hücredeki Adalının Rüyası'''<ref>Feyizoğlu, Turhan, İki Adalı: Hüseyin Cevahir-Ulaş Bardakçı, Alfa Basım Yayım Dağıtım, 1. Baskı, Mart 2012, Sayfa 1</ref><br><br>Taş duvar, demir karyola ve yerde sayısız izmaritler<br>Helanın pis kokusu, rutubetli, sıkıntılı, nikotinli<br>İnsanı serseme çeviren kurşun gibi ağır bir hava<br>Duvarlar sanki soğuk dalgaları imal ediyor.<br>İstediğiniz kadar üzerinize kalın şeyler giyin<br>Oligarşinin hücresinde soğuğu yenmek imkânsız.<br>Ranzanın karşısında kafesli demir kapı, arkasında Mehmet.<br>Görevi dakikası dakikasına beni denetlemek<br>Mehmedim utanıyor, kahroluyor<br>“Askerlik ağam n’aparsın” diyor.<br>Aslında o da tutsak<br>Ben hücremde, o hücrenin önünde.<br>Günde beş kere büyük başlar bakıyor içeriye;<br>Yüzlerinde tecessüs.<br>“Çılgın adam, 3 - 5 kişi ile koskoca karanlıklar imparatorluğuna kafa tutan adalılar.”<br>Ama yine de “çılgın adamın” karşısında<br>Bir eziklik, burukluk duyuyorlar o başka.<br>Gündüz gece diye bir ayrım yoktur hücrede<br>Sadece koldaki saattir, geceyi gündüzü bildiren.<br>Işık yirmi dört saat yanar.<br>Bir nefes, bir duman yoldaşım<br>Cıgaramı her çekişimde duman olur<br>Uçar giderim, ta uzaklara.<br>Çoğu kere adama giderim,<br>Cıgaramın dumanı, beni memleketime; adama götürür.<br>Kahpe İstanbul’un kahpe bir bölgesinde<br>Bir evdeyim, yoldaşımla beraber.<br>Bu ev, yoldaşlık – dostluk – kardeşlik – mertlik - kıvanç ve sevgi evidir.<br>Bu evde, her şey o kadar güzel ve o kadar anlamlıdır ki…<br>***<br>Ev değil, ada, ada!<br>Satılmışlığın, kahpeliğin, riyakarlığın, âdiliğin ve her çeşit aşağılık ve her çeşit yabancılaşmanın karışımı olan,<br>Karanlık denizin ortasında,<br>Güneşi batmayan bir ada.<br>Ben ne şuralıyım ne buralı,<br>Adalıyım adalı,<br>Adam ormanlıktır. Dostluk yoldaşlık, mertlik ormanı, bütün adamı kaplar.<br>Erdemin güneşi yirmi dört saat aydınlatır adamı, biz ada sakinleri bilmeyiz karanlığı.<br>Ben adalıyım ey kahpe hücre adalı.<br>Doğru ya sen nereden bileceksin adamı asırlık, feodal - militarist hücre.<br>Ya, sen, öküze benzemek için kasılan, şişen haset kurbağa, hilkat garibesi?<br>“Dünya karanlıktır. Güneşi batmayan böylesi bir ada yeryüzünde yoktur.”<br>Değil mi karanlıklar cücesi, zavallı acuze?<br>Ya sen yarasalar şairi, pişkin Cacomcho?<br>“Değil şiirlerde, masallarda bile böylesi bir ada yoktur. Böylesi bir ada eşyanın tabiatına aykırıdır.”<br>Senin için değil mi karanlıkların kapkara şairi?<br>Senin dediğin eşyanın değil, karanlığın tabiatına aykırı.<br>Karanlık cüceleri, acuzeler, dürzüler…<br>Yarının Türkiye'sinin hayvanat bahçesinde teşhir edilecekler…<br>Adam kalabalıktır hain hücre:<br>Elde mitralyözüyle,<br>Sierra Maestra’da, Falcon'da, Vietnam'da, Mozambik'te, Angola'da, Sina çöllerinde…<br>Özgürlüğün türküsünü söyleyenler<br>Zülme, kahpeliğe, sömürüye karşı<br>Dişiyle, tırnağıyla üç kıtada karşı koyanlar benim evlatlarımdır kahpe hücre.<br>Benim adamın ormanlarından aldıkları fideleri, birer birer dikiyor, kahpeler koalisyonunun dünyasına.<br>Kel dünya, adamın ağaçlarıyla ayıbını örtüyor, güzelleşiyor.<br>İyi bak bana feodal duvar, iyi tanı beni<br>Seni yerle bir edecek adalıları iyi tanı.<br>Adam ve hemşerilerinin çocukları ne halde diye dudak bükme, orospunun dölü utanç duvarı.<br>Evet, adamı karanlığın suları bastı<br>Evet, benim gibi pek çok adalı bu çirkin suların altında,<br>Ama boşuna sevinme, adam batmaz, yok olmaz<br>Adam, sadece karanlık denizinde yerini değiştirdi, hepsi o kadar.<br>-II-<br>Cigaram elimi yakıyor. <br>Maltepe’de etrafı karanlığın cüceleriyle çevrilmiş marş söyleyen iki adalı.<br>İki adalının marş söyleyişinde silâhlar susar.<br>Maltepe’nin göbeğini derin bir sessizlik kaplar.<br>Dalga, dalga yayılır, ada’lıların erkek sesi, etrafa.<br>O anda iki adalının gözünde her şey silinir.<br>Karanlığın militanları küçülür…<br>Sanki biraz önce atılanlar tomson kurşunu değil, parmak cücelerinin minik okları.<br>O an ne binlerce güvenlik kuvveti, ne polis, ne zırhlı tugay, ne tomson, ne mitralyöz.<br>Her şey önemsiz, küçük ve etkisizdir. İki adalı için.<br>Adalıların korosu karanlık cücelerinde bir panik yaratır.<br>Yüzlerinde, ezikliğin, şaşkınlığın biraz da utancı izleri okunur.<br>Sanki ilahi bir kuvvet onların ellerini, kollarını bağlamıştır. Ta ki iki adalının marşı bitene kadar.<br>Adalılar sol yumrukları havada, pencerenin önünde boy hedefi oldukları halde ateş edemezler.<br>Garip bir andır bu an.<br>Bu an karanlık cücelerinin, insanlığa dönüş anıdır.<br>Cüceler konuşmazlar bile bu anı.<br>Büyülenmişlerdir iki adalının havaya kalkan sol yumrukları ile.<br>Ve kaybolup gitmişlerdir iki kişilik koronun nameleri arasında.<br>Koro susar, büyü bozulur, görevlerini hatırlar cüceler..<br>Eller tetiklere tarrrr………<br>Ve Cevahir'imi kalbime gömüp dönerim hain hücreme.<br>▼