Mahir Çayan: Revizyonlar arasındaki fark

{{vikipedi}}

 

---------

* Varsın bütün oklar üstümüze yağsın. Biz, doğru gördüğümüz bu yolda sonuna kadar yürüyeceğiz. Bu yolda çeşitli suçlamalara, haksız kötülemelere, iftiralara, küfürlere hatta, provokasyonlara hedef olacağız. Dünyanın herhangi bir ülkesinde oportünizm tarafından bu çeşit suçlamalara hedef olmamış, bir marksist- leninist hareket gösterilebilir mi? Ve yine gösterilebilir mi ki, bu çeşit suçlamalarla oportünizmin bir marksist- leninist hareketin üstesinden geldiği? Hayır, hayır arkadaşlar, dünyanın her yerinde, her zaman marksist hareket oportünizmin suçlamalarına, iftiralarına, hatta provokasyonlarına rağmen, emperyalizmin ve hakim sınıfların insanlık dışı bütün cebir ve baskılarına rağmen, giderek güçlenmiş, çelikleşmiş ve zafer kazanmıştır! <ref>[http://www.kurtuluscephesi.com/eris/asd.html Aydınlık Sosyalist Dergi'ye Açık Mektup]</ref>

 

*Örgütü, örgüt yapan, onu kitlelere tanıtan, programlar veya yaldızlı laflar değil, devrimci eylemdir.<ref>Toplu Yazılar, Su Yayınları, 2. Baskı, s. 327</ref>

 

*Biz Marksizmi entellektüel gevezelik ve dünya devrimci hareketinin trafik polisliğini yapmak için okuyup öğrenmiyoruz. Biz dünyayı değiştirmek için, dünyanın Türkiye'sinde devrim yapmak için Marksizmi öğreniyoruz!

**''(Bütün Yazılar)''

 

*Onların bugün büyük görünen güçleri ve imkanları bizlere vız gelir. Onlar bir avuç, biz ise milyonlarız. Kaybedeceğimiz hiçbir şey yoktur ama kazanacağımız koca bir dünya vardır.

 

* Devrim yolu engebelidir, dolambaçlıdır, sarptır...<br>Kurtuluş bayrağı bu yolu tırmanan<br>gerillaların birbirine iletmesi ile<br>oligarşinin burçlarına dikilecektir.<br>Her engebede düşen gerillaların<br>gövdesi bir devrim fırtınası<br>yaratır...<br>Düşen gerillaların kanı<br>devrim yolunu kızıllaştırır,<br>aydınlatır...<br>Düşenler geride kalmazlar,<br>onlar; emekçi halkın kalbinde,<br>ruhunda ve bilincinde, devrimin<br>önder ve itici sembolleri olarak<br>yaşarlar...<br>Ve onlar; liderdirler, liderler<br>devrim savaşında masa başında<br>oturmazlar, bu savaşta<br>en ön safta savaşırlar...<br>Düşenler devrim için, devrim<br>yolunda vuruşarak düştüler.<br>Kalbimize, ruhumuza ve bilincimize<br>gömüldüler...<br>Onlar; kurtululuşa kadar savaş<br>şiarını devrim yolunda kanlarıyla yazdılar...<br>Yolumuz; devrim yolunda <br>düşenlerin yoludur...<br>Kurtuluşa kadar savaş<br>

 

 

*'''Bu Adam Kurşunların Değil Kahredici Okların Hedefi'''<br><br>'Vedat, Taylan, Battal, Mehmet, Necmi<br>Devrim için öldüler…'<br><br>Yürüyoruz başkentin sokaklarında,<br>Önde gidiyor devrim şehidi.<br>Hep beraber söylüyoruz bu marşı, tek bir adam söylemiyor.<br>O marşta yaşıyor, marşı söyleyenlerden birisi<br>Kendi sırasının yakın olduğunu bilen birisi<br>Marştaki şehitler listesine, şeref listesine<br>Kendi adını sokuyor, sessiz ve mahcupça.<br>Ve sırası geldi, sırasını bekleyen o neferin<br>Ama öyle mi gelecekti sırası?<br>Oysa neler kurmuştu neler…<br>Erkekçe vurulacaktı kalbinden<br>“Yaşasın THKP” olacaktı son sözü<br>Bu fırsat geçti eline<br>Ama kahpe kader o kadarını bile çok gördü.<br>Olmadı olmadı…<br>O diye yoldaşını delik deşik ettiler.<br>Kahpenin kurşunu<br>Ceketini, pantolonunu delik deşik etti<br>Ama kalbini delemedi.<br>Ve o kendisini vurdu.<br>Talih ne gezer bu adamda,<br>Tetiğini kaldırmayı unuttu, unutmaz olasıca.<br>Tabancası sarsıldı, kurşun hedefinin altına girdi.<br>O cezasını çekiyordu, ezeli derdi unutkanlığının ve solaklığının.<br><br>Oligarşinin hastahanesi, mapushanesi…<br>Karanın siyahın her tonu…<br>Paspal kurbağa Ganzales<br>Ve ünlü kement atıcı şefkat Kakomço.<br>Oportünizm atmıştı oklarını yakalanmadan önce,<br>“Bölücü, kariyerist, pasifist” diye.<br>Oligarşinin gazeteleri atmıştı oklarını yakalanmadan önce,<br>“Teslim oldu” diye.<br>Vuruştu, yine teslim oldu denildi, konuşmadı.<br>İşkence altındaki arkadaşının bölük pörçük ifadelerini topladılar, tek bir ifade yaptılar.<br>Ve konuştu diye ilan etti paspal kurbağa Gonzales.<br>Bu adamın kaderi bu.<br>Bu adam kurşunların değil kahredici okların hedefi.<br>Açık vermişti bir kere<br>Neden korktuğunu hissettirmişti düşmana.<br>Anlamıştı düşman,<br>'Bu adam işkenceden, kurşundan değil,<br>Zehirli oktan korkar.'<br><br>Üzülme aslanım, hatırla bak, ne diyor usta:<br>“Düşman bize ne kadar çok ok atarsa, biz o kadar doğru yoldayız.”<br>Varsın bütün oklar üstüne yağsın.<br>Devrimcilerin gözleri kör kulağı sağır değil.<br>Biliyorum seni bu oklar yaralıyor.<br>Bak ne diyor usta:<br>“Unutma ki devrim şehidi sadece kurşunla olmaz,<br>Şefkat Kakamço’nun kementleri de şehit eder adamı.”<br><br>-II-<br>Hindistan’ın Kalküta şehrinde<br>Benerci kendini vurdu.<br>Türkiye’nin İstanbul’unda,<br>Hüseyin’i vurdular.<br>Perde değişiyor.<br>İzmir kordon boyu<br>Hasan Tahsin’i vurdular.<br>Bolivya’da Guevara kanlar içinde<br>Pera da param parça.<br>Çho to Vietnam’da kıvranıyor.<br>Of bacım off<br>Bitsin artık bu kıyım.<br>Orfe güneşi çağırıyor ve THKC<br>1971 ilkbaharında eyleme geçiyor.<br>Burası Sao Paulo<br>Karanlığın, loşluğun, ezikliğin diyarı.<br>Orfe karanlıklar tepesine oturmuş,<br>Gitarı ile güneşi çağırıyor.<br>Güneş tutulmuş…<br>Her taraf simsiyah…<br>Orfe gitarı ile güneşi çağırıyor.<br>Yalnız Orfe, garip Orfe, yiğit Orfe.<br>Sao Paulo tepelerinde doğacak güneşi Orfe göremeyecek,<br>Biliyor bunu Orfe, yine de güneşi çağırıyor.<br>Karanlığın yedi başlı ejderi,<br>Orfe’yi parçalıyor.<br>Orfe artık güneşte…<br>Güneş tutulması sona eriyor.<br>Sao Paulo halkı samba yapıyor güneşin altında.<br>Orfe rahat, mutlu ve kıvançlı güneşten gitarı ile tempo tutuyor<br>Aydınlığı kutlayan Sau Paulo halkının sambasında.