ek
| [kontrol edilmemiş revizyon] | [kontrol edilmemiş revizyon] |
Hasan Sami (mesaj | katkılar) Vatanın bağrına düşman dayamış hançerini...Eklendi |
ek |
||
9. satır:
}}
*Düşene [[gülmek|gülen]] acıyandan çok bulunur.
*İnsan, ne idrâksiz mahlûktur! Herkes kimsenin sağ kalmadığını bilir de, kendi [[ölmek|öleceğine]] inanmak istemez.
*Ne mümkün zulm ile bidad ile imha-i hürriyet.
*[[Terbiye]] ana kucağından başlar; her söylenilen kelime, [[çocuk|çocuğun]] şahsiyetine konan bir tuğladır.
*Köpektir zevk alan Sayyad-ı bi insafa hizmetten.
*İnsan vatanı sever, çünkü
*Kimsenin lütfuna olma tadip, bedeli cevheri hürriyettir
*Biraz dinleneyim. ([[Son sözler]]i)
*Devlet, halkın ne babasıdır, ne hocasıdır, ne vasisidir, ne lalasıdır
*Ne efsunkâr imişsin ah, ey dîdar-ı hürriyet; Esir-i aşkın olduk, gerçi kurtulduk esaretten.
*Vatanın bağrına [[düşman]] dayamış hançerini; Yok mudur kurtaracak baht-ı kara mâderini? ([[Atatürk]]'ün bu soruya cevabı: ''Vatanın bağrına düşman dayasın hançerini; Bulunur kurtaracak baht-ı kara mâderini!'' )
*[[Vatan]] [[sevgi]]sinden maksat, toprağa değil, onun üstünde yaşayan [[insan]]lara duyulan sevgidir
{{vikipedi|Namık Kemal}}
| |||