*Yaralara bakmak yücelticidir, yeter ki insan onları kendi bedeninde hissetmesin.
* Dürüst bir insan duayı gereksinmezdi. Ötekilere gelince, onlar yalnız dua etmesini bilirlerdi.
*...Çünkü, kendisini gördüğünde -kendini görmeye alışık değildi- içine büyük bir yalnızlık çöktü. Kalabalık arasına karışıp kendini yitirmeye karar verdi. Belki o zaman yüzünün ne denli yapayalnız olduğunu unutur ve belki etkinliklerini sürdürebilmenin bir yolunu bulurdu.
*...Artık yeniden kendi kendisinin efendisi olduğundan, güçlükleri kolayca yenebiliyordu.
*Tanrı kadar sert, Tanrı kadar soğuk olabilmek, kimin harcıydı?
*Tüm acıların suçu, şimdiki zamanın sırtındaydı.
<!-- Vikiler Satırlarına Kardeş Projelerdeki Madde İsmini Yazınız -->
