Aziz Nesin: Revizyonlar arasındaki fark
[kontrol edilmemiş revizyon] | [kontrol edilmiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
Laser Dubai |
k 151.0.9.194 mesaj tarafından yapılan değişiklikler geri alınarak, II. Niveles tarafından değiştirilmiş önceki sürüm geri getirildi. |
||
1. satır:
'''[[w:Mehmet Nusret Nesin|Mehmet Nusret Nesin]]''' ya da bilinen adıyla '''Aziz Nesin''' (d. 20 Aralık 1915; Heybeliada, İstanbul - ö. 6 Temmuz 1995; Alaçatı, İzmir), [[mizah]], kısa öykü, [[tiyatro]] ve [[şiir]] dallarında pek çok yapıtı bulunan Türk mizah yazarı.
==Eserleri==
[[Dosya:Comets Kick up Dust in Helix Nebula (PIA09178).jpg|150px|thumb| Göz ve ışık, ancak görmesini isteyen ve bilenlerin işine yarar.]]
===''Bir Tutam Aydınlık''===
*Göz ve ışık, ancak görmesini isteyen ve bilenlerin işine yarar.<ref>Aziz Nesin, Bir Tutam Aydınlık, s. 9</ref>
===''Mum Hala''===
*[[Korku]], en beşeri duygudur. Benim iktidarlara başkaldırışımı görenlerden kimi beni korkusuz insan sandılar. Oysa ben korkarım. Ne var ki, bende, başkalarına yararlı olacaksa, doğru bildiğimi, inandığımı söylemek, açıklamak duygusu, korku duygusuna her zaman üstün gelmiştir. Korkarım, yine söylerim. Korkmuyorum diyenler, ya başkalarına yalan söylüyorlar, ya kendilerine yalan söyleyip kendilerini kandırıyorlar ya da bilmeyerek [[insan]] olmadıklarını söylüyorlar.
**6 Şubat 1970
===''Ben de Çocuktum (1979)''===
*Yurdumda otuz milyon insanın belki de yirmi milyonundan çoğu benimkine çok benzer olayları yaşamıştır, daha da yaşamaktadır. Dahası çok daha ağır, kötü koşullar içinde yetişen de pek çoktur.
Anlattığım olaylar beni toplumuma borçlu, sorumlu, yükümlü yapmıştır. Bu yüzden toplumcu olmuşumdur. Benim toplumculuğum vazgeçilmez bir borç ödeme çabasıdır. Anneme olan borcum, Galip amcama olan borcum, Rıfkı beye olan borcum, bütün yardımını gördüklerime olan borcum. Maddi ve manevi varlığımın bütün hücreleriyle topluma borçluyum.<br>[[Dosya:Lock 0046.jpg|150px|thumb|[[Mutluluk]] başkaları mutsuzken yalnızlıkla olmaz, toplulukla olur.]]<br>Size anılarımı işte bunun için anlattım. Beni yaşamım toplumcu yapmıştır. Sınıf değiştirerek kendi paçamı kurtarup rahata kavuşmak elimde değil. İnsanlar koyun değil ki... Hiçbir insan yalnız kendi bacağından asılmaz. Her insanla biraz da biz asılırız, her açla açız. Her tutukluyla tutukluyuz. [[Mutluluk]] başkaları mutsuzken yalnızlıkla olmaz, toplulukla olur. Aç [[insan]]lar olduğunu bilirken, lokmalarım rahatlıkla boğazımdan geçmiyor; soğukta titreşenler varken, odamdaki sobamda ısınamıyorum. Bu [[İsa]]'ca bir duygu ve duygusallık değildir. Bu bilinçli, akılcı bir davranıştır. Yemeğimi rahat yemek istiyorum, rahat ısınmak, rahat uyumak istiyorum; bu benim hakkım değil mi? İşte ben bu hakkı istiyorum.
Yurdumda sürüp giden bozuk düzenin kökten değişmesi gerektiğine inanıyorum. Bu bozuk düzende çıkarı olanlar bir de kandırılmışlar "Böyle gelmiş böyle gider" demektedirler. Hayır, böyle gitmeyecek, böyle gidemez, böyle götürmeyeceğiz. Çocuklarımız benim yaşadığım çocukluğu yaşamasınlar.
Acı gerçeği anlayarak bilincine vararak haykırmalıyız: "Böyle gelmiş ama böyle gitmeyecek!" Tüm davranışlarımızı ona göre belirlemeliyiz.<ref>Ben de Çocuktum - Aziz Nesin</ref>
==Şiirlerinden örnekler==
|