Niccolò Machiavelli: Revizyonlar arasındaki fark

[kontrol edilmemiş revizyon][kontrol edilmemiş revizyon]
İçerik silindi İçerik eklendi
Hazan (mesaj | katkılar)
İçerik+kaynak ekleme
Hazan (mesaj | katkılar)
ref etiketi düzeltme
2. satır:
'''[[w:Niccolò Machiavelli|Niccolò Machiavelli]]''' (3 Mayıs 1469 – 21 Haziran 1527) [[Siyaset]] [[bilim]]i ve [[siyaset|politik]] etiğin kurucusu sayılan Floransalı İtalyan düşünür, devlet adamı, diplomat, askeri stratejist, şair, romantik komedi oyun yazarı.
 
== Kaynaklı ==
== ''Prens'' ==
* Fethetme hevesi hiç şüphesiz bildik ve pek doğal bir şeydir ve gücü yeten insanlar buna her kalkıştıklarında övgü alacaklardır, en azından kınanmayacaklardır. Ama gücü kuvveti olmadan orayı burayı fethe kalkıştılar mı hata yaparlar ve kınanmayı hak ederler.<ref name=III/>
Satır 67 ⟶ 66:
| dil = Türkçe
| diğerleri = Çeviren: Nazım Güvenç
| sayfalar = 7594
| bölüm = VIIIXIII, AlçaklıklaYabancı, PrensliğinKarma Başınave GeçenlerÖz ÜstüneAskerler}}</ref>
}}</ref>
* Senin tam karşıtın olan onca insan arasında her zaman ve her şeyde iyi insan örneği olmak istersen kesinlikle yitip gidersin.<ref>{{Kitap kaynağı
| son = Machiavelli
Satır 80 ⟶ 78:
| dil = Türkçe
| diğerleri = Çeviren: Nazım Güvenç
| sayfalar = 9599
| bölüm = XIIIXV, Yabancıİnsanların, KarmaÖzellikle vede ÖzPrenslerin AskerlerÖvgü ya da Yergi Aldıkları Şeyler Üstüne}}</ref><ref>Daniel Klein, Her Keşfettiğimde Değiştiriyorlar Hayatın Anlamını, Aylak Kitap, s. 121</ref>
* Bir Prens asla kendisine zalim denecek diye çekingen davranmamalıdır. Aşırı merhametli olmak yüzünden cinayet ve çapulculuğa yolaçan kargaşaya göz yummaktansa az sayıda ibret olacak ceza vermek çok daha merhametlice bir davranış sayılır. Bu suçlar genelde herkese zarar verir oysa prensin buyurduğu ceza bir kişiyle ilgilidir.<ref name= XVII/>
* Korkulmaktan çok sevilmek mi iyidir, yoksa sevilmekten çok korkulmak mı? Benim yanıtım bunların ikisinin de gerekli olduğudur; ama ikisini bağdaştırmak güç gözüktüğüne göre, birinden biri olmayacaksa sevilmekten çok korkulmak bence çok daha güvenlidir. Çünkü insanlar hakkında genelde şu söylenebilir: Nankör, değişken, içten pazarlıklı, korkak ve çıkarcıdırlar; onlara iyilik ettiğin sürece hepsi seninledir; yukarıda da dediğim gibi, gerekmedikçe kanlarını, mallarını, canlarını ve çocuklarını sana sunarlar ama bir gerekmeye görsün hepsi senden yüz çevirirler. Sadece onların sözüne dayanan prens, başka önlemler almamışsa, ortada kalır ve yok olup gider; çünkü gönül yüceliği ile değil de para gücüyle edinilmiş dostluklar borç alınmıştır kazanılmış değil ve tam da gerektiği zaman kullanılamaz olurlar. Ve insanlar, kendini sevdirmek isteyenden çok korkutmak isteyeni kırmaktan çekinirler; çünkü sevgi bağı şükranla örülmüştür yani insanların kopartmakta duraksamadıkları bir iplikle zira ki kişisel çıkarları söz konusu olduğunda insanlar hainleşirler; ama korku bağı insanları hiç terk etmeyen ceza yemek korkusuyla dokunmuştur.<ref name= XVII>{{Kitap kaynağı
Satır 96 ⟶ 94:
| bölüm = XVII, Zalimlik ve Merhamet Üstüne ve Sevilmek Mi Daha İyidir Korkulmak Mı?
}}</ref>
* ...Korkulmak ve sevilmek hakkında söylediklerime dönüp sonuç olarak diyorum ki, insanlar severken kendilerine, korkarken prense bağlı olduklarına göre, sakıngan bir prens, başkalarına bağlı şeye değil de kendisine bağlı şeye dayanmalıdır. Sadece, korku salarken kin ve nefret uyandırmasın yeter.</ref name= XVII/>
* Prens çevresini o şekilde korkutmalıdır ki başkalarının dostluğunu kazanamasa da hiç değilse nefretlerini çekmesin çünkü bu iki şey birbiriyle çok iyi uyuşur. Bunun için tebasının ya da yurttaşlarının mal mülküne ve de kadınlarına el uzatmaktan geri durması yeter. ...Her şeyden önce başkasının malına dokunmaktan kaçınmalıdır; çünkü insanlar babalarını kaybetmeyi babalarından kalan malı kaybetmekten daha tez unuturlar.<ref name= XVII/>
* İki tür mücadele tarzı vardır: Biri yasalara uyarak, öbürü zora başvurarak. Birincisi insanlara özgüdür, İkincisi hayvanlara. Ama hep olageldiği gibi, birincisi yetmediğinden ikincisine başvurmak gerekir.<ref name= XVIII>{{Kitap kaynağı
Satır 112 ⟶ 110:
}}</ref>
* Bir Prens, eğer ille de hayvan gibi davranması gerekirse tilki ve aslanı seçmelidir; çünkü aslan kendini ağdan, tilki de kurttan korumasını bilmez. Tuzakları tanımak için tilki olmak gerekir, kurtları ürkütmek için aslan. Sadece aslanlık etmek istemekle kendilerini sınırlayanlar bu işten hiçbir şey anlamıyorlar demektir.<ref name= XVIII/>
* Genel olarak insanlar elleriyle değil gözleriyle yargılarlar.<ref name= XVIII/>
* Üç tür beyin vardır, biri kendiliğinden anlar, öbürü başkaları açıkladığında anlar, üçüncüsü ne öyle ne de böyle anlamaz; bunlardan birincisi en iyisidir, ikincisi de oldukça iyidir, üçüncüsü işe yaramaz.<ref>{{Kitap kaynağı
| son = Machiavelli