Rachel Corrie: Revizyonlar arasındaki fark
| [kontrol edilmiş revizyon] | [kontrol edilmiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
Değişiklik özeti yok |
|||
9. satır:
}}
==Sözleri==
*İnsanoğlunun en zor koşullar altında bile nazik, cesur, cömert, güzel ve güçlü olabileceğini gösterebilen herkesten ilham almalıyız.
*Ben diğer çocuklar için buradayım.▼
Buradayım çünkü önemsiyorum.▼
Buradayım çünkü her yerde çocuklar ıstırap çekmekte▼
Çünkü kırk bin insan her gün açlıktan ölmekte▼
Buradayım çünkü o insanların çoğu çocuklar▼
Anlamalıyız ki, fakirler her yanımızda ve biz onları görmezlikten geliyoruz.▼
Anlamalıyız ki, bu ölümler önlenebilir!▼
Anlamalıyız ki, üçüncü dünya ülkelerindeki insanlar da tıpkı bizim gibi düşünür, endişelenir, güler ve ağlar.▼
Anlamalıyız ki, onlar bizim rüyalarımızı görüyor, biz de onların rüyalarını!▼
Anlamalıyız ki, onlar biziz, biz de onlar!▼
Rüyam; 2000 yılına kadar açlığı bitirebilmek!▼
Rüyam; fakirlere bir şans verebilmek!▼
Rüyam; her gün ölen kırk bin insanı kurtarabilmek!▼
Rüyam gerçekleşebilir ve gerçekleşecek,▼
Eğer hepimiz geleceğe bakıp oradaki parlayan ışığı görebilirsek.▼
Eğer açlığı görmezlikten gelirsek o ışık sönecek.▼
Eğer hepimiz yardımlaşır ve beraber çalışırsak o ışık yarının umuduyla büyüyecek ve özgürce parlayacak…”▼
*Bu sabahtan sonra kendimi çok daha iyi hissediyorum. Oturup uzun uzun, ne kadar büyük kötülüklere muktedir olduğumuzu ilk elden keşfedişimin verdiği düş kırıklığı üstüne yazdım. Oysa en ağır koşullarda bile insan kalabilme gücü ve yeteneğini keşfetmekte olduğumu da yazmalıydım, ki bunu daha önce bilmezdim. Galiba aslolan, onur.<ref>[http://www.radikal.com.tr/Radikal.aspx?aType=RadikalDetayV3&ArticleID=1000786&CategoryID=97 Rachel'i hatırlamak]</ref>▼
==Şiirleri==
===Bugün Ölürsem===
*Bugün ölürsem
Kuşları susturun bugün ölürsem
Satır 51 ⟶ 75:
Doğru dürüst tanımadığınız insanları tutkuyla öpüp
Başlarını döndürmelisiniz.
▲*Ben diğer çocuklar için buradayım.
▲Buradayım çünkü önemsiyorum.
▲Buradayım çünkü her yerde çocuklar ıstırap çekmekte
▲Çünkü kırk bin insan her gün açlıktan ölmekte
▲Buradayım çünkü o insanların çoğu çocuklar
▲Anlamalıyız ki, fakirler her yanımızda ve biz onları görmezlikten geliyoruz.
▲Anlamalıyız ki, bu ölümler önlenebilir!
▲Anlamalıyız ki, üçüncü dünya ülkelerindeki insanlar da tıpkı bizim gibi düşünür, endişelenir, güler ve ağlar.
▲Anlamalıyız ki, onlar bizim rüyalarımızı görüyor, biz de onların rüyalarını!
▲Anlamalıyız ki, onlar biziz, biz de onlar!
▲Rüyam; 2000 yılına kadar açlığı bitirebilmek!
▲Rüyam; fakirlere bir şans verebilmek!
▲Rüyam; her gün ölen kırk bin insanı kurtarabilmek!
▲Rüyam gerçekleşebilir ve gerçekleşecek,
▲Eğer hepimiz geleceğe bakıp oradaki parlayan ışığı görebilirsek.
▲Eğer açlığı görmezlikten gelirsek o ışık sönecek.
▲Eğer hepimiz yardımlaşır ve beraber çalışırsak o ışık yarının umuduyla büyüyecek ve özgürce parlayacak…”
▲*Bu sabahtan sonra kendimi çok daha iyi hissediyorum. Oturup uzun uzun, ne kadar büyük kötülüklere muktedir olduğumuzu ilk elden keşfedişimin verdiği düş kırıklığı üstüne yazdım. Oysa en ağır koşullarda bile insan kalabilme gücü ve yeteneğini keşfetmekte olduğumu da yazmalıydım, ki bunu daha önce bilmezdim. Galiba aslolan, onur.<ref>[http://www.radikal.com.tr/Radikal.aspx?aType=RadikalDetayV3&ArticleID=1000786&CategoryID=97 Rachel'i hatırlamak]</ref>
==Hakkında söylenenler==
| |||