Ana (roman, Maksim Gorki): Revizyonlar arasındaki fark
[kontrol edilmiş revizyon] | [kontrol edilmemiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
Etiketler: Mobil değişiklik Mobil ağ değişikliği |
→Alıntılar: İç bağlantı Etiketler: Mobil değişiklik Mobil ağ değişikliği |
||
2. satır:
== Alıntılar ==
* Fabrika bir gün daha yutmuştu. Makineler, insan
* Yeryüzünde küçük
* İnsanların
* Küçükken herkesten [[korku|korkardım]], büyüdükçe bu korku
* Hepimiz alışkınız güçlüklere,
* Azıcık [[mutluluk]]... Herkes için iyi olur. Ama hiç kimse azıcık mutluluk istemez. Ve mutluluk fazla büyük oldu mu, değeri azalır.
* Yaşamın bizim için niçin bunca zor, ağır ve
* Belki
* Yaşamın güzelliği kadar
* İnsan ne şekilde yaşarsa o şekilde düşünür.
* İyi bir insan için yaşamak zor, ölmek kolay.
* Uzun bir kuraklıktan sonra [[toprak|toprağa]] düşen seyrek [[yağmur]] damlaları gibi, kendi sözlerinin de bu insanlarda hiç bir iz bırakmadan silinip gittiğini düşünüyordu.
* İnsanların kuru laflara
* Önce kafaları silahlandırmalıyız, sonra elleri.
* İnsan, anasını fikren de sevebildiği zaman, az bulunur bir mutluluğa kavuşmuş olur.
* Bir bebeğin mamasına azar azar bakır katarsınız, kemiklerin gelişmesi durur ve çocuk cüce kalır. Aynı şekilde, bir insanı
*
* Hiçbir işe yaramam
* Kararlaştırılmış bir iş
* Arkadaşlar! Yeryüzünde türlü türlü halklar bulunduğunu söylerler:
* Her yeri dolaşıp çok şey görmek ne iyi! Yaşamın ne olduğunu anlıyor insan. Halk bir kıyıya itilmiş, küçültülmüş, çürümeye bırakılmış. Gelgelelim kabul etmiyor bu durumu. Beni niye bir köşeye atıyorlar? diye düşünüyor. Soruyor kendi kendine. Her şeyden bol bol varken niye açım? Her yerde bunca akıl varken niye aptal ve cahilim ben? Zengin yoksul ayırımı yapmaksızın tüm insanları seven, koruyan [[Tanrı]] hani nerede? Evet, soruyor, soruyor ve sürdüğü hayata başkaldırıyor. Kendi kendini düşünmezse haksızlığın kendisini boğacağını duyuyor.
* Dünyanın bahtsızlığı, yeryüzünde pek az [[özgürlük|özgür
* Tedavi, reform demektir. Bense devrimciyimdir, reformlardan nefret ederim...
* Öldü mü! Anlamı ne bu sözcüğün: öldü! Ne öldü? Yegor’a karşı beslediğim saygı mı? Ona, arkadaşıma olan sevgim mi? Düşüncelerinin, eserinin anısı mı, yoksa bu eser mi? Bende uyandırmış olduğu duygular mı söndü, yoksa yürekli, namuslu bir insanın kafamda canlandırdığım görüntüsü mü silindi? Bütün bunlar mı öldü? Benim için, bunlar asla ölmeyecektir, biliyorum ölmeyeceğini. Bir insan için öldü derken biraz fazla acele ediyoruz gibime geliyor. Dudaklar ölür, ama
* Öyle durumlar vardır
* Az buçuk aklı erdi mi, çok üzüntü duyar insan!
* İnsanlar kötü olmaktan çok aptaldırlar. Ancak burunları dibinde bulunanı görebilirler. Oysa yakın olan her şey bayağıdır; değerli şeyler uzaktakilerdir. Yaşam değişse, kolay yaşansa, insanlar daha akıllansa, çok hoş olur, ve herkes yararlanır bundan. Ama bu hedefe varmak için rahatlıktan el çekmek gerek...
* Yaşamda bütün insanlar için yeterli ışık bulunduğunu, bir gün o ışığı herkesin göreceğini, onu bütün şenlikleriyle kucaklayacaklarını bilmek ne güzel şey! Yeni bir [[İsa|Mesih]] gibi. Her şey herkes için, herkes her şey için! Sizi böyle görüyorum ben. Gerçekte, hepiniz arkadaşsınız, arkabasınız, hepiniz aynı ananın, gerçeğin çocuklarısınız.<ref>{{kitap kaynağı|son= Gorki |ilk= Maksim |başlık= Ana |tarih= 1999 |yayımcı= Yar Yayınları|dil= Türkçe |diğerleri= Çeviren: Nadiye R. Çobanoğlu |isbn= 978-975-7530-60-2}}</ref>
== Kaynakça ==
|