Amin Maalouf: Revizyonlar arasındaki fark
| [kontrol edilmiş revizyon] | [kontrol edilmiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
k Kategori:1949 doğumlular eklendi (HotCat) |
Evrifaessa (mesaj | katkılar) k eklemeler, çıkarmalar, düzenlemeler AWB ile |
||
1. satır:
{{Biyografi}}
[[Resim:Amin Maalouf.jpg|thumb|Amin Maalouf]]
'''[[w:Amin Maalouf|Amin Maalouf]]''' ya da '''[[w:Amin Maalouf|Emin Maluf]]'''<ref>Murat Bardakçı, [http://www.haberturk.com/yazarlar/murat-bardakci/219020-o-meshur-yazarin-ismi-amin-maalouf-degil-emin-maluftur O meşhur yazarın ismi Amin Maalouf değil, Emin Maluf'tur]</ref> (Arapça: '''أمين معلوف''' ''Emin Maʿluf''), ([[25 Şubat]] 1949), Lübnan asıllı Fransız yazar.
Satır 14 ⟶ 15:
*[[Hayat]] [[insan]]a bıkkınlık verecek kadar uzun değildir.
** s. 109
*Bazıları, geleceğe inanmaya devam ettikleri için sabrederler. Bazıları, işi bitirmeye cesaret edemezler. Korkaklık, kuşkusuz hor görülmeli ama o da yaşamın bir parçası. Kabullenmek gibi, hayatta kalma araçlarından biri.<ref name=":0">Amin Maalouf, Doğunun Limanları, Yapı Kredi Yayınları s. 135-136</ref>
* Tünelin ucunda ışık görünmese bile, ışık varmış gibi yürümek ve ışığın görüneceğine inanmak gerekir.<ref name=":0" />
▲*Bazıları, geleceğe inanmaya devam ettikleri için sabrederler. Bazıları, işi bitirmeye cesaret edemezler. Korkaklık, kuşkusuz hor görülmeli ama o da yaşamın bir parçası. Kabullenmek gibi, hayatta kalma araçlarından biri.<ref name=":0">Amin Maalouf, Doğunun Limanları, Yapı Kredi Yayınları s. 135-136</ref>
* Ölüme son çare olarak bakmalısın. Hiç kimsenin seni alıkoyamayacağını bil. Ama ölüme gidebileceğin için, onu yedekte tut; sonuna kadar. Diyelim ki gece bir kâbus gördün. Bunun bir kâbus olduğunu bilirsin ve kurtulmak için başını biraz oynatman yeter. Her şey daha basit, daha dayanılır hale gelir ve bir bakarsın en korktuğun şeyden zevk alır olmuşsun.<ref name=":0" />
▲* Tünelin ucunda ışık görünmese bile, ışık varmış gibi yürümek ve ışığın görüneceğine inanmak gerekir.<ref name=":0" />
▲* Ölüme son çare olarak bakmalısın. Hiç kimsenin seni alıkoyamayacağını bil. Ama ölüme gidebileceğin için, onu yedekte tut; sonuna kadar. Diyelim ki gece bir kâbus gördün. Bunun bir kâbus olduğunu bilirsin ve kurtulmak için başını biraz oynatman yeter. Her şey daha basit, daha dayanılır hale gelir ve bir bakarsın en korktuğun şeyden zevk alır olmuşsun.<ref name=":0" />
* Hayat seni korkutuyorsa, içini yakıyorsa, en yakınların çirkin maskeler takmışsa... hayat budur de, ikinci kez çağrılmayacağın bir oyun olduğunu söyle. Zevk verici ve acı çektirici bir oyun, inanç ve aldatma oyunu, maskeler oyunu, onu sonuna kadar oyna, ister oyuncu olarak ister izleyici olarak. İzleyici olman daha iyi, içinden kolay çıkarsın.<ref name=":0" />
* 'Son kurtuluş çaresi' yaşamama hep yardımcı olmuştur. Elimin altında olduğu için, bu çareye hiç başvurmadım. Ama ahiretin direksiyonu elimin altında olmasaydı, kendimi tuzağa düşmüş hisseder ve bir an önce kaçmaya bakardım.<ref name=":0" />
* Hayatta her zaman bir yol bulunur, mecrasından çıkmış kendine bir başka yol yapan nehirler gibi.<ref>Amin Maalouf, Doğunun Limanları, Yapı Kredi Yayınları s. 143</ref>
▲* Hayatta her zaman bir yol bulunur, mecrasından çıkmış kendine bir başka yol yapan nehirler gibi.<ref>Amin Maalouf, Doğunun Limanları, Yapı Kredi Yayınları s. 143</ref>
* Sonu gelmeyen an, ulaşılmayan an yoktur. Büyük bir tutku ile beklenilirse, zaman geçtikçe beklenilen günün yaklaştığı sanılır...<ref>Amin Maalouf, Doğunun Limanları, Yapı Kredi Yayınları s. 150</ref>
* Yıllar ve yıllar geçti ama zaman, bir yansımadır: geçmiş saatler ve günler, haftalar ve yıllar sonunda aynı kül yığınına sahip olurlar. Gelecek, sonsuzluğa kadar gitse de, saniye saniye yaşanır.<ref>Amin Maalouf, Doğunun Limanları, Yapı Kredi Yayınları s. 166</ref>
Satır 34 ⟶ 27:
*[[Aşk]] dediğiniz,"[[dostluk]]", "[[arzu]]", "[[tutku]]" veya [[Tanrı]] bilir başka hangi ismi taşıyan beyaz veya siyah ya da altın sarısı veya pembemsi kablolardan ayırmak gereken kırmızı bir kablo değildir.
**s. 65
*Hayat yolunda ilerlerken, sadece ihanet ile sadakat arasında tercih yapmak zorunda kalınsaydı işler kolaylaşırdı. Ama [[insan]] çoğunlukla iki bağdaşmaz sadakat, veya -bu da aynı kapıya çıkar- iki ihanet arasında tercih yapmaya zorlanır.
*Gençlik arkadaşı, kardeş yarısıdır. Onu kardeşliğe aldığın için pişman olabilirsin, ama reddedemezsin.
Satır 42 ⟶ 33:
==Kaynaksız==
*[[Hayat]] başlar ve biter! Nasıl başlayıp nerede sona erdiği değil, ikisi arasına neler sığdırılabildiğin önemlidir.
*Beklediğim yarınlar dünde kaldı.
*Öyle bir an gelir ki tüm kararlar kötüdür; sorun, sonradan en az pişman olacağın kararı bulup seçmektir.
*[[Dünya]]ya uyanık gözle bakan kişi, yaşamın çürüyüp giden bir tohum olduğunu, gözler kuşkusuz... Yalnızca özgür bir ruh, üstünde mutsuzluktan başka bir şey bitmeyen çayırlardan vazgeçip, sonsuzluğun kokusunu içine doldurmayı bilir.
*Geçici bir mutluluk mu? Hepsi öyledir; bir hafta ya da otuz yıl da sürse, son gün geldiğinde aynı gözyaşı dökülür.
*Milliyetçiliğin birinci [[erdem]]i her sorun için bir çözümden çok bir sorumlu bulmak değil midir?
*Eğer insanların her zaman akıllarıyla hareket ettiklerini varsayarsak, dünyanın gidişatından hiçbir şey anlayamayız. Akılsızlık tarihin en güçlü ilkesidir.
*Hayat, kendi yolunu çizer hep; yatağından edilince hemen bir yenisini kazan nehirler misali.
[[Resim:Moon eclipse.jpg|thumb|150px|[[Tarih]]in bize şunu ya da bunu öğrettiğini söyleyemezsin. O bize cevaplardan çok sorular ve her soru için çok sayıda cevaplar verir.]]
*[[Tarih]]in bize şunu ya da bunu öğrettiğini söyleyemezsin. O bize cevaplardan çok sorular ve her soru için çok sayıda cevaplar verir.
*Bir kentten geriye kalan, yarı yarıya sarhoş bir şairin üzerinde gezdirdiği kayıtsız bakışlardır.
*Bir [[gerçek]]liğin belirsiz, kavranamaz ve istikrarsız olması onun var olmadığı anlamına gelmez. [[Aşk]] da buna dahildir.
*Uzaklık aşkı koruyor, uzaklığı ortadan kaldırdığınızda aşkı da ortadan kaldırma tehlikesiyle karşılaşırsınız.
*Ben hiçbir ülkeden, hiçbir şehirden, hiçbir kabileden değilim. Ben yolun oğluyum. Bütün diller ve bütün dualar benimdir. Ama ben onların değilim.
*[[İnsan]]lar, yabansı bir alışkanlıkla, kendilerini korkutan hayvanların adını alırlar, kendilerine bağlı olan [[hayvanlar]]ın adlarını hiç almazlar. Kendilerine kurt denmesinden hoşlanırlar da köpek denmesinden hoşlanmazlar.
| |||