Cemal Süreya: Revizyonlar arasındaki fark
[kontrol edilmiş revizyon] | [kontrol edilmiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
k Taşındı: Kategori:20. yüzyılda ölenler -> Kategori:1990 yılında ölenler (Cat-a-lot) using Cat-a-lot |
Evrifaessa (mesaj | katkılar) k eklemeler, çıkarmalar, düzenlemeler AWB ile |
||
1. satır:
{{Biyografi}}
'''[[w:Cemal Süreya|Cemal Süreya]]''' (1931 - 9 Ocak 1990), Türk şair.
==Sevda Sözleri, Bütün Şiirleri<ref>Cemal Süreya, Bütün Şiirleri, YKY</ref>==
Satır 8 ⟶ 7:
* Yaşayanlar seven sevene [[dünya]]da,<br>biz öldüğümüzle kalmıştık.
**s. 27
* …<br>Kadın kısmı n’apar Güzin onu yapacak<br>Bacağını azıcık yukarı çekti<br>Süleyman yutar mı kaçın kurrası<br>Bu sefer biraz aşağıdan öptü<br>Hadi bakalım.<br>…
Satır 14 ⟶ 12:
* (...) Tek şövalye bırakıp kendinden üstün (...)<br>Mızrağını geçirdi içinden bir flütün. (...)
**s. 58
* ...<br>Jandarma daima nesirde kalacaktır<br>Eşkiyalar silahlarını çapraz astıkça türkülerine<br>Ve bu dağlar böyle eşkiya güzelliği taşıdıkça<br>Patronun karısını zimmetine geçirip<br>Amasya'dan Kars'a kaçmakta olan sayman yardımcısıyla<br>Alevilikten konuşuyoruz uzun süre<br>Yanımdaki hep bir gazetede Marilyn Monroe'nun resimlerine bakıyor
**s. 61
Satır 26 ⟶ 25:
* Ayışığında oturuyorduk<br>Bileğinden öptüm seni<br>Sonra ayakta öptüm<br>Dudağından öptüm seni<br>Kapı aralığında öptüm<br>Soluğundan öptüm seni<br>Bahçede çocuklar vardı<br>Çocuğundan öptüm seni<br>Başka evlerde karşılaştık<br>İliğinden öptüm seni<br>En sonunda caddelere çıkardım<br>Kaynağından öptüm seni.
**s. 119
*...<br>iki şey: [[aşk]] ve [[şiir]]<br>mutsuzlukla beslenir biri<br>biri ona dönüşür.
**s. 124
* [[Özgürlük|Özgürlüğün]] geldiği gün,<br>o gün ölmek yasak!
**s. 135
Satır 37 ⟶ 34:
* Ey alınyazısı uzmanı,<br>Suretlerle doldurursun yazını.
**s. 143
*Güzelsin sevgilim,<br>Ama çok yakından!..
**s. 154
Satır 47 ⟶ 43:
===Sıcak Nal===
*[[w:Yakup Cemil|Yakup Cemil]]’in<br>kurşuna dizilmeden hemen önce<br>üst üste içtiği<br>ömründeki ilk üç sigara.
**s. 200
===Kısa Türkiye Tarihi===
*Üç anayasa<br>ortasında büyüdün:
Biri akasya<br>Biri gül<br>Biri zakkum. **s. 220
Satır 58 ⟶ 56:
[[Dosya:TW PHY14a Photo 01.JPG|thumb|right|200px|Ölüyürum tanrım.<br>Bu da oldu işte.<br><br>Her ölüm erken ölümdür<br>Biliyorum tanrım.<br><br>Ama, ayrıca, aldığın şu hayat<br>Fena değildir..<br><br>Üstü kalsın..]]
* Ölüyürum tanrım.<br>Bu da oldu işte.
Her ölüm erken ölümdür<br>Biliyorum tanrım. Ama, ayrıca, aldığın şu hayat<br>Fena değildir.. Üstü kalsın.. **s. 299
===Diğer===
* …<br>Senin o eskisi olmamana imkân yoktu<br>Ama inadından yapıyordun bunu Cemile<br>İnattandı hep o içip içip gitmeler<br>Bense boşalttığın kadehleri satın alıyordum<br>Enayilik ettiğimi bile bile<br>Hele o çıkışın yok mu kapıdan<br>O Allahın belâsı herifle<br>Başkasının olmayı bir türlü beceremiyordun<br>Millet arkandan gülüyordu<br>Düştüğün hale...
**Piyale
* Önceleyin bir ellerin vardı yalnızlığımla benim aramda<br>Sonra birden kapılar açılıverdi ardına kadar<br>Sonra yüzün onun ardından gözlerin, dudakların<br>Sonra her şey çıkıp geldi<br>Bir korkusuzluk aldı yürüdü çevremizde<br>Sen çıkardın utancını duvara astın<br>Ben masanın üstüne kodum kuralları<br>Her şey işte böyle oldu önce.<br>...
**Önceleyin
Satır 72 ⟶ 75:
* [[Evlilik|Evliliğin]]in aşkı kesin öldürdüğü kanısındayım… Kendi deneyim için söylüyorum: [[Aşk]] meşru bir şey olamaz. O da şiir gibi meşrulaşınca ölür. Aşk da, şiir de uzlaşıcı olunca ölür. Genel olarak sanat böyledir… Masallar da çobanın prensese kavuştuğu an bitmiyor mu.<ref>{{Web kaynağı|url = http://www.cafrande.org/cemal-sureya-ask-mesru-bir-sey-olamaz/ | başlık= Cemal Süreya: «Aşk meşru bir şey olamaz. O da şiir gibi meşrulaşınca ölür» |yazar= Zeynep Oral, Sanat Dergisi | tarih = 1983}}</ref>
* [[Şiir]]de azalan verimler kanunu var. Dil bir açıdan işlendikçe o alanda elde edilen verimler bir noktadan sonra azalmaya başlıyor. Bu, bir bunalıma yol açıyor. Bunalımlar da yeni şiir alanları, yeni açılar bulunmasıyla sona erer hep.<ref name=Enginun>{{Kitap belirt | son = Enginün | ilk = İnci | başlık = Cumhuriyet Dönemi Türk Edebiyatı | ilkyayınyılı = 2001 | ilkyayınayı = Haziran | basım = 14 | yıl = 2013 | ay = Kasım | yayımcı = Dergâh Yayınları | yer = İstanbul | dil = Türkçe | isbn = 978-975-995-277-8 | sayfalar = 127 | bölüm = İkinci Yeni}}</ref>
* [[Şiir]]de asıl olan hikâye etmek değil, kelimeler arasında kurulacak "şiirsel yük"tür.<ref name=Enginun/>
* Halk deyimlerinin havası [[şiir]]in kanat çırpmasına imkân vermeyecek kadar dar bir havadır.<ref name=Enginun/>
===Kaynaksız===
* [[Şiir]] her şeyi anlatma [[özgürlük|özgürlüğü]]nü kullanmalıdır diyorum. Bireyci şair için de doğru bu, toplumcu şair için de.
* ...ki Karaköy köprüsüne yağmur yağarken bıraksalar gökyüzü kendini ikiye bölecekti çünkü iki kişiydik.
* Adresim oldun benim. Biliyorsun bunu değil mi? Alınyazım oldun. Korka korka çaldım kapını. Ne yapayım sevdim seni... Sensin artık ne varsa...
* Akıla gelen, başa gelir diyorlar ya, [[yalan]]! Öyle olsa, milyonlarca sen düşerdi başıma.
* Kimse beni sevmiyor" diye bağırdım... Annem: "ben daha ölmedim" dedi.
* Küfür diyorum, bir saldırmama eylemidir.
* [[Aşk]]lar da bakım istiyor, öğrenemedin gitti...
* Ben nerede bir çift göz gördümse tuttum onu güzelce sana tamamladım. Sen binlerce yaşayasın diye yaptım bunu. Bir bunun için yaptım...
* Bir çeşmeye koşar gibi koşuyorum sana. Anlasana!
▲* Göz göze gelebilirseniz, ipi kopmuş bir uçurtma, hızla uzaklaşır bakışlarından.
* Hep kazanırsın ey çözümsüzlük!
* Hiçbir şeyim yok akıp giden sokaktan başka, keşke yalnız bunun için sevseydim seni...
▲* Kehanet adlı kısacık bir şiir buldum. Keşke yalnız bunun için sevseydim seni.
* Daha nen olayım isterdin, onursuzunum senin!
* Kuşlar toplanmış göçüyorlar; keşke yalnız bunun için sevseydim seni...
* Neden yorgunsun sorusuna cevap aramaktan ve bunu sormasınlar diye gülümsemekten yoruldum...
* Niye mi koşarsın böyle ufka doğru. Pir Sultan mı ısmarladı seni, Kızılırmak'tan öte Sivas'a doğru.
* Önce sevdiğiniz terk eder sizi, arkasından uykunuz.. Sonra ne sevdiğiniz gelir geri, ne de uykunuz....
* Öyle bir sihirbazdın ki; beni bile kaybettin.
* Saat 12'den sonra her içki şaraptır.
* Seni bir kere öpsem ikinin hatırı kalıyordu iki kere öpeyim desem üçün boynu bükük...
* Senin bir havan var beni asıl saran o. Onunla daha bir değere biniyor soluk almak.
▲* Şurda 'senin gözlerindeki o bakımsız mavi'; güzel laflı İstanbullular...
* Tek yanlı aşk kişiyi nasıl aptallaştırıyor, nasıl unutmuşum senin bir başkasını sevdiğini...
* [[Yalnızlık]] bir ovanın düz oluşu gibi bir şey.
* Rastlaşmamak için elimden geleni yaparım, bu böyle pek de kolay değil gerçi...
* Birlikte mısralar düşünüyoruz ama iyi ama kötü; Boynun diyorum boynunu benim kadar kimse değerlendiremez.
* İkide bir elini başına götürüp rüzgarda dağılan yalnızlığını düzeltiyorsun.
* Sizin hiç babanız öldü mü? Benim bir kere öldü kör oldum.. Yıkadılar aldılar götürdüler, babamdan ummazdım bunu kör oldum!
* İki kişiyi birden severdim, karnemde sevinç bir aşk iki.
* Garson şarap getir, garsonun hali harap.
* Kim istemez ki mutlu olmayı, ama mutsuzluğa da var mısın?
* [[Ölüm]] mü, bir gölün dibinde durgun uykudasın. Denizler? Tanrılar karıştırır durur denizleri...
* Yürüyor muyduk, Yoksa bir [[doğa]] parçasının Altını mı çizdiriyorlardı bize?
* Okyanusta ölmez de [[insan]], gider bir kaşık sevdada boğulur.
* Biz hepimiz yeni kalmak istedik. Bizim için yenilik, öbür öğelerden baskın bir öğe oldu hep.
*Uçmak için kuş olmak gerekmiyor, Küçük sevinçler olsun yeter.
Satır 160 ⟶ 125:
{{Vikipedi}}
[[Kategori:Kişiler-C]]
[[Kategori:Türk şairler]]
|