Cesare Pavese: Revizyonlar arasındaki fark

 

*Sevgi bilmeyi arzulamaktır.<ref>''This Business of Living'' (1935-1950)</ref>

*Ağlamak anlamsız. İnsan doğar ve yalnız ölür.<ref>[http://books.google.com.tr/books/about/The_house_on_the_hill.html?id=ekNdAAAAMAAJ&redir_esc=y The House on the Hill], bölüm 8, sf. 105</ref>

*Başkalarıyla –hatta karşına çıkan tek insanla– sanki her şey o an başlayacak ve biraz sonra bitecekmiş gibi yaşamalısın.

*Bir erkeği bir çocuktan ayıran özellik bir kadın üzerinde üstünlük kurmayı bilmesidir. Bir kadını bir çocuktan ayıran özellik ise, bir erkeği nasıl sömüreceğini bilmesidir..

*Eğer acı çekiyorsak, suç her zaman bizdedir.

*Yalnız bir insanla arkadaşlık et, herkesten çok konuştuğunu göreceksin.

*Dünya nasıl olması gerekiyorsa öyle. Kendini kurtaramayanı hiç kimse kurtaramaz.

*Yazmak güzel şey; hem kendine hem bir kalabalığa konuşmak gibi iki zevki birleştiriyor.

*Her mutsuzluk bir yanlışın sonucudur, talihsizlik değildir. Herhangi bir yanlış da, bizim sorumluluğumuza girdiğine göre, karşılaşacağımız mutsuzluklar için kendimizden başkasını suçlamamalıyız. Böylece avutabilirsin kendini.

*Kendini yok etme çılgınlığının duyulması gerek. İntihardan söz etmiyorum. Bizim gibi insanlar - hayatı seven, beklenmedik şeylerin, insan ilişkilerinin tadını çıkaranlar- bir dikkatsizliğin dışında, işi intihara kadar vardırmazlar pek. Şu noktayı iyi düşünün; İntihar, şimdilerde sadece bir gözden kaybolma yoludur. Ürkekçe, sessizce yapılır ve tam bir başarısızlığa uğrar. Artık bir eylem değil, sadece bir boyun eğmedir.

* Beklediğin kişi gelmez, seni bir daha hiç aramaz, senden uzak durursa, onun bu korkusuzluğu senin onun yokluğuna üzülmene yol açmaktan başka bir işe yaramaz. Sen ki başkalarının­ senin yokluğunu hissetmelerinden bu kadar hoşlanıyorsun, hiç olmazsa, bunun ne kadar boş bir şey olduğunu anla.

*Bir erkek kendisini aldatan bir kadın yüzünden üzülürse, o kadını sevdiği için değil, o kadının güvenine lâyık olamamasından duyduğu aşağılanma için çeker bu acıyı.

* Ben hep iş işten geçtikten sonra şiir yazmaya başlıyorum. Ama bir şiirin herhangi bir şeyi değiştirdiği de görülmemiştir.

* Parasız olan şeyler en pahalıya mal olan şeylerdir. Niçin mi? Bize karşılıksız olduklarını anlama çabasına mâl olurlar da on­dan.

* Öyleyse o kadın için mi böyle sızlanıp duruyo­rum? Beni yanıltan, beni rezil eden o kadın için mi? Ama değişen başka bir şey yoksa, sıradan ve duygusal bir aldanış olmak­tan öte bir anlamı var mı o kadının?

* Asıl başarısız insan, büyük işleri gerçekleştiremeyen değil, - bunu kim başarmıştır ki - bir yuva kurmak, bir dostluğu, bir kadınla mutlu bir ilişkiyi sürdürmek, ekmek parasını kazanmak gibi küçük şeylerde başarısızlık gösteren insandır. Başarısızlığın en acısı budur.

* Kadın güçlünün ödülü müdür, yoksa zayıfa destek mi, güçlü ya da zayıfın isteğine bağlı olarak? Kadın zayıfa ödül olarak verir kendini, güçlüye de destek olarak. Ve kimse kendi seçimini gerçekleştirememiştir.

 

==Kaynakça==

b= |

s= |

n= |

m= |