Yakup Kadri Karaosmanoğlu: Revizyonlar arasındaki fark

[kontrol edilmiş revizyon][kontrol edilmiş revizyon]
İçerik silindi İçerik eklendi
Evrifaessa (mesaj | katkılar)
k →‎top: eklemeler, çıkarmalar, düzenlemeler AWB ile
Türkolog1984 (mesaj | katkılar)
Değişiklik özeti yok
4. satır:
 
== Sözler ==
 
* [[Mustafa Kemal Atatürk|Atatürk]], kendisini unutmayanlar için, tükenmez bir enerji ve optimizma kaynağıdır ve onu unutturmamak hepimize kutsal bir vatan borcudur.<ref>{{kitap kaynağı|son= Karaosmanoğlu |ilk= Yakup Kadri |başlık=Atatürk |yıl=1981 |yer=Ankara |yayımcı=Kültür Bakanlığı Yayınları |sayfa=8}}</ref>
 
* Gerek hikâye ettiğim vak'a, gerek tasvir ettiğim eşhas tamamiyle muhayyeldirler. Eğer bunlar bazı kimselere hakikatte vaki ve mevcut gibi görünüyorlarsa, bunu bir romancı sıfatıyla kendim için bir muvaffakiyet telakki ederim. Zira herhangi bir romancının ilk endişesi yarattığı tiplere kuvvetli bir hakikat çeşnisi verebilmektir.<ref>{{kitap kaynağı|başlık= Nur Baba |diğerleri= Hazırlayan: Atilla Özkırımlı |yayımcı=Birikim Yayınları |sayfa=23}}</ref>
 
Satır 40 ⟶ 37:
=== ''Bir Sürgün'' (1937) ===
* Muvaffakiyet denilen şey, tayini güç bir sürü amillere, sebeplere ve hatta tesadüflere bağlıdır. Hususiyle, içinde yaşadığımız şu muasır cemiyetin çapraşık mekanizmasında, her ehliyetin kendine bir yol bulup aydınlığa çıkması için yüz türlü müspet ve muvafık şeraitin bir araya toplanması lazım gelir, bir şans işi...
=== Atatürk (1946) ===
* [[Mustafa Kemal Atatürk|Atatürk]], kendisini unutmayanlar için, tükenmez bir enerji ve optimizma kaynağıdır ve onu unutturmamak hepimize kutsal bir vatan borcudur.<ref>{{kitap kaynağı|son= Karaosmanoğlu |ilk= Yakup Kadri |başlık=Atatürk |yıl=1981 |yer=Ankara |yayımcı=Kültür Bakanlığı Yayınları |sayfa=8}}</ref>
* Hangi ahmak, "Türk ordularının geçtiği yerde ot bitmez." demiş? Türk orduları nereye gittiyse oraya nizam, intizam ve sükûn götürmüştür. Asırlardan beri anarşi içinde çalkalanan ülkeleri bir anda huzur ve vifaka kavuşturmuştur.
=== ''Hep O Şarkı'' (1956) ===
* Zehir yudum yudum içilmez. Onu, bir hamlede yutmak lâzımdır