Kurtlar Vadisi Pusu: Revizyonlar arasındaki fark

[kontrol edilmiş revizyon][kontrol edilmemiş revizyon]
İçerik silindi İçerik eklendi
Isvind (mesaj | katkılar)
Değişiklik özeti yok
Değişiklik özeti yok
94. satır:
'''Adil''': Söylediklerine benim hiçbir itirazım yok. Fakat tekrar soykırım ve göçün yaşanmaması için ve Anadolu'nun işgale uğramaması için savunma stratejisini Bosna'dan, Kafkasya'dan başlatmam gerekir.<br>
'''Sencer''': Benim temkinli olduğum doğru. Ama milyonlarca metrekare toprağımızdan kala kala bir avuç Anadolu kaldı. Siz onu da maceraya atıyorsunuz. Ama unutmayın, Anadolu da giderse sığınacak hiçbir yerimiz kalmayacak. Tek seçeneğimiz emperyalistlere köle olmak olacak.<br>
 
===Polat ve Kara'nın ilk görüşmesi===
''Abdülhey Kaşifoğlu'nu beklemektedir. Ekibin diğer üyeleri ve Kara'nın oğlu Ferman da ona katılır.''<br>
'''Erhan''': Ooo, Abdül bey, sizi görmek ne şeref.<br>
'''Memati''': Oğlum, şşt! ''(Abdülhey'in yanına gider)'' İkide bir nereye kayboluyorsun lan sen?<br>
'''Abdülhey''': Çağırdınız, geldim abi.<br>
'''Memati''': Ne yaptın o işi? Sıktın mı kafasına şoförün?<br>
'''Abdülhey''': Sıktım abi.<br>
'''Memati''': Nereye gömdün?<br>
'''Abdülhey''': Denize attım.<br>
'''Memati''': İyi yapmamışsın be oğlum. Çıkar bir yerden cesedi.<br>
'''Polat''': E hadi Memati. Ne çene çalıyorsunuz orada? Adam şimdi gelecek.<br>
'''Memati''': Tamam usta.<br>
'''Polat''': Hadi.<br>
''O sırada Ferman duraklar ve bir evin camını incelemeye başlar.''<br>
'''Polat''': Ne oldu, neye bakıyorsun?<br>
'''Ferman''': Işık, abi. İçeride biri var.<br>
''İçerideki Kara'dır. Kendine çay koyduktan sonra camı açar.''<br>
'''Kara''': Boşuna beklemeyin, gelmez. Güzel çay demledim.<br>
'''Ferman''': ''(Polat'a)'' Babam abi.<br>
'''Polat''': ''(Bir iki kaş göz yaptıktan sonra)'' Sen burada kal.<br>
''Polat içeri girer, diğerleri kalır.''<br>
'''Memati''': Kim lan bu?<br>
'''Abdülhey''': Kara!<br>
''Kara koltuğa oturur ve elindeki silahın namlusunu karşısındaki koltuğa doğrultup sehpaya bırakır.''<br>
''(Bir süre sonra)'' <br>
'''Memati''': Ne konuşuyorlar bunlar bir saattir?<br>
'''Abdülhey''': Abi onlar konuştuğu için beklemiyoruz burada. Kaşifoğlu'nu beklediğimiz için buradayız.<br>
'''Memati''': İyi de, ben ne konuştuklarını merak ediyorum.<br>
'''Abdülhey''': Sorarsın abi.<br>
'''Memati''': Ne oldu? Gördün senden büyük derinciyi, yine betin benzin attı.<br>
'''Abdülhey''': Abi, İskender için dedim, takmadınız. Ersoy için dedim, takmadınız. Aha şimdi bir daha diyorum: Bu adamı gördük ya, üçümüzden biri gidecek.<br>
''(İçeride Kara çay doldururken Polat da etrafı inceler. Şekerlerden birini alıp sorar.)''<br>
'''Polat''': Kıtlama ha?<br>
'''Kara''': Kötü bir alışkanlık. Rahmetli babamdan kalma. Aslında bütün dişleri çürütüyor. Ama bir defa daha alışmışsan vazgeçemiyorsun.<br>
''(Polat ekibe görünür, sonra koltuğa oturur)''<br>
'''Polat''': Dişinin altındaki şekeri ezeceğine kimi düşünüp kinleniyorsan git onları ez. Hem dişlerini de korumuş olursun<br>
'''Kara''': Bir iki kişi kaldık. Çoğu benden beter durumda. Benim bağımlılığım şekerle çay. Nerede olsa bulurum. Onlar toza alışmış, paraya alışmış, şöhrete alışmış, güce alışmış.<br>
'''Polat''': Madem yerin rahattı, niye ortaya çıktın?<br>
'''Kara''': Zorla çıkardılar. <br>
'''Polat''': Kim? Niye?<br>
'''Kara''': Hem devlet istemiyor bizi, hem de bizimkiler rahat durmak istemiyor. O Kaşifoğlu namussuzu verdi Alper'e gazı ayarı, Alper de kendince iş bitirmeye kalktı. Tabii kendi sonu oldu.<br>
'''Polat''': Sen öldürdün.<br>
'''Kara''': Ben öldürdüm tabii. Sözünü tutmayan adamı, ikili oynayan adamı hiç sevmem. Sana bile ihanet ediyordu.<br>
'''Polat''': O işi sonra konuşacağız seninle. Neticede benim adamım. Hain bile olsa cezasını ben veririm.<br>
'''Kara''': ''(Sehpadaki silahı kendisine doğrultur)'' Eyvallah.<br>
''(Polat camdan ekibine görünür.)''<br>
'''Polat''': Hamit?<br>
'''Kara''': Onu da ben götürdüm. Tam it değil ham it. Zaten hiç olgunlaşmadı. Hep böyleydi. İt sahibini tanıyacak. Tamam sen havla dedin, ama bu mahalleyi ayağa kaldırdı.<br>
'''Polat''': Hamit'i, Alper'i öldürüp karşıma çıkman cesaret ister.<br>
'''Kara''': Ben eskiden cesurdum, şimdi ölüyüm. Kaybedecek hiçbir şeyim yok.<br>
'''Polat''': Oğlun?<br>
'''Kara''': Sahip çıkarsan memnun olurum. Çıkmazsan, zaten o nasılsa kendi kafasına tez zamanda sıktıracak. İyi bir çocuk, sabırlı bir çocuk ama neticede genç delikanlı. Kaşifoğlu'nun iki gazına geliverdi.<br>
'''Polat''': Ne istiyorsun benden?<br>
'''Kara''': Eskiden devlet benden sorulurdu. Şimdi senden soruluyormuş. Bir anlaşma yaptım, devlet bu anlaşmayı bozdu. Beni diriltti. Devletle konuş, bu işten vazgeçsin. Ben de saklandığım deliğe geri döneyim.<br>
'''Polat''': Ya müsaade etmezlerse?<br>
'''Kara''': Polat Alemdar, işi hiç yokuşa sürme. Git İhtiyarlarınla konuş. Kendi adamlarınla da konuş. Oğlum senin elinde, kafam rahat.<br>
''(Kara ayağa kalkıp montunu giyer ve Polat'ı selamlar)''<br>
'''Polat''': Nereye gidiyorsun?<br>
'''Kara''': Kaşifoğlu gelmez. Ama ben sana onu vereceğim. İt gibi korkar benden.<br>
'''Polat''': Belli. O yüzden oğlunu ateşe attı.<br>
'''Kara''': Yok yok, ben şimdi diyorum. Biliyor ki ben onu yaşatmam. Şimdi görüşmek için araya birilerini sokar.<br>
'''Polat''': Kim?<br>
'''Kara''': Devlet sırrı. Şimdilik. ''(Montunun üstünü kapatıp beresini takar)'' Polat Alemdar, yoksa bir emrin gidiyorum.<br>
'''Polat''': Kaşifoğlu örgüte bazı bilgiler veriyor. Devlet sırrı olan şeyler. Bunları kimden alıyor?<br>
'''Kara''': ''(şaşırır ve koltuğuna geri döner)'' Bu kadar kansızlık yapmıyordur, değil mi? Sen beni şişirmek için söylüyorsun.<br>
'''Polat''': Yapıyor.<br>
'''Kara''': Şerefsiz... Yemin ederim bilmiyorum. Bizzat sen kendisine sorarsın. Ben soramam, çünkü şimdi dayanamam. Sinirlenirim, sıkarım. Sonra derler ki, Kara şahsi kinine sıktı. O yüzden Polat Alemdar, sen sorarsın.<br>
''(Kara asker selamı verip ayrılır)''
 
 
 
 
==Karakterlerin sözleri==