Jean Cocteau: Revizyonlar arasındaki fark
[kontrol edilmiş revizyon] | [kontrol edilmiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
Değişiklik özeti yok |
|||
10. satır:
*Ben her zaman doğruyu söyleyen bir yalancıyım.
* Bir şair için en büyük trajedi anlaşılmadığı halde hayran olunmaktır.
* Yazarsam rahatsız ediyorum. Film çevirirsem rahatsız ediyorum. Resim yaparsam rahatsız ediyorum. Resmimi gösterirsem rahatsız ediyorum, göstermesem de rahatsız ediyorum! Rahatsız etme bende gelişmiş bir beceri.
:''(Bir Meçhulün Güncesi)''
*Büyük adamların heykelleri, hayattayken üzerlerine atılan taşlardan yapılır.
*Gerçek gerçekçilik, alışkanlıkların üstünü örttüğü ve görmemizi engellediği hayret verici şeyleri ortaya çıkarmakta yatar.
*Gizemin de kendi gizleri vardır, tanrılar vardır tanrılardan yüce. Her nasıl ise bizde, öyledir onlarda da. İşte budur sonsuzluk.
*Doğduğum gün başladı ölümümün reftarı. Yürüyor bana doğru, aheste aheste.
*Bir yazarın ölümünün ardından defterini okumak, uzun bir mektup almaya benziyor.
:''(Kendi günlüğünde, Franz Kafka'nın düşüncelerini yazdığı günlüğü üzerine, 7 Haziran 1953)''
*Film, ancak materyalleri kalem kağıt kadar ucuz olduğunda bir sanat dalı olacaktır.
*Şansa inanmak durumundayız. Aksi halde sevmediklerimizin başarısını nasıl açıklayabiliriz ki?
*Tarih nedir ki nihayetinde? Tarih, sonunda yalanlara dönüşen gerçeklerdir; efsaneler ise sonunda tarihe dönüşen yalanlar...
*Şair asla takdir istemez; onun istediği, inanılmaktır.
*Şiir zaruridir. Keşke niçin olduğunu bilebilseydim...
*Bir sanatçı sanatı hakkında, bir bitki botanik hakkında ne kadar konuşabilirse o kadar konuşabilir.
*Rüyanın özelliklerinden biri, orada hiçbir şeyin bizi şaşırtmamasıdır. Orada alışkanlıklarımız ve dostlarımızdan kopuk şekilde, özlem duymaksızın, yabancılarla yaşamayı kabulleniriz.
*Sanat, sıklıkla zaman içinde güzelleşen çirkin şeyler üretir. Öte yandan moda, daima zaman içinde çirkinleşen güzel şeyler üretir.
[[Kategori:Kişiler-J]]
|