İbn-i Haldun: Revizyonlar arasındaki fark

*İslâm dünyasında [[Fârâbi]] ve [[İbn-i Sina|İbni Sina]]'da görülen akılcı anlayışa karşı, daha sonraları başka bir islâm düşünürü, İbni Haldun'un ileri sürdüğü görüş, toplumları tabiî şartlara göre inceleyen, , tabiatçı, naturalist bir dünya görüşüdür. İbni Haldun, toplumları uzviyetlere benzetir. Onlar da tıpkı uzviyetler gibi doğarlar, gelişir, yetişir, olgunlaşır ve daha sonra da duraklayarak geriler, küçülür ve yokolourlar. [[Vico]]'dan 300 yıl kadar önce ortaya atılmış olan bu görüş, Yunan ve ortaçağ filozoflarına nazaran büyük bir yenilik getirmektedir. Böylece Fârâbi ve İbni Sina'yı da eleştiren bu görüş, Osmanlı devrinde büyük bir ilgi görmüştür...[[Kâtip Çelebi]]'de Osmanlı devrinin ileri gelen İbni Halduncularındandır. Kâtip Çelebi'nin ''Düsturu'l-Amel''inde İbni Haldun'un bu biyolojist, uzviyetçi toplum felsefesine dayanan bir tarih felsefesi şeması görülür.<ref>{{Kitap belirt | son = Yurdaydın | ilk= G. Hüseyin| başlık = İslâm Tarihi Dersleri | yıl = 1971| dil = Türkçe |sayfalar = 132}}</ref>

**''İslâm Tarihi Dersleri'' (1971) G. Hüseyin Yurdaydın

 

==Notlar==