Edip Cansever: Revizyonlar arasındaki fark
| [kontrol edilmiş revizyon] | [kontrol edilmiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
Değişiklik özeti yok |
Değişiklik özeti yok |
||
15. satır:
* Mutluluk bir kibrit çöpü, artık ne kadar yanarsa.
{{vikipedi|Edip Cansever}}
* Bu aralar ellerim hep üşür benim. Doktor 'kansızlık' der, ben 'sensizlik' derim .
* Bana kalbimdesin deme! Bilirsin, kalabalık yerleri sevmem.
* Bazen diyorum ki onu kafama takmamalıyım. Sonra da diyorum ki; önce kalbimden atmalıyım .
* Kim ne derse desin ben bu günü yakıyorum yeniden doğmak için çıkardığım yangından...
* Bakmayın etrafımda çok insan dolandığına; sırılsıklam yalnızım aslında.
* Sormayın artık her gün 'nasılsın' diye..! Nasılsa adet olmuş iyiyim demek. Kötüyüm ben hem de çok..! Kime ne ?
* Acılar da acılaşıyor gittikçe sanki, bir azarlanmayla ölümünü düşünen çocuklar gibi.
* Sevgiler gönderirdi nedense utanırdı da bundan Gönderir gönderir geri alırdı bir gücenikliği sonra.
* Doğanın bana verdiği bu ödülden çıldırıp yitmemek için iki insan gibi kaldım. Birbiriyle konuşan iki insan.
* Bu yüreğe bu kadar acı fazla dersin bazen kendine.. Ama hata bizde. Küçücük bir yürekle kocaman sevmek ne haddimize !
* Arkana Bile Bakmadan Gitmek İstersin. Öyle Herşeyi Bırakmana Falan Da Gerek Yok. Anıları Bırakabilsen Yeter..!
* Sanki hiçbir şey uyaramaz içimizdeki sessizliği, ne söz, ne kelime, ne hiçbir sey.
* Kısa bir gülümseme yürüdü dudaklarından. Benim dudaklarıma da geçti...
* Çünkü sen, Sen benim sevmemin başlangıcısın olsa olsa.
* Biliyorsun, bizim her türlü yalnızlığımız Yeni bir dil olacak yarın.
* Hiçbir dilde söylenmemiş, hiçbir dilde yazılmamış, sözler ve şarkılar içindeyim.
* Anlıyorum Yaşam elbette uzun biz duyabildikçe sevgiyi Yalnızca bunun için uzun Yani sevgiyle de sevebilir insan, sevdayla da...
* Bazen arkana bile bakmadan gitmek istersin. Öyle her şeyi bırakmana falan da gerek yok. Anıları bırakabilsen yeter .
* Öyle bir çık ki karşıma Her baktığımda ilk defa görüyormuşum gibi, az kalsın ölüyormuşum gibi'' hissedeyim seni .
* İnsanın insana verebileceği en değerli şey yalnızlıktır.
* Nedensiz bir çocuk ağlaması bile Çok sonraki bir gülüşün başlangıcıdır.
* Değilsek de yakın, birbirimize uzak da sayılmayız büsbütün...
* İnsanın insandan başka dayanağı yok. Yalnızlık bile, başka insanların varlığı bilindikçe bir anlama kavuşuyor.
* Oysa Allah sevdiğine kavuştursun. diyen hiç bir dilenciyi boş geçmemiştim ben.
* Neden aklıma geliyor istasyon büfesindeki durusun.Hava soğudu -kasımın son günleri- kar yağacak, bembeyaz olacak unutulmuşluğum.
* Sarılıp gövdesine sımsıkı, bir kadın kendini doğurabilir isterse.
* Bir mektup, bir telgraf alındısı değil unutulmuş bir sevdadır kapısını çalan.
* Gökyüzü gibi şu çocukluk, hiçbir yere gitmiyor.
* Biliyor musun az az yaşıyorsun içimde ; oysaki seninle güzel olmak var...
[[Kategori:Türk şairler]]
| |||