Sevme Sanatı

Erich Fromm'un 1956'da yazdığı, insan sevgisini kuramsal ele alan kitap

Sevme Sanatı, Erich Fromm tarafından yazılan kitap. Orijinal adıyla The Art of Loving, 1956 yılında yayımlanmıştır.

  • Birçok kişi, sevme sorununu ilkel bir biçimde ele almakta, kendi sevebilme gücünden, sevme ediminden çok sevilme olarak görmektedir. Onlar için sorun, nasıl sevilebilecekleri, nasıl sevimli olabilecekleridir.
  • Tüm uygarlığımız, karşılıklı kar sağlayan bir alış-veriş düşüncesi, satınalma açlığı üzerinde yükseliyor.
  • Sevgiden vazgeçmek olanaksız olduğuna göre sevgi konusundaki başarısızlıkların üstesinden gelebilmenin bir tek uygun yolu olarak bu başarısızlıkların nedenlerini gözden geçirip, sevginin anlamını incelemeyi geliştirmek kalıyor.
  • Sevgi, insanın valoruş sorununun yanıtıdır.
  • İnsan zekayla ödüllendirilmiştir. O, kendi kendini bilen bir yaşamdır; kendisinin diğer insanların, geçmişinin ve gelecekte onu bekleyen olasılıkların farkındadır.
  • İnsan yaratma süreci içinde kendini dünya ile bütünleştirir. Tam çözüm, insanlarası birlikteki başarıda, bir başka insanla sevgi içinden kaynaşmada yatmaktadır.
  • Sevgi olmadan insanlık bir gün için bile varolamaz.
  • Haset, kıskançlık, hırs, her çeşit açlık, bunların tümü tutkudur. Sevme ise zorlama olmadan sadece özgür olunduğunda yaşanabilen, insan gücünü somutlayan bir eylemdir.
  • Sevmek bir eylemdir edilgen bir duygu değil. Bir şeyin "içinde olmaktır" bir şeye "kapılmak" değil. En genel biçimiyle sevmenin etkin yapısı, sevmenin almak değil öncelikle vermek olduğu biçiminde tanımlanabilir.
  • Vermek almaktan çok daha coşku vericidir. Bu, beni yoksullaştırdığı için böyle değildir, verme eyleminde canlılığının gücü yattığı için bu, böyledir.
  • Ancak kendinden bir şeyler verebilen kişi zengindir.
  • En önemli verme edimi, maddi şeyler değil aksine insana özgü dünyadan bir şeyler vermektir.
  • Sevgi, sevgi üreten bir güçtür. Güçsüzlük, sevgi üretememektir.
  • Sevmek öğretmenin tek yoludur.
  • Gerçek bilgiye erişmenin tek yolu sevme edimidir. Ancak bir insanı nesnel olarak tanıyarak, onun değişmeyen özüyle, sevgi edimi ile kavrayabiliriz.
  • Kardeş sevgisi tüm insanları sevmektir. Ve tek kişiye ait olmaması en büyük özelliğidir.
  • Çaresiz birini sevmek, yoksul ve yabancı birisini sevmek, kardeş sevgisinin ilk adımıdır.
  • Bir amaca yönelik olmayan sevgide ancak, gerçek sevgi açılıp gelişir.
  • Cinsel sevgi iki kişilik yalnızlıktır.