Şeyhî
Türk Divan şairi
Şeyhî | |
---|---|
Doğum tarihi | 14. yüzyıl |
Doğum yeri | Germiyanoğulları Beyliği |
Ölüm tarihi | 1431 |
Ölüm yeri | Germiyanoğulları Beyliği |
Vikipedi maddesi Vikiveri öğesi |
Şeyhî (?-1431) Kütahya doğumlu Türk Divan şairi.
- Dedim ki Şeyhî'yi aşkın dedi ki öldüriser
Dedim harâmî gözüne dedi ki kanı halâl
- (Şeyhî'ye olan aşkın dedim, dedi ki, ölecek. Harâmî bakışlı gözlerine dedim, dedi ki, kanı helâldir.)
- Zülfün kemendi câna yeter göz ü kaş nedir
Hâcet mi bunda düşmüşe tîr ü kemân dahı
- (Ey sevgili, âşığın canını almak için, saçının kemendi yeter, göze ve kaşa gerek yoktur. Çaresiz durumdaki âşığa ok ve yay kullanmaya ne gerek var.)
- Der imiş görürsem helâk eyleyem
Ne minnet ana intizâr öldürür
- (Görürsem helâk eyleyeyim dermiş. Ne minnet ona (fakat) ayrılık öldürür.)
- Yeter bir nazar bin benim bigiye
Niçin hecr ile zâr zâr öldürür
- (Benim gibisine bir bakış yeter, niçin ayrılık derdi ile yavaş yavaş öldürürsün.)
- Lebin Mesîhi ki ihyâ kılar gam ölmüşünü
Belî çü şâh-ı keremsin kerâmetin görünür
- (Mesih gibi diriltici olan dudağın gamdan ölmüş âşığını diriltir. Zira sen şâh-ı keremsin, keramet gösterebilirsin.)
- Demişsin öldürem ivmezse bu sözünde şehâ
Şükr ki Şeyhî kuluna himâyetin görünür
- (Ey sevgili, bu sözünden dönmezse öldüreyim demiş; şükür ki, Şeyhî kuluna himâyen görünür.)
- Cevr ettiğime kalmasın uş öldürem demiş
Yazığa girdiğine bak andan yalan dahı
- (Eziyet ettiğimle kalmasın hemen öldüreyim, demiş yalancının yazığa girdiğine bak.)
- Diridir şu kimse ki yâr öldürür
Ne gam ana ki gamgüsâr öldürür
- (Sevgili tarafından öldürülen kişi diridir. Ne yazıktır o kişiye ki, gam öldürür.)
- Gamzesinden dembedem yağsa başıma tig ü tîr
Hükm anundur kavl anun tutduk boyun fermânına
- (Gamzesinden durmaksızın başına kılıç ve ok yağsa da hüküm onundur, söz onundur, onun fermanına boyun tuttuk)
- Teşne cânım kan yutar la'line karşı eylemez
Gamzen okundan hazer benzer susadı kanına
- (Dudağına teşne canım kan yutar, gamzenin okundan kanına susamış gibi sakınmaz.)
- Aşkın şehîdiyem sanemâ silme kanımı
Kan yutup ölmüşem yine kan ile yu beni
- (Ey güzel, ben senin aşkının şehidiyim, kanımı silme; kan yutarak ölmüş âşığını, yine kan ile yıka)