Abdülhak Hamit Tarhan
Türk şair, oyun yazarı, diplomat, milletvekili
| Abdülhak Hamit Tarhan | |
|---|---|
 Türk şair, oyun yazarı ve diplomat. | |
| Doğum tarihi | 2 Ocak 1852 |
| Doğum yeri | İstanbul |
| Ölüm tarihi | 13 Nisan 1937 |
| Ölüm yeri | İstanbul |
 Vikipedi maddesi Vikiveri öğesi | |
Abdülhak Hamit Tarhan, Türk şair, oyun yazarı ve diplomat.
Sözleri
değiştir- Felaket, zekayı eğitir.
- Rezalet, fazilet olamaz.
- Yüzsüzlük, örtü istemez.
- Felaket gibi hoca az bulunur.
- Deha, ebediyetlerin silsilesidir.
- Uzadıkça kısalan şey; ömürdür.
- Para mabud ve bankalar mabed.
- Eğitimli bir insan ahlaksız olamaz.
- Vatan ağlıyorken gülmek yasaktır.
- Ne çare; insan hayalsiz yaşayamaz.
- Ölmeden önce arkama bir it taktılar.
- Gönül bir binadır ki, mimarı muhabbettir.
- Ne ararsan bulunur, derde devadan gayri.
- Hak yiyen insan, kan içen insana özğüdür.
- Kullanmasını bilenlerin elinde zehir de bir ilaçtır.
- Kötülere iyilik etmek, iyilere kötülük etmekle birdir.
- Namuslu bir insanın verdiği söz, yemin yerine geçer.
- Eyvah ! ne yer, ne yar kaldı, Gönlüm dolu ahu zar kaldı.
- Siyasiyat ile iştigal edenlerin, hissiyat ile alakaları kalmaz.
- En büyük zevkim, ümidim, neşem. Kırda seyran idi, her gün, her dem.
- Kim demiş ki çocuk küçük bir şeydir. Bir çocuk belki en büyük bir şeydir.
