Acımak (roman)

Acımak, Reşat Nuri Güntekin'in ilk defa 1928'de yayınlanan romanıdır.

Acımak: Kasabanızda Zehra Hanım isminde bir başmuallim varmış...
Kitabın ilk satırları.

Alıntılar

• Fakat bir parça gevşek ve hayalperestti. Başındaki süslü rüyayı hakikat yapmak için yalnız düşünmek okumak söylemek kâfi olduğuna inanırdı. Faal ve uğraşıcı değildi. (9)
• Hâli vakti yerinde bir ailenin sevilmiş çocukları olsalardı buluşlarıyla, zarafetleriyle pırıl pırıl parlayacaklardı. Fakat fakir, yahut düşkün bir aile içinde yetiştikleri için bu zekâ başka yollara dökülmüş... (22)
• "Kendi insanlığımı, kendi haklarımı unuttum. Hayatımı başkalarının saadetine vakfettim. Kendimi kendi ihtiyarımla en basit emellerden, zevklerden mahrum ettim." (34)
• Yavaş yavaş varlığını, benliğini unuttu. Başkalarının hayrı için işleyen bir makine hâlini aldı. (49)
• Büyük merkezler insanı âvâre eder. Gezilecek, görülecek, sefahat edilecek yeri olmayan küçük kasabalarda daha iyi çalışılır. (60)
• Ben zannediyordum ki ömürlerimizin teknesini istediğimiz sahile götürmek için yalnız onun dümenini ele almak kâfidir... Şimdi anlıyorum ki değilmiş... (76)
• Kötü hayatımı istediğim akıbete doğru sevkediyordum. İyi yahut fena mesut veya bedbaht olmak sırf kendi elimdeydi. Bir kişi bütün bir dünya ile nasıl uğraşabilirdi? (98)
• "Namuslu bir adam oldun da eline ne geçti. Sanki başkaları gibi çalıp çırpaydın bizim de elimizde beş on paramız olurdu. Böyle sıkıntı çekmezdik." (118)
• Eskiden gamımı unutmak için içerdim. şimdi böyle bir mazeretim yok. Kalbim kızgın demirle dağlanarak duygusunu kaybetmiş gibi hiçbir şey hissetmiyorum. (149)