Av Mevsimi

Av Mevsimi, başrollerini Şener Şen, Çetin Tekindor ve Cem Yılmaz'ın paylaştığı Yavuz Turgul'un yönetmenliğini üstlendiği 2010 yapımı bir polisiye filmidir.

Diyaloglar

Savcı: Ooo maşallah nihayet gelebildiniz. Gözlerimiz yollarda kaldı.

Ferman: Savcım çok haklısın ama feci bir trafik…

İdris: Bugün bizim nöbet günümüz değil ayrıca. Selam, Doktorum.

Doktor: Selam, İdris.

Ferman: Savcım tanıştırayım. Bu yeni arkadaşımız Hasan Rıfat Adıgüzel.

Savcı: Hayırlı olsun kardeşim. Hasan mı diyelim Rıfat mı?

Hasan: Hasan olabilir savcım.

Savcı: İyi güzel.

Ferman: Durum nedir?

Savcı: Şüpheli ölüm. Şu ana kadar sadece kesik kol bulundu. Araştırmalar devam ediyor.

Asiye: Sen ne dedin bakayım bana? Korkak kahraman? Ulan sen benim karanlıktan başka neyden korktuğumu gördün ki?

İdris: Yıldırımdan.

Asiye: O çocukluğumda.

İdris: Benden?

Asiye: Pışık. Ben senden hiç korkmadım. Deli, deliden korkmazmış. Bak, kalbim nasıl çarpıyor! Hakikaten ben korkak mıyım?

İdris: Ben buraya seni öldürmeye geldim biliyor musun?

Asiye: İyi, öldür o zaman.

Pamuk: Odamda hayaller kurarım. Masallar yazarım. Hayalet olurum, kaybolurum. O zaman ne babamın nefreti ne ağabeylerimin şiddeti ne bakkalın ter kokusu ne arsız çocukların çığlıkları ne komşu kadınların dedikodusu dokunur bana. Ben hep masallara kaçarım. Hayalet olurum, kaybolurum.

Müzeyyen: Ben seni bilirim. Kendine bakmazsın. Unutkansın, ihmalkarsın, boş verirsin. Onun için ben gidince yapacaklarının listesini çıkardım. Aklıma geldikçe yazıyorum, yazacağım. Evlilik cüzdanımız, nüfus kağıtlarımız, sigorta karnen falan üst çekmecede. Mide ilaçların mutfaktaki üst gözde. Son kullanma tarihini atlama. İç çamaşırların senin yattığın taraftaki komodinin üst çekmecesinde.

Battal: Benim için kaba saba heriftir derler. Desinler. Şunu unutmayın, ticarette kimseye nezaketi için para ödemezler. Para eden zekadır. Bilen bilir benim av merakım vardır, babamdan kalma. Rahmetli çocukluk zamanımda beni alır Toroslara götürür, Adanalıyız ya. İşte orada yaban keçisi, ayı, geyik... Allah ne verdiyse avlardık. Yani babam avlar, ben seyrederdim. Bir keresinde bir geyik vurdum. Hayvan dizlerini kırdı, oracığa yığıldı. Ölürken de gözlerini dikti, bana öyle baktı. Dayanamadım, ağlamaya başladım. Babamdan ilk ve son tokadı orada yedim. Bir tane çaktı bana ve dedi ki ağlayacaksan bir daha gelme. Avın gereği budur. Yine dedi ki hayat da böyle bir şeydir iste. Sürek avıdır. Ya sen indirirsin ya seni indirirler. Seç birini, öyle dedi. O tokat bana ders oldu. Bir daha hiç ağlamadım. Hayvan avında da insan avında da. Sordunuz ya düzen üzerine... Dünyanın düzeninin özü tam da budur. Avlar ve avcılar vardır o kadar. Siz de buna karar vereceksiniz. Av mı olacaksınız avcı mı?

Hasan: Çocuk bu be...

İdris: Çocuk-mocuk... Anasının gözü işte baksana...

Hasan: Yok be abi baksana ne kadar da masum bakıyor.

İdris: Al işte... Ulan bana bir tane masum kadın göster, hemen orda bileğimi keserim!

Ferman: Cinayet masası polisleri hep böyledir, gözleri suçlu arar. Şüphe hep şüphe.

İdris: İşte kadınlar budur. Güzeldirler ama zehirleyerek öldürürler.

Hasan: Burada her şey pis kokuyor, ben pis kokuyorum abi. Yasemin’in yanına yaklaşamıyorum, elini tutamıyorum kızın.

Ferman: Onca insanı yok ederek bir hayat kurtardın. Hiç mi vicdanın sızlamadı be adam!

Battal: Önemli olan sızlayan vicdanla yaşayabilmektir, Avcı Bey.

Ferman: Her şey burada başladı, burada bitirmek senin elinde.

Hasan: Ne oldu?

Ferman: Tamamdır. Gidiyoruz. [Silah sesi duyulur.] Av mevsimi bitti.

Replikler

“Bir avcıyı diğerinden ayıran zekası değil, avına duyduğu merhamettir.”