Bartolome de las Casas

Bartolome de las Casas
Bartolome de las Casas
	İspanyol Dominikan Tarikatı keşişi, tarihçi ve sosyal reformcu
Doğum tarihi	Kasım, 1474
Doğum yeri	Sevilla, Kastilya Krallığı
Ölüm tarihi	Temmuz, 1566
Ölüm yeri	Madrid, Kastilya Krallığı
	Vikipedi maddesi;

Bartolomé de las Casas (d. Kasım 1474, Sevilla – ö. Temmuz 1566, Madrid), İspanyol Dominikan Tarikatı keşişi, tarihçi ve sosyal reformcu. Özellikle kendi meslektaşları olan papazların Amerikan yerlilerine yaptığı katliamları yazmasıyla ve kınamasıyla tanınır.

Sözleri

Hint'in Tahribi (1561)

Ve tüm Hint Adaları'ndaki Kızılderililer, İspanyol Hıristiyanlara karşı hiçbir eylemde bulunmadılar, ta ki bu Hıristiyanlar ilk kez ve birçok kez onlara veya komşu uluslara karşı sayısız acımasız saldırılar gerçekleştirene kadar.
San Juan civarındaki otuzdan fazla başka adanın büyük bölümü ve aynı nedenden dolayı nüfus boşaltıldı ve arazi harap oldu.
Aradan geçen kırk yılda, Hıristiyanların cehennemi eylemleriyle on iki milyondan fazla erkek, kadın ve çocuğun haksız yere katledildiğini çok kesin ve doğru bir şekilde tahmin edebiliriz. Doğrusu, öldürülenlerin sayısının elli milyona yakın olduğuna kendimi kandırmaya çalışmadan inanıyorum.
Savaşlar ve cinayetler sona erdikten sonra, genellikle hayatta kalan sadece bazı erkek çocuklar, bazı kadınlar ve çocuklar varken, bu hayatta kalanlar köle olmak üzere Hıristiyanlar arasında dağıtıldı.
Ve insanlığın tüm sonsuz evreni içinde, bu insanlar, yerli efendilerine ve hizmet ettikleri İspanyol Hıristiyanlara karşı en saf, en kötülük ve ikiyüzlülükten en uzak, en itaatkar ve sadık olanlardır.
Bu insanlar, dünyadaki herhangi bir insan arasında kin, nefret veya intikam arzusundan en yoksun olanlardır.
Bu kadar çok sayıda canı öldürmelerinin ve yok etmelerinin nedeni, Hıristiyanların nihai amaçlarının, altın elde etmek ve çok kısa bir zamanda kendilerini zenginlikle şişirmek ve böylece liyakatleriyle orantısız yüksek bir mevkiye yükselmek olmasıdır. .
Unutulmamalıdır ki, hainliklerinin nedeni, dünyada görülmüş en büyük doyumsuz hırs ve hırslarıdır.
İspanyolların sırf canları istediği için kışkırtma olmaksızın yerlilerin erkek ve dişilerinin burun ve kulaklarını kestiklerini kendi gözlerimle gördüm. ...Aynı şekilde, güvenlik sağlamak için kayıkları ve baş yöneticileri nasıl çağırdıklarını ve barışçıl bir şekilde geldiklerinde esir alınıp yakıldıklarını gördüm.
Kimin bir kılıç darbesiyle bir adamı ikiye ayırabileceğine, tek bir mızrak darbesiyle kafasını kesebileceğine ya da bağırsaklarını dışarı çıkarabileceğine dair bahse girdiler.
Bebekleri annelerinin göğsünden alıp bacaklarından yakalayıp baş aşağı kayalıklara fırlattılar ya da kollarından kapıp nehre attılar, kahkahalarla kükrediler ve bebekler suya düşerken "Kaynatın" dediler. İşte, ey şeytanın soyu!"
Kasabalara saldırdılar ve ne çocukları, ne yaşlıları, ne hamile kadınları, ne de lohusa kadınları esirgemediler, onları sadece bıçaklayıp parçalamakla kalmayıp, mezbahadaki koyunlarla uğraşır gibi parçalara ayırdılar.
Asılan kurbanın ayaklarının neredeyse yere değeceği alçak geniş bir darağacı yaptılar, Kurtarıcımız ve on iki Havarisinin anısına kurbanlarını on üçerli gruplar halinde bağladılar, sonra ayaklarının dibine yanan odunlar koydular ve böylece onları diri diri yaktılar.
Başkalarıyla birlikte, canlı yakalamak istedikleri herkesin ellerini kesip kurbanın boynuna asarak, "Şimdi gidin, mesajı taşıyın", yani, "Haberi Kızılderililere götür" dediler. dağlar.
Çatallı çubukların üzerine yerleştirdikleri çubuklardan bir ızgara yaptılar, sonra kurbanları ızgaraya bağladılar ve altında için için için için yanan bir ateş yaktılar, böylece o tutsaklar çaresizlik ve işkence içinde çığlık atarken yavaş yavaş ruhları onları terk edecekti.
Kızılderililer hürriyetlerinden tamamen yoksun bırakılarak, görmeyenin anlayamayacağı en sert, en vahşi, en korkunç esaret ve esarete maruz bırakıldılar. Hayvanlar bile tarlada otlamalarına izin verildiğinde daha fazla özgürlüğün tadını çıkarır.