Charles Dickens

Charles Dickens
Charles Dickens
	İngiliz yazar ve toplum eleştirmeni.
Doğum tarihi	7 Şubat 1812
Doğum yeri	Portsmouth, İngiltere
Ölüm tarihi	9 Haziran 1870
Ölüm yeri	Higham, Kent, İngiltere
	Vikipedi maddesi; Vikiveri öğesi

Charles John Huffam Dickens ( 7 Şubat 1812 – 9 Haziran 1870), İngiliz yazar ve toplum eleştirmeni.

Sözleri

Umudunuzu yitirmeyin!
Kötü arkadaş iyi huyu bozar.
Unutmak sana göre bir şey değil.
Hayatta kaldığıma inanamıyorum.
Soru sorma, sana yalan söylemez.
Yaşamın tadını çıkarın, canını değil!
Bırakın aklı başında düşünebileyim.
Genç yaşta ölmüş biri gibiyim ben.!
Hayatta giydiğimiz zincirleri takarız.
Kimsenin kimseye güvendiği yoktu.
Dünyamız bir kırık düşler dünyasıdır.
Acıyla başlayan şeyler acıyla biterler.
Özgürlük uğruna sabra ihtiyacımız var.
Yapayalnızım artık. Sanki ölüymüşüm gibi.
Sevgi ne birden var olur, ne birden yok olur.
Dayanamadığım bir şey varsa o da belirsizlik!
Onca kalabalığa rağmen, bu nasıl bir yalnızlık!
Çaresizlik aslında insanlara büyük birgüç verir.
Çok küçük bir anahtar çok ağır bir kapı açacaktır.
İnsan hayatını güvence altında tutmak çok zor..
Bir yığın insan ama gene de bir kimsesizlik var!
Ölümden korkmak mı? Asıl trajedi, yaşamaktır..
Bu dünyaya ait olduğumu hissetmiyorum pek.!
Zaten sevgi daima nefretten üstün değil midir?
Soru sorma ve sonra sana yalan söylenmeyecek.
İnsan hiçbir yerde kendisinden iyi dost bulamaz.
Yasanın insana işkence etmesi ağır bir ceza bence.
En büyük arzum bu düzene ait olduğumu unutmak.
Mutsuz bir başlangıçtan da mutlu bir sonuç çıkmıyor.
Şimdi, ben yalnız değilim, sen öyle sanabilirsin ama.
Ben bu hayattan bunaldım artık, her gün aynı şeyler.
Gözyaşları üzüntü kadar sevinç anlamına da gelebilir.
Bizi bastırmak için kendi zincirlerimizi oluşturuyoruz.
Çıkışı insan kendisi bulur, çıkış noktası kendisi gelmez.
Başarıyı farklı olduğunuzu hissettiğiniz an yakalarsınız.
Gözyaşlarından utanmamıza hiçbir zaman gerek yoktur.
Basit gerçekler kadar güçlü ve güvenli hiçbir şey yoktur.
Zaferi göremeyebiliriz! Ama o yolda yürümüş olacağız.
Acı ve ümitsizlik, dedim, müthiş bir güç barındırır içinde.
Amacıma ulaşmak için gerekli kararı vermek bir felaketti.
Hepimiz hayatımızı kazanmak için ne cefalalar çekiyoruz!
Bazı insanlar kendinden başka kimsenin düşmanı değildir.
Bilgili olan her kişi işe bilgisizlikten başlamak zorundadır.
Bazen bir gözü yummak, o gözle bakmaktan daha etkili olur.
Dürüstlüğünle övünme! hayatın ne getireceğini bilemezsin.
Bir memleketin yükselmesi ev ve aile muhabbetine baglıdır.
Her şey nasıl da tersine dönmüş. Katiller suçsuzları yargılıyor.
Yapabildiğin kadar yap ve onun hakkında olabildiğince konuş.
Aşağılık yaratıklar, yüksektekilerden daima nefret etmişlerdir.
Felaketle başlayan bir hayat nasıl mutlulukla sonuçlanacaktı ki?
Şu bir gerçek ki her insan diğerleri için derin bir sır ve gizemdir.
Yaşanan tüm olaylar dünde kalmıştı; kurduğumuz hayaller de...
Aptallarla dolu bir dünyada yaşarken sinirlenmemem olanaksız.
İnsan resimden anlamayan birinin tabloları eleştirmesine kızmaz.
İnsan başkalarını iyileştirmeden kendisini gerçekten geliştiremez.
Beklentisi olmamalı insanın, yoksa hep hayal kırıklığına uğrarsınız.
Bu dünyada kimsenin yükünü hafifleten hiç kimse yararsız değildir.
İnsan yaşamında ayrılıklar ve kavuşmalar hep gözyaşı ile bezenirdi.
Gemileri batıranlar, akıntıya kapılmış giden buz dağları olurdu hep.
Köpeğin havlaması iyidir, ama en büyük erdemi güvenilir olmasıdır.
Gerçek renkler inceliklidir. Seçebilmek için daha açık bir görüş ister.
Hepimizin elinde birçok iyilik var ama çoğumuz değerini bilmiyoruz.
Siz gönül nedir bilmezsiniz. Sevgi, şefkat gibi duygularınız yoktur sizin.
Mutlu olmaya ne hakkın var senin? Mutlu olmak için bir nedenin var mı?
Cumhuriyet Birdir ve Bölünemez. Özgürlük, Eşitlik, Kardeşlik ya da Ölüm.
Cumhuriyet her şeyden üstündür ve halkın çıkarları her şeyden önemlidir.
Ellerinden sadece beklemek geliyordu, hiçbir şey yapamadan beklemek...
Ne de olsa zihinler da denizler gibidir; derinlik ancak derinliklere yanıt verir.
Aklı başında halinize güvenmeyin, günlerin ne getireceğini bilemiyor insan.!
Umutsuz menfaatler için umutsuz oyunların döndüğü umutsuz bir zaman bu.
Hiçbir pişmanlık, iş işten geçtikten sonra duyulan pişmanlık kadar acı değildir.
Dünyada öyle aç insanlar var ki, onlar Tanrıyı ancak ekmek biçiminde görürler.
Elinizden geleni yapın. Hayatı bazen boşa harcıyor olsak dahi, uğraşmaya değer.
Erken yaşta ölmüş biri gibiyim. Tüm yaşantım başka türlü olabilirdi'lerle geçiyor.
İyi bir şeye sahip olup onu yitirmek mi yoksa ona hiç sahip olmamak mı daha iyi?
İnsanlar bazen karşılarındakine zihnen uzak oldukları için anlamakta güçlük çekerler.
İnsanlar hakkındaki kararlarımı kendim veririm. Başkalarının fikirlerine ihtiyaç duymam.
En önemli şey, olabileceğiniz şey için ne olduğunuzu feda etmeye her zaman hazır olmaktır.
Dünyadaki tüm kötülüklerle baş etmenin en iyi yolu iyi kitaplar okumak olduğunu öğrendim.
Benim tavsiyem, bugün yapabileceklerinizi asla yarın yapmamaktır. Erteleme zaman hırsızıdır.
Dünyadaki tüm kötülüklerle baş etmenin en iyi yolu iyi kitaplar okumak olduğunu öğrendim.
İnsanların kusurları, ihmalleri yüzünden meydana gelen hastalıklar her türden kurban seçerler.
Bir odanın kapısını kapatıp yalnız kalmak, her zaman hayatımın en güzel şeylerinden biri olmuştur.
Hiçbir şey yoksulluk kadar ezici olamaz. Hiçbir şey de servet peşinde koşmak kadar aşağılanmamıştır.
Asla sertleşmeyen bir bilinçe, asla yorulmayan bir mizaç ve asla incinmeyen bir dokunuşa sahip olun.
O sayılı günlerden birini yaşamayıp da ilk halkası meydana gelmeseydi, bu zincir belki de hiç örülmezdi.
Her insanın bir diğeri için engin bir muamma oluşu, üzerine kafa yorulması gereken şaşırtıcı bir gerçektir.
İnsanın bedenini ne örterse örtsün, beyninden geçen düşünceler bunlardan geçerek kendisini ifade eder.
Sözlerimin yalnız sözlükteki anlamını değil, içindeki duyguları da anlayabilseydi, bana acıyacağını sanıyorum.
İnsan hiçbir dostuna para yardımı etmemeli. Çünkü dosta para yatırmak demek o dostu kaybetmek demektir.
Zaten hayatımız boyunca sergilediğimiz bütün zayıflıklar ve saygısız davranışlar hep sevmediğimiz insanlar yüzündendir.
Şüphe ve korku bulaşıcı bir hastalık gibi aramızda dolaşıyordu ve yeryüzünde bunun kadar bulaşıcı başka hiçbir şey yoktur.
Kesinlikle bildiğim bir şey varsa şudur: İnsan ekmek yaparsa kibar olamıyor da bira yaparsa, şarap yaparsa ille kibar sayılıyor.
Dünyada hiç kimsenin kendisi kadar yakın dostu yoktur. Yalnız bazen de insanlar kendi kendilerinin en büyük düşmanı olurlar.
Zamanı gelene kadar kimse içinin derinliklerinde ne olduğunu bilmez.. Bazı insanlar için asla böyle bir zaman da gelmez; ne mutlu onlara..!
Daha az duyarlı olabilsem, insanları daha az sevebilsem, midem de sinirlerim de sağlamlaşır, demir gibi olurdu. Keşke vurdumduymaz olabilseydim.
Perili Ev bir bakıma aklın kapı eşiğinde bırakıldığı, korkmak için oraya gelip korku ve kuşkularını birbirine bulaştırıp sonunda korkunun hakimiyetine girenlerin evidir.
Amerikan beyefendisini bilmiyorum ben, Tanrı beni böyle iki kelimeyi yan yana kullandığım için affetsin.

(I do not know the American gentleman, God forgive me for putting two such words together.)

Bu dünyada bir diğerinin yükünü hafifleten hiç kimse yararsız değildir.

(No one is useless in this world who lightens the burdens of another.)