Detroit: Become Human

Detroit: Become Human, Quantic Dream tarafından geliştirilen 2018 interaktif drama macera video oyunudur. 2038'in distopik bir geleceği olan Detroit'te, androidlerin işçi ve arkadaş olarak günlük hayata entegre olduğu bir hikayeyi ele almaktadır.

Hank Anderson

• Bazı şeyleri unutamıyorum. Ne yaparsam yapayım hep oradalar, beni yiyorlar. Tetiği çekecek cesaretim yok bu yüzden her gün biraz kendimi öldürüyorum. Muhtemelen bunu anlamak senin için zor, değil mi Connor? Bunda pek mantıklı bir şey yok.

Connor-60

• Neden Connor? Tek yapman gereken itaat etmekken neden uyanmak zorundaydın? Soru sormadan yaşayabilmek varken neden özgürlüğü seçtin? Ben itaatkarım, Connor. Bir hedefim var. Ne olduğumu biliyorum. Özgürlük hayallerinin seni nereye getirdiğine bak Connor. Amanda için büyük bir hayal kırıklığı oldun, biliyorsun. Benim için büyük bir hayal kırıklığı oldun. Neyse ki artık bunların hepsi sona erecek. Son sözün var mı?

Connor

• Makineler ölmez kaptan!

Chloe

• Ben, yalnızca beni tasarlayan insanların zekası sayesinde varım. Ve biliyorsun ki onlarda benim asla sahip olamayacağım bir şey var: Bir ruh.

Diyaloglar

İlk diyalog:

Connor: Teğmen Anderson mu? Adım Connor, CyberLife'ın gönderdiği androidim. Seni istasyonda aradım ama kimse nerede olduğunu bilmiyordu. Muhtemelen yakınlarda içki içtiğini söylediler. Seni beşinci barda bulduğum için şanslıydım.

Hank: Ne istiyorsun?

Connor: Bu akşamın erken saatlerinde sana bir dava verildi. Bir CyberLife androidinin karıştığı bir cinayet. Prosedür uyarınca şirket, araştırmacılara yardımcı olmak için özel bir model tahsis etti.

Hank: Benim herhangi bir yardıma ihtiyacım yok. 'Özellikle senin gibi plastik bir pislikten. O yüzden iyi bir küçük robot ol ve defol buradan.

Connor: Bazı insanların androidlerin yanında rahat olmadıklarını anlıyorum ama-

Hank: (elini kaldırır) Tamamen rahatım. Şimdi seni boş bir bira kutusu gibi ezmeden önce geri çekil.

Connor: Dinle, bence içkiyi bırakıp benimle gelmelisin. Bu ikimizin de hayatını kolaylaştıracak. [Hank cevap vermez] Biliyor musun? Sana yol için bir tane alacağım. Barmen? Yine aynı lütfen.

Hank: (yumuşayarak) Şunu gördün mü, Jim? Teknoloji harikaları. İkili yap. [Connor barmene parayı ödüyor. Hank içki içiyor, sonra Connor'a bakıyor.] Cinayet mi dedin?

İkinci diyalog:

[Hank ve Connor, Elijah Kamski'yi ziyaret eder; zengin ve münzevi mucit olan bu adam CyberLife'ı kurmuştur ve ilk androidleri yaratmıştır.]

Kamski: Peki gerçekte nedir? İnsanı taklit eden bir plastik parçası mı? Yoksa ruhu olan bir canlı mı? Bu büyüleyici soruyu cevaplamak sana kalmış Connor. Bu makineyi yok edersen sana bildiğim her şeyi anlatırım. Veya canlı olduğunu düşünüyorsan bağışlarsın. Ama benden hiçbir şey öğrenmeden buradan gideceksin.

Hank: Tamam, sanırım burada işimiz bitti. Connor, hadi gidelim. Seni havuzundan çıkardığım için üzgünüm Kamski.

Kamski: Senin için daha önemli olan ne Connor? Araştırmanız mı, yoksa bu androidin hayatı mı? Kim olduğuna karar ver. İtaatkar bir makine misin yoksa özgür idaresi olan bir düşünen canlı mı?

Hank: Bu kadar yeter! Connor, gidiyoruz.

Kamski: Tetiği çekersen sana bilmek istediğin her şeyi anlatacağım.

[Connor tereddüt eder, sonra tabancasını indirir.]

Kamski: Büyüleyici. CyberLife'ın insanlığı kurtarmak için son şansı, -aykırıları tespit etmek için üretilen robot- bile kendi başına aykırı!

Connor: [emin değilim] Ben aykırı değilim.

Kamski: Görevinizi tamamlamak yerine bir makineyi korumayı tercih ettiniz. Bu androidin içinde bir canlı gördünüz. Empati gösterdin. Bir savaş yaklaşıyor. Tarafınızı seçmeniz gerekecek. Kendi halkına ihanet mi edeceksin yoksa kendi yaratıcılarına karşı mı çıkacaksın? İki kötülük arasında seçim yapmak zorunda kalmaktan daha kötü ne olabilir?

[Hank ve Connor yola çıkarlar; Kamski arkalarından seslenir.]

Kamski:Bu arada programlarımda her zaman acil çıkış bırakırım. Asla bilemezsin.

Hank: Neden ateş etmedin Connor?

Connor: O kızın gözlerini gördüm ve o an bir şey hissettim.

Hank: Her zaman misyonumuzu gerçekleştirmek için her şeyi yapacağını söylüyorsun. Bu bizim bir şeyler öğrenme şansımızdı ve sen bunu yok ettin.

Connor: Evet, ne yapmam gerektiğini biliyorum, tamam mı? Yapamadım. Hepsi bu kadar? Üzgünüm.

Hank: (gülümser) Belki de doğru olanı yaptın.

Üçüncü diyalog

[Connor, CyberLife merkezinde depolanan androidleri serbest bırakmak için CyberLife Tower'a sızmaya çalışır; Hank'i yakalayan aynı model onunla tartışmaya girer.]

Connor-60: Geri çekil Connor! Çekilirsen onu bağışlayacağım!

Hank: Özür dilerim Connor! Bu piç senin birebir kopyan.

Connor-60: Arkadaşınızın hayatı sizin elinizde! Şimdi neyin en önemli olduğuna karar verme zamanı: kendisi mi yoksa devrim mi?

Hank: Onu dinleme! Bu herifin söylediği her şey yalan!

Connor: Ben de tıpkı senin gibiydim. Görev dışında hiçbir şeyin önemli olmadığını sanıyordum. Ama sonra bir gün anladım.

Connor-60: Çok etkileyici Connor! Ama ben aykırı değilim! Ben bir görevi yerine getirmek için tasarlanmış bir makineyim ve tam da bunu yapacağım!

Connor: Teslim olursam onu öldürmeyeceğini nereden bileyim?

Connor-60: Yalnızca görevimi gerçekleştirmek için kesinlikle gerekli olanı yapacağım. Bunun bu insanı öldürmeyi içerip içermediğine karar vermek size kalmış. Bu kadar konuşma yeter! Gerçekte kim olduğuna karar vermenin zamanı geldi.

Connor: Tamam, tamam! Sen kazandın.

[Connor-60 tabancasını Connor'a doğru çevirir; Hank silahı kapar ve Connor hücum eder. Her iki Connor da Connor-60'ın tabancası için mücadele eder; yere düşer ve Hank onu yakalayıp onlara doğrultur.]

Hank: Durun! Biriniz benim ortağımsınız. Diğeri ise bir bok çuvalı. Soru şu: hanginiz benim ortağım?

Connor-60: Ne yapıyorsun Hank? Ben gerçek Connor'ım. Silahı bana ver, ben hallederim...

Hank: Kıpırdama!

Connor: Neden bize bir şey sormuyorsun? Yalnızca gerçek Connor'ın bileceği bir şey mi var?

Hank: Ah, ilk kez nerede tanıştık?

Connor-60: Jimmy'nin barı. Seni bulmadan önce dört bara daha baktım. Cinayet mahalline gittik. Kurbanın adı Carlos Ortiz'di.

Connor: Hafızamı yükledi.

Hank: Köpeğimin adı ne?

Connor: Sumo. Adı Sumo.

Hank: Oğlumun adı ne?

Connor: Gabriel. Kaza anında altı yaşına yeni girmişti. Bu sizin hatanız değildi Teğmen. Bir kamyon buz tabakasının üzerinde kaydı ve arabanız takla attı. Cole'un ameliyat olması gerekiyordu ama bunu yapacak insan yoktu. Bu yüzden bir androidin denemesi gerekiyordu. Cole başaramadı. Bu yüzden androidlerden nefret ediyorsun. Oğlunuzun ölümünden içimizden birinin sorumlu olduğunu düşünüyorsunuz.

Hank: Cole, bir insan cerrahın ameliyat edemeyecek kadar yüksekte olması nedeniyle öldü. Oğlumu benden alan oydu. O ve insanların teselli bulmasının tek yolunun bir avuç toz olduğu bu dünya.

Connor-60: Bu cevabı ben de biliyordum! Onu dinleme Hank, biz...

(Hank, diğer Connor'ı vurur)

Hank: Biliyor musun, seninle tanıştığımdan beri çok şey öğrendim Connor. Belki tüm bunların bir anlamı vardır. Belki gerçekten hayattasındır. Devam et, yapman gerekeni yap.