Fernando Pessoa

Portekizli şair, ressam
Fernando Pessoa
Portekizli şair, ressam.
Doğum tarihi 13 Haziran 1888
Doğum yeri Lisbon
Ölüm tarihi 30 Kasım 1935
Ölüm yeri Lisbon
Vikipedi maddesi
Vikiveri öğesi

Fernando Pessoa (d. 13 Haziran 1988 - 30 Kasım 1935); Portekizli şair, ressam.

Sözleri değiştir

  • Aşağılık bir yer bu dünya.
  • Ben, bir tek hiçliği sevdim.
  • En çok anlamak yoruyor bizi.
  • Anlamak için, kendimi yok ettim.    
  • Kayıtsızlık, çok acı çekmekten olur.
  • Aşık olmak yalnızlıktan usanmaktır.
  • Acı denilen şey yalnız başına çekilir.   
  • Ne umutlarım var, ne de pişmanlıklarım.
  • Peki, kim kurtaracak beni var olmaktan?     
  • Bütün sevdiklerim beni karanlıkta unuttu.   
  • Vicdan azabı değil, bilinç azabı çekiyorum.
  • Her şey beni yoruyor, yormayan şeyler bile.   
  • Hep içeride yaşadım. Hayata hiç dokunmadım.  
  • Hepimiz kendi dışımızdaki koşulların tutsağıyız.   
  • İçimin derinlerinde yığınla dostum var benim...
  • Kalp düşünebilseydi eğer, atmaktan vazgeçerdi.   
  • Etrafımdaki her şey uzaklaşıyor benden, çöküyor.    
  • Özgürlük içinde yoksa, hiçbir yerde yok demektir..
  • Bir insanın gerçek boyu, görüp yaşadıkları kadardır.  
  • Ne çok insanız yaşayan, ne çoğuz kendini kandıran!
  • Ne mutlu yaşamlarını kimseye emanet etmeyenlere.
  • Yalnızlık beni kederlendiriyor; topluluk beni bunaltıyor.
  • Deliler, kendilerine acı veren şeylere teslim olmuşlardır.   
  • Birkaç kişi mutluluğu bulabilsin diye, birçokları acı çeker.  
  • Her şeyden bıktım ve her şeyin her şeyliğinden de bıktım.  
  • En çok yaşadığımız zaman, çok düşündüğümüz zamandır.   
  • Her şey ilgimi çeker, ama hiçbir şey beni avucunda tutamaz.
  • Bilmeyi istediklerimiz çoğaldıkça bildiklerimiz o kadar azalır.   
  • Gördüğüm şeylerin boyundayım ben, Kendi boyumda değil.  
  • Hayattan çok az şey istedim. Bu kadarı bile esirgendi benden.  
  • Her şey için ayrı ayrı hissetmeye kalktığımda ne çok ölüyorum!
  • Varlıklar, ancak haklarında yapılan yorumlarla değer kazanırlar.  
  • Soylu bir kölesin öyleyse ya da zeki bir uşak; ama özgür değilsin.
  • Bir güneş sığdıralım ömrümüze ve aldırmayalım hiç, gelen geceye..
  • Şu küçücük dünyada herkes incitilmiş, isimsiz, herkes yanlış yerde.
  • Kimileri köle doğar, kimileri sonradan olur, kimileri ise köleleştirilir.
  • Kimileri dünyayı yönetir, kimileri de yönetilen o dünyanın ta kendisidir.
  • Yalnız başına yaşayamıyorsanız, bir köle olarak doğmuşsunuz demektir.
  • İhtiyaçlarını en aza indir ki, hiçbir konuda başkalarına bağımlı olmayasın.
  • Yaşamaya mecbur edildiğim hayattan doğmuş zavallı umutlarım benim!    
  • Eğlenmene bak! Çaba harcanarak elde edilen şey zahmetine değer ancak.   
  • Mutsuzluğunun farkında olmayan bunca insanın mutluluğu beni ürpertiyor.  
  • Hep insanlardan uzak yaşadım, yalnızlığım arttıkça kendimi daha iyi keşfettim.
  • Fakat biz gerçekten yaşıyor muyuz? Hayatın ne olduğunu bilmeden yaşamak...  
  • Üstün zekalı bir insan için, günümüzde reddedişten başka çıkar yol kalmamıştır.  
  • Başkalarına hükmetmeye ihtiyaç duymak, onlara ihtiyaç duymak anlamına gelir.    
  • Düşünmek, ama var olmamak; işte bunu yapan kraliyet tahtına oturmuş demektir.
  • Bir insanın aklının biraz kıt olduğunu, en iyi, başkalarına zarar vermeden espri yapamamasından anlarsınız.
  • Kim olduğumu bilmeyen ben, ne olacağımı ne bileyim? Kim olmayı düşünüyorum? Öyle çok şey olmayı düşünüyorum.  
  • Sahici olan, yani çocukluğumuzda hayalini kurduğumuz hayat. Sahte olan, yani yetişkinliğimizde başkalarıyla paylaştığımız hayat.
  • Hiçbir imparatorluk, bir çocuğunun bebeğinin kırılmasına değmez. Hiçbir ideal, küçük bir oyuncak trenin feda edilmesine layık değildir.
  • Hiçbir ayna bizi ‘dışarıdan biri’ olarak yansıtamaz, çünkü bizi kendimizin dışına çekebilecek ayna yoktur. Bunu ancak bir başka kişi yapabilir.  
  • İstemeden varım ve istemeden öleceğim. Olduğum şeyle olmadığım şey arasında, hayal ettiğim şeyle hayatın beni yaptığı şey arasında bir boşluğum.  
  • Kimseyle alay etme, asla kimseyi gülünç duruma düşürme, kalbinin en ücra köşesinde bile yapma bunu. İnsan yaşamı alaya alınamayacak kadar hüzünlü ve ciddidir.
  • Özgürlük, yalnız kalabilmeye denir. İnsanlardan uzaklaşabiliyorsan, onlara hiçbir muhtaçlığın, paraya ihtiyacın, sürüye uyma içgüdün, aşka, şana, şöhrete hevesin ya da merakın yoksa özgürsündür...

Konuyla ilgili diğer Wikimedia sayfaları:

Vikipedi'de Fernando Pessoa ile ilgili ansiklopedik bilgi bulunmaktadır.


Alıntılar değiştir