José Martí

José Martí
Küba bağımsızlık mücadelesinin öncülerinden, şair ve yazardır.
Doğum tarihi	28 Ocak 1853
Doğum yeri	Havana, İspanya Kübası
Ölüm tarihi	19 Mayıs 1895
Ölüm yeri	Dos Ríos, İspanya Kübası
Vikipedi maddesi

José Julián Martí Pérez (28 Ocak 1853 – 19 Mayıs 1895), Küba bağımsızlık mücadelesinin öncülerinden, şair ve yazardır.

Sözleri

• Cazibe beklenmedik bir ürünüdür.
• İnsanı büyütmek insanın görevidir.
• Yapabileceklerini yapmamak suçur.
• Gerçek bir kez uyanır ve asla ölmez.
• Her insanın içinde ideal bir insan vardır.
• Nefret, kölelik sonrasında kaçınılmazdır.
• Gelişmenin en büyük düşmanı alışkanlıktır.
• Özgürlük düşmanları yüksek sesle yargılarlar.
• Ben her şeyi bir arada bıraktım, baştan sona!
• Bir şiir tanesi, bir asırlık mevsim için yeterlidir.
• Bir erkeğin ilk görevi kendisi için düşünmektir.
• Diğerleri metresleriyle yatar; Ben fikirlerimle.
• Hayatı güzelleştirmek, ona bir nesne vermektir.
• Sadece tiranlık, özgürlüğün tam ifadesinden korkar.
• Fırını yakıyoruz ki herkesin içinde ekmek pişirebilsin.
• Dünyanın bütün ihtişamları tek bir mısır tanesine sığar.
• Varlığını bir tek ürüne bağlamak, bir ulusun intiharıdır.
• Şimdi akkor zamanıdır ve yakında yalnız ışık görülecektir.
• Gündüz ve gece her zaman açık gözlerle hayal ediyorum.
• İyi yönetebilmek için, olayları olduğu gibi görmek gerekir.
• Satın alan ülke egemendir. Satan ülke de onun hizmetindedir.
• Bizim olmayan şeyleri, özel çıkarımız için kullanmak hırsızlıktır.
• İnsanların en iyisine inanmalı ve en kötüsüne güvenmemelisiniz.
• Hangisi daha iyi? Öğrenmeden ölmem mi, öğrenip de ölmem mi?
• Kitaplar bizi yönlendirir, sakinleştirir, hazırlar, zenginleştirir ve kurtarır.
• Aynı yalınlıkla ölmek isterim... Kırda bir çiçek gibi, Sakin ve gösterişsiz...
• İnsan asla güneşten daha mükemmel olamaz. Güneş bizi ısıtan ışıkla yanıyor.
• Başkasının yanağındaki tokatı kendi yanağında hissetmeyen bizden değildir..
• İnsanlık, iki tür insandan oluşur - sevenler, üretenler, nefret edip yok eden insanlar.
• İnsanoğlu bulmak ve kendini ortaya çıkarmak için insanın kendi dışına çıkması gerekir.
• Gerçek insan, başkasının yüzünde patlayan tokadı kendi suratında duyabilen insandır.
• Özgürlük, her erkeğin dürüst olma, düşünme ve ikiyüzlülük olmadan konuşma hakkıdır.
• Sadece başkalarının refahı için ihaneti, ateşi ve nefretten ölümü yayanlar acıma hak etmiyor.
• Erkekler yıldızlar gibidir; bazıları kendi ışıklarını üretirken, diğerleri aldıkları parlaklığı yansıtır.
• Her gerçek insan, herhangi bir insanın yanağına vurulan tokadı kendi yanağında hissetmek zorundadır.
• Eylem adamları, her şeyden önce, eylemleri sevgi tarafından yönlendirilenlerin, sonsuza dek yaşarlar.
• Özgürlüğün bedeli yürektir. Ya onsuz yaşamayı tercih edeceğiz, ya da bedelini ödeyerek onu satın alacağız.
• İnsan , köleliğin köleliğini ve şerefsizliğini, hürriyet ve onur mücadelelerini acımasızca izlemekte özgür değildir.
• Dünyanın yoksul insanlarıyla, Neyim varsa paylaşmak isterim. Dağların cılız dereleri Denizlerden daha mutlu eder beni.
• Bilmek önemli olan şeydir. Birinin ülkesini tanımak ve onu bu bilgiyle yönetmek, onu tiranlıktan kurtarmanın tek yoludur.
• Bir hükümetin şekli ülkenin yapısından gelmelidir. Hükümet, bir ülkenin doğal unsurlarının dengesinden başka bir şey değildir.
• Tüm engel ve engellere rağmen adil fikirler amaçlarına ulaşır. Hızlandırmak veya engellemek mümkün olabilir, ancak durdurulması imkansızdır.
• Adil olmayan yasalara boyun eğen, kendi vatanının ezilmesine ve kötü muameleye maruz kalmasına göz yuman bir kişi, asla şerefli biri olamaz.
• Mutlu bir halk, çocuklarını aklın yolunda ve aynı zamanda da duyguların alabildiğine gelişme olanağı bulduğu şekilde eğitmeyi başarabilen halktır!
• Ben aydınlık ve özgürlük delisiyim Varsın hainleri gizlesinler soğuk bir taş altına Dürüstçe yaşadım ben, karşılığında Yüzüm doğan güneşe dönük öleceğim.
• Pencereden dışarıya baktığınızda güneşi engellemiyorsa gökyüzü sizden, Onursuzluğun sancısı ağır bir tokat gibi inmiyorsa suratınıza, Birileri yaşadığınız günlerin bedelini ödediği içindir ...
• Vatan için duyulan sevgi, toprak ana için duyulan ya da çiğnediğimiz çimenlere karşı beslenilen gülünç sevgi değil; onu ezenlere karşı beslenilen yenilmez nefret ona saldırana karşı beslenilen ebedi hınçtır.