Kırgız atasözleri

Kırgızistan

Aç gözlüden ayran istesen, paran var mı, der.
Atına saygı gösteren, yaya gitmez.
Az kaygıyı aş bastırır, çok kaygıyı dost bastırır.
Bahadır ölse, bir ölür, korkak ölse, bin ölür.
Bayram günü kadın alma, yağmurlu gün at koşturma.
Çağrılmamış konuk, süpürülmemiş yere oturur.
Çıktığın dağ yüksek ise, attığın taş uzağa gider.
Danışılarak kesilen parmak ağrımaz.
Doğru söz demiri keser, keskin söz kılıcı keser.
Ecel gelince demir sandık giysi değil.
Evinin zenginliğini göçerken bilirsin.
Güneş bekleyen soğuktan donar, zengin bekleyen açlıktan ölür.
Hakikat eğilir fakat kırılmaz.
Halkını özlemeyen yiğit olmaz, yerini özlemeyen hayvan olmaz.
Herkes her biri üçün, her biri, herkes üçün.
İlmin padişahı, akıl; sözün padişahı atasözü.
İnsan demirden sert, gülden nazik.
İnsan istese taştan su, balçıktan gül çıkarır.
İş başa düşünce at, suyu ağzı gemili de içermiş; yiğit, ırmağı çizmeleri giyer gene geçermiş.
İşi yürüyenin köpeği ot yer, işi yürümeyenin gelini hırsızlık yapar.
Kapısını görüp baş köşeye geç, anasını görüp kızını al.
Kavak gibi boy vereceğine, iğne gibi akıl versin.
Kaygı ömür bitirir, yalan bahtı bitirir
Kendi başındaki deveyi görmeyen, başkasının başındaki çöpü görür.
Komşu iyi olursa, kör kız koca bulur.
Kurnaz tilki, parasız kalmaz.
Sabrın sonu sarı altın.
Sağlam vücudun, ruhu da sağlam.
Sarhoşun gücü dilinde.
Sofu soğan yemez, yiyince de kabuğunu bile bırakmaz.
Su içtiğin kuyuya tükürme.
Suyun girdabı, ihtiyarın bedduası tehlikelidir.
Şapka altında kurt yok deme, çene altında düşman yok deme.
Tembele iş bulsan, kendine akıl öğretir.
Vatanına bağlanmayan halk olmaz, halkını sevmeyen yiğit olmaz.
Yağmur ile yer yeşerir, emek ile millet gelişir.
Yedi defa ölçüp, bir defa kes.
Yedi milletin dilini bil, yedi türlü bilim bil.
Yiğit babasız olmaz, insan hatasız olmaz.
Yiğit ölse adı kalır, korkak ölse nesi kalır.
Yüz dost az, bir düşman çok.
Zenginlik gaye değil, fakirlik ayıp değil.
Rahmat kılma yetimge yetim sii.er g.tünge