Mommo-Kız Kardeşim

Diyaloglar

Ayşe ile Ahmet annelerinin mezarının başındadır. Abisinin annesinin mezarına su döktüğünü gören Ayşe sorar:

Ayşe: Abi annem ıslanmaz mı?

Ahmet:Yok

Ayşe: Bizi duyar mı?

Ahmet: Hııı

Ayşe: Anlatalım öyleyse...

Ahmet: Neyi ?

Ayşe: Babamı...

Ahmet: Biliyor...

Ayşe: Annem olsa babam eve gelir mi?

Ahmet:...

Ayşe: Abi gofretini yiyeyim mi?

Ayşe: Mommo gelir mi abi?

Ahmet:Mommo gelmez buraya. Hatmi var ya.

Ayşe: Hatmi ne abi?

Ahmet:Öksüz çiçeği.İşte şu...

Ayşe: Ha!Gülfatma!

Ayşe: Biz öksüz müyüz abi?

Ahmet: Öksüzüz.Annem derdi ki öksüz olan yerde hatmi bitermiş.Aslında o bizle konuşurmuş ama biz duymazmışız.

Ayşe: Öyle olur mu abi?

Ahmet: Olurmuş. Annem dedi ya!

Ahmet: Dövüştüğümü dedeme neden dedin?

Ayşe: Ben demedim abi vallahi demedim...

Ahmet: Şikayete geldiler demek...

Ayşe: Bunların hepsi yıldız mı abi?

Ahmet: Evet. Hepsinin bir adı var...

Ayşe: Sen biliyor musun?

Ahmet: Birazını.

Ayşe: Oraya gidilir mi?

Ahmet: Oraya gidilmez orası çok uzak.

Ayşe: Annemin yeri gibi mi?

Ahmet: Hadi uyu...

Ahmet: Ayaklarım tutmuyor valla...

Ayşe: Benim ayaklarım ağrımıyor.

Ahmet: Tabii, bisikleti sen sürmedin.

Ayşe: Rüyamda ne gördüm biliyor musun?

Ahmet: Ne gördün?

Ayşe: Annemi.

Ahmet: Öyle miii...

Ayşe: Biz Almanya'daymışız.

Ahmet: Ee...

Ayşe: Annem geliyor buraya. Yanında da babam var.

Ahmet: Rüyanda bile bırakmıyon şunu ya!

Ayşe: Evin ortasında bir çukur var. O kadar büyük ki ben oraya düşüyorum, düşüyorum, düşüyorum... Ama annem beni tutamıyor. O kadar büyük ki uzuyor, uzuyor, uzuyor. Ama beni tutamıyor abi. Çok korktum.

Ahmet: Ee.

Ayşe: Yarısını hatırlamıyorum abi...

Ahmet: Gece üstünü açıyorsun ondandır...