Muhammed/A
(Muhammed bin Abdullah/A sayfasından yönlendirildi)
< Muhammed
- Abdullah bin Abbas anlatıyor: Yahudiler, gök gürültüsünün ne olduğunu Muhammed'e sordular:
- ‘Bulutlara müvekkel olan melektir. Beraberinde ateşten kamçılar var. Bununla bulutları Allah'ın dilediği yere sevk eder,’ diye cevap verdi.
- Onlar tekrar sordular: ‘Ya şu işitilen ses, o nedir?’
- ‘Bu, bulutların istenen yere gitmeleri için onlara yapılan bir sevktir,’ dedi.[1]
- Abdest üzerine abdest, nur üzerine nurdur.[2]
- Ağız tadını bozan ölümü çok hatırlayınız.[3]
- Ahir zamanda pek az bulunan şey, güvenilecek kardeş ve helal yoldan kazanılan paradır.[4]
- Akıllı kişi nefsine hâkim olup ölümden sonrası için iş yapandır. Aciz [gücü yetmeyen] kişi ise nefsini arzularına tabi kılıp sonra da Allah'a karşı temennide bulunandır.[5]
- Ali bedenimde baş gibidir.[6]
- Alimlere uyunuz. Çünkü onlar, dünyanın kandilleri, ahiretin de lambalarıdır.[7]
- Allah yolunda öldürülmem; bana bütün evlerde ve çadırda yaşayanların benim olmasından daha sevgilidir.[8]
- Allah hüzünlü kalbi sever.[9]
- Allah, Kitabı, Resulü, mü'minlerin yöneticileri ve tüm Müslümanlar için nasihattir.[10]
- Allah sizin ne dış görünüşünüze ne de mallarınıza bakar. Ama o sizin kalplerinize ve işlerinize bakar.[11]
- Allah, ümmetimin kalplerindeki kötü arzu ve meyilleri, söz ve fiil haline çıkarmadıkları müddetçe affeder.[12]
- Allah'a isyan olan bir hususta kimseye hiçbir itaat yoktur. İtaat ancak marufta [iyilikte]'dir.[13]
- Allah’a ve ahiret gününe imân eden kimse, komşusuna eziyet etmesin. Allah’a ve ahiret gününe imân eden misafirine ikramda bulunsun. Allah’a ve ahiret gününe imân eden kimse, ya hayır söylesin veya sussun.[14]
- Allah’ın rızası, anne ve babanın rızasındadır. Allah’ın öfkesi de anne babanın öfkesindedir.[15]
- Allah'tan faydalı ilim isteyin ve fayda vermeyen ilimden Allah'a sığının.[16]
- Amellerin en hayırlısı sevdiğini Allah için sevmek buğzettiğine de Allah için buğzetmektir.[17]
- Ana babalarınıza iyilik ediniz ki, çocuklarınız da size iyilikte bulunsun.[18]
- Ana ve baba, cennete girmesine vesile olacak kapılardan birisidir. Bu kapıdan girme fırsatını kaybetmek ya da değerlendirmek artık senin arzuna kalmıştır.[19]
- At ey Saad! Anam babam sana feda olsun.[20]
- Uhud Savaşı sırasında, Müslümanların en büyük okçularından Saad bin Ebi Vakkas'a söyledikleri
- Âdemoğlunun bir dere altını olsa ikincisini ister. Onun ağzını topraktan başka bir şey doldurmaz. Allah tövbe edenin tövbesini kabul eder.[21]
- Âhiret'e nazaran Dünya'nın değeri, ancak sizden birinizin parmağını denize daldırmasına benzer. Parmağı ile denizden aldığı suyu göz önüne getirsin.[22]
- Akıllı kimse, nefsine hakim olan ve ölümden sonrası için çalışandır. Âciz kimse, nefsini hevasına tâbî kılan ve Allah’tan dileklerde bulunup duran (bunu yeterli gören)dir.[5]
- Allah’a yemin ederim ki, Allah’ın bir kimseye senin sayende hidayet vermesi, senin için kırmızı develere malik olmaktan hayırlıdır.[23]
- Allah bütün işlerde yumuşaklığı sever.[24]
- Allah erkeklere benzeyen kadınlara ve kadınlara benzeyen erkeklere lanet etsin.[25]
- Sizin en hayırlılarınız hayrı umulan, şerrinden emin olunan kimselerdir. En şerlileriniz hayrı umulmayan, şerrinden emin olunmayan kimselerdir.[26]
- Allah Teala sizin kalıbınıza ve malınıza bakmaz, kalbinize ve amellerinize bakar.[27]
- Allah’a amellerin en sevimlisi, az da olsa devamlı olanıdır.[28]
- Allah-u Teâlâ zâlimi imhâl eder (bir müddet cezasını tehir eder), tâ ki gazabına uğrayınca onu kimse kurtaramaz.[29]
- Allah-u Teâlâ buyurdu ki: "Bir kimse benim velilerimden birine düşmanlık ederse, ona karşı harp ilan ederim. Hiçbir kulum, kendisine farz ettiğim şeylerden bence daha sevimli bir şeyle bana yakınlık kazanmamıştır. Nafile ibadetlerle durmadan bana takarrüb eder, nihayet onu severim ve onu sevince de işitir kulağı, görür gözü, tutar eli ve yürür ayağı olur, benden bir şey isterse elbette veririm, bana sığınırsa muhakkak korurum."[30]
Kaynakça
değiştir- ↑ Tirmizî, Tefsir Ra'd, (3116).
- ↑ Gazali, İhyau Ulumuddin
- ↑ Hâkim, 4/357
- ↑ Camiüssağir, 1354
- ↑ 5,0 5,1 Tirmizi, Kıyamet, 25
- ↑ Muhibbüddin et-Taberi, Zeha'irül-ukbâ
- ↑ Deylemî, Müsnedü'l-Firdevs
- ↑ Nesâî, Cihâd 30, (6, 33).
- ↑ Hâkim, el-Müstedrek, IV, 315; Ebû Nuaym, Hilyetü'l-Evliya, VI, 90
- ↑ Müslim, İman, 95
- ↑ Müslim, Birr, 33; İbn Mâce, Zühd, 9; Ahmed b. Hanbel, 2/285, 539.
- ↑ Buhari, VII/59
- ↑ Buhari, Ahkâm, 4
- ↑ Buhârî, Edeb, 31, 85; Müslim, Îmân, 74, 75.
- ↑ Tirmizî, Birr, 3.
- ↑ İbn Mace 2/1263 (3843)
- ↑ Ahmed bin Hanbel, Müsned, c. 4., s. 286
- ↑ Hâkim, IV, 170/7258
- ↑ Tirmizi, Birr, 3
- ↑ İbni Sa'd, Tabakat: 3/139
- ↑ Buhari, Rikak, 10; Müslim, Zekat, 116-119
- ↑ Müslim, Cennet, 55
- ↑ Buhari, 7/3468; Müslim, 2406/34
- ↑ Buhari, İstitabe, 22, Edeb, 35; Müslim, Birr, 48, Selam, 10
- ↑ Ebu Davud, 4/355; Albânî, Sahihu'l-Cami', 5071
- ↑ İbn Hibban, 2/285, 2/286; İbn Ebi Şeybe, Musannef, 7/91, no: 34430
- ↑ Müslim, Birr, 33; İbn Mâce, Zühd, 9; Ahmed bin Hanbel, 2/285, 539
- ↑ Buhari, İman, 32
- ↑ Buhari, Tefsiru sure (11); Müslim, Birr, 61
- ↑ Buhârî, Rikâk, 38