Norveç

Kuzey Avrupa'da bir ülke

Norveç ya da resmî adıyla Norveç Krallığı (Norveççe-Bokmål: Kongeriket Norge; Norveççe-Nynorsk: Kongeriket Noreg), Kuzey Avrupa'da bulunan İskandinav Yarımadası'nın batısında bir ülkedir.

Norveç ile ilgili daha fazla bilgiye Vikipedi'den ulaşabilirsiniz.

Hakkında söylenenler

değiştir
  • Bir Norveçli gibi yaşamak istiyorsanız, bir uçak bileti alın.
  • Rusya'ya çalışmak ya da akrabalarını ziyaret etmek amacıyla gelen insanlardan bahsediyoruz. Bu kişiler ziyaretlerinin asıl amacının Norveç'e kaçmak olduğunu beyan etmemişlerdir. Bu da Rusya'yı ziyaret amaçları hakkında kasıtlı olarak yanlış bilgi verdikleri anlamına gelmektedir. Bu nedenle bu kişileri geri almak istemiyoruz.
  • Norveç'in AB içinde olması daha iyi olurdu
  • [...] ve Norveç'teki yurttaşlarım, Tanrı'nın ülkemize ve ulusumuza bahşettiği sevgili, tanıdık ve özel karakteri unuttuğumuzdan şikayet etmek için hiçbir nedeniniz yok. Bu bizim varlığımıza o kadar sağlam bir şekilde yerleşmiştir ki, biz istesek de istemesek de ifadesini bulmaktadır. Bu nedenle, böyle bir suçlamayla bizi daha fazla aşağılamayın; duygularımızı incitiyor ve böylece ne kadar temelsiz olduğunu kanıtlıyor, çünkü aksi takdirde bunu kayıtsızlıkla ele almak kolay olurdu.
    • Hans Gude, Frode Haverkamp'da bildirilmiştir. Hans Fredrik Gude: Ulusal Romantizmden Peyzajda Gerçekçiliğe, çev. Joan Fuglesang (Norveççe).
  • Bir zamanlar çatışmaların barışçıl yollardan çözümü için Birleşmiş Milletler nezdinde girişimlerde bulunan Avrupa Birliği ve birçok ülkesi, bugün ABD/NATO cephesinin en önemli savaş kozlarından biri haline gelmiştir. ABD/İngiltere/NATO'nun Afganistan, Irak, Libya ve benzeri ülkelerdeki savaşları aracılığıyla birçok ülke de uluslararası hukukun çiğnenmesinde suç ortaklığına sürüklenmiştir.
  • Eğer hala bu savaşın neden yapıldığını merak eden birileri varsa, Norveç'e baksın. Bu savaşın önlenebileceğine dair herhangi bir hayali olan varsa, Norveç'e baksın; ve eğer demokrasinin kazanma hırsından şüphe duyan varsa, yine söylüyorum, Norveç'e baksın.
    • Franklin D. Roosevelt, "Look to Norway" konuşması (1942), Amerikan Emek Federasyonu, AFL-CIO'da rapor edilmiştir (1976). The American Federationist, Page 24, v.48-49 1941-1942.
  • Bize monarşi tarafından bir görev verildi ve biz de elimizden geleni yapıyoruz... Mümkün olduğunca az popülist olmaya çalışıyoruz. Kamuoyu yoklaması ya da kısa vadeli popülerlik kazanmak için anlık bir şey yapmıyoruz.
  • Yüksek bir yaşam standardımız var... Norveç'te 1970'ten bu yana gelirimizi üç katına çıkardık. Batı Avrupa'nın geri kalanında ise gelir sadece iki katına çıktı.
  • Dün, 17 Mayıs'ta, biz Norveçliler 1814 yılında Norveç anayasasının imzalanması münasebetiyle anayasa günümüzü kutladık. Belki de küçük bir ülke olduğumuz içindir: Norveç'te bu önemli bir gündür. Norveç'in dört bir yanında çocuklar en güzel kıyafetleriyle binlerce bandonun müziği eşliğinde geçit töreni yaptı ve Norveçli dostlar olarak birbirimize özgürlüğün asla hafife alınmaması gerektiğini hatırlatan sayısız konuşma yapıldı.
  • Birçok Amerikalı ilericinin ideal olarak benimsediği Kuzey Avrupa refah devletleri, çok yakın zamana kadar oldukça homojen yerlerdi. Norveç, modern tarihinin büyük bir bölümünde kuzeyde küçük bir Sami azınlık nüfusuna, komşu ülkelerden gelen birkaç göçmene ve başka yerlerden gelen yaklaşık bir yüksük dolusu göçmene sahipti. Göç ve entegrasyon konusunda tarihsel olarak liberal bir toplum değildi: Samilere yönelik politikası fornorskning yani Norveçlileştirme idi ve 1814 anayasası Yahudilerin ülkeye girişini yasaklıyordu ki bu hüküm 1942 olaylarından sonra yeniden yürürlüğe girdi. Ancak ekonomik bir patlamanın tadını çıkaran ve sosyal refah modelini zayıflatacak bir nüfus düşüşünden korkan Norveç, 1960'lardan başlayarak Pakistan, Fas, Türkiye ve Yugoslavya'dan iş arayan göçmenlerin akınına izin verdi. Bu deneyin sonucu olarak 1975 yılında, diğer İskandinav ülkelerinden gelen birkaç kişi istisna olmak üzere, genel bir ekonomik göç yasağı yürürlüğe girmiştir. Norveç'in 1960'lar ve 70'lerden gelen kohort ile deneyimi sorunlu olmuştur. İstihdam oranları yüzde 95'ten yüzde 40'ın altına düşmüş, sosyal yardıma bağımlılıkları artmıştır. Kısmen ilk göçmen grubundan gelen zincirleme göçün bir sonucu olan sonraki İskandinav olmayan göçmenlerin çalışma olasılığı daha düşüktür, çalışsalar bile çok daha az para kazanırlar ve sosyal yardıma yerli doğumlu meslektaşlarından daha fazla bağımlıdırlar. Norveç'in siyasi kurumlarına duyulan güvenin azalması şaşırtıcı değildir.