José Ortega y Gasset

José Ortega y Gasset
İspanyol şair ve filozof
Doğum tarihi	9 Mayıs 1883
Doğum yeri	Madrid
Ölüm tarihi	18 Ekim 1955
Ölüm yeri	Madrid
Vikipedi maddesi Vikiveri öğesi

Sözleri

• Ben benliğimle ortamımın toplamıyım.
• Hayat, kelimenin kesin anlamıyla bir dramdır.
• Yaşamak, bir ortamın çaresiz tutsağı olmaktır.  
• Ölüm bir birliktelikten geriye kalan yalnızlıktır.  
• Hayat ne olduğunuz değil, ne olmak istediğinizdir..  
• Hiç bir şey, kitle kültüründeki yozlaşma kadar çabuk bulaşmaz.   
• İlerlemek varlığı biriktirmektir, gerçeği hazineye dönüştürmektir.
• İnsanın doğası olmaz; sahip olduğu bir şey varsa o da kendi tarihidir.  
• Kitle insanı mantığa kulak vermez; yalnızca başı derde girince öğrenir.
• Düşünmek için yaşamayız, tersine: hayatta kalabilmek için düşünürüz.
• Bana dikkatinizi neye ayırdığınızı söyleyin, size kim olduğunuzu söyleyeyim.
• Seveni kurtarabilecek tek şey dıştan gelecek şiddetli bir şok, ona zorla dayatılacak bir tedavidir.
• Gerçeğin tersine, düşündüklerimiz ve duyduklarımız birbirinden kopuk, çelişik ve çok biçimlidir.
• Önemli olan görünen şey değildir, insanla ilintili bir şeyin iyice görülmesidir, hem ne olursa olsun.
• Yaşam” demek “burada ve şimdi” demektir; çünkü yaşam burada ve şimdi yapmamız gerekenlerdir.
• Kimse, kendi gölgesinin dışına sıçrayamaz, sahip olduğu inançların dışında bir inanca da sahip olamaz.  
• Persler, Asurlar, İbraniler “bilgi peşinde” koşmamışlardır, çünkü gerçeğin Tanrı olduğuna inanmışlardır.
• Nerede ortaya çıkarsa çıksın erme durumundaki coşku insanın, dünyanın ve kendisinin dışında olmasına dayanır.
• Tarih de gıdasını, ziraat gibi, tepelerden değil, vadilerden, üstün kalitede insanlardan değil, vasati sosyal seviyeden alır.
• İnsan sistemi kendiliğindenliğin yerine tümüyle geçebilseydi, kişiliğinin gölgeli derinliklerine dalmak için hiç bir neden kalmazdı.
• Aşık olan bir insanın ruhu, kapalı kalmış hasta odasının kokusunu taşır - bu odanın havası, bayatlamış nefes kokusuyla doludur.
• Mazi, tıpkı bir ağacın köküne benzer. Ağaç ne kadar büyür se büyüsün, onun en yüksekteki yaprakları bile köke daima muhtaç. Çünkü hayat suyu ancak bu yolla gelir.
• Zihin genelde kişiliğin atılmış, kullanılmadığından ötürü küflenmiş, durur. Dışarıdan hazır alıp üstünde hiç kafa yormadığı, kendi akıl makinesinin üretmediği formüllerle yaşar.
• Sanat, bir tabloyu seyrettiğimizde ya da bir kitabı okuduğumuzda ruhumuzda olup biten bir olaydır. O olayın ortaya çıkması için bizim ruhsal düzeneğimizin iyi işlemesi gerekir.
• Evin hanımı, hizmetçinin aklının başka yerde olduğuna dikkat etmeye başlayınca kızın aşık olduğunu anlar. Zavallı hizmetçinin dikkati, çevresindeki nesnelere yönelme özgürlüğünü yitirmiştir artık.
• Zeki insan, kendisini kendi aptallığından koruyarak yaşar; aptallığını, ortaya çıkar çıkmaz anlar ve onu yok etmeye çalışır; oysa aptal insan, kendi aptallığına, koşulsuz olarak, büyülenmişçesine teslim olur.
• İnsanın geri dönüşü yoktur, varlığı gereği hep kendi kendinin önünde gitmeye zorunludur, geçmiş zamanın falan anı geri dönemez diye değil, tersine: Zaman geri dönmez, çünkü insan olmuş olduğu şeye geri dönemez.