Vedat Türkali

Vedat Türkali
Vedat Türkali
Doğum tarihi	13 Mayıs 1919
Doğum yeri	Samsun
Ölüm tarihi	29 Ağustos 2016
Ölüm yeri	Yalova
	Vikipedi maddesi; Vikiveri öğesi

Vedat Türkali, Abdülkadir Pirhasan (13 Mayıs 1919, Samsun - 29 Ağustos 2016, Yalova), Türk roman ve senaryo yazarı, şairdir.

Sözleri

İşkencenin haklı nedeni olamaz.
Bütün ülke kocaman bir cezaevi!
Bir başına bütün topluma karşı çıkamazsın.
Bu kadar cehalet ancak tahsil ile mümkündür.
İnsana güvenmeden düşte bile yola çıkılmıyor!
Bireysel çıkarları peşinde koşan bir sürü böcek.
İnsanlara güvensizim, asıl karanlığım bu benim.
Her dost göründüğü gibi dosdoğru dost olmuyor.
Sadece okumaya yarıyorsa kitaptan iyi afyon yok!
Tek bir günün sırası gelsin diye yaşam boyu bekliyoruz.
Parça parça etmişler insanları, ustalıkla düşman etmişler.
Devrimci teori, ancak devrimci sınıfla birlikte çözüm getirir.
Anlamak istemeyene bir şey anlatamazsın oğlum, uğraşma!
Hep hüsran, hep hüsran. Hiç mutlu son göremeyecek miyiz?
Sorun dağlarda değil. Sorun, kentte, toplumda, bizim aramızda.
Ülkede bu korku duvarını önce aydınım diyenlerin aşması gerek.
Pısırık, beceriksiz olmayı yeğlerim, yalancı, dalavereci olmaktansa.
Yetişmiş en iyi gençlerini düşman gören toplumda yaşamak ne ağır işti!
Doğa saldırır insanlara. İnsanlar birbirine saldırır! Ne zavallı yaratıklarız!
Ne acılar bekliyor daha pusuda mutluluk umuduyla yaşayan zavallı insanları.
Ömrünüz gününüz, yenilmekle, yitirmekle. Yetinmekle Açıkçası kazıklanmakla geçiyor.
Biriyle konuşup bölüşmedin mi, en güzel anılar boynu bükük öksüz çocuklar gibi kalıyor.
Düşündüğünü söylemekten korkmaya başladı mı kişi; Düşünmekten de korkmaya başlar!
Olur mu böyle olur mu? Kardeş kardeşi vurur mu? Kahrolası diktatörler, Bu vatan size kalır mı?
Çıraydım, tutuşturdun beni, ağulu bir solukta üfleyip söndürdün şimdi de; kara kara tütüyorum.
Bazen öyle diplomalı insanlar görüyorum ki, içimden bu kadar cehalet ancak eğitimle mümkündür.
Bir gün, İslam'la kandırılmışların yığınsal desteğini alacak asıl sinsi hırsız tayfası başa geçerse şaşmayın!
Biliyorum bir gün karanlıkta kesecekler yolumuzu. Ya siz çocuklar? Nasıl anlatmalı sizlere olup bitecekleri.
Hangi nedenle olursa olsun, insanların birbirlerini öldürmek zorunda oldukları dünyayı sevmiyorum ben.
En güzel dünya çocuklarla delilerin dünyası! Kural kaygısından arınmadıkça ortada olanı yineler durursun.
Hiçbir partiden değilim. Sizden yanayım ben. Çalışan namuslu fakir fukaradan yanayım, işçilerden yanayım.
Çocuklar bizim dediğimiz, yüzümüze utanç duymadan bakmaktır. Mal değil, mülk değil istediğimiz. Size namuslu bir dünya bırakmaktır.
Dalkavukların, iki yüzlülerin, sahtekarların egemen olduğu böyle bir toplum, bilim, teknoloji, üretim kalitesi açısından geri kalmaya yazgılıdır.
Vatan, millet derken bir bakarsınız eski hırsızlar yine yerlerini almışlar. Bir tür oyun. Tefeci bezirgan, finans kapital ortaklığının indi bindi oyunu.
Ne serüvenlerden geçecek bu dünya kim bilir? Pusuda ne acılar bekliyor daha mutluluk düşündeki insanları! Herhal ilerdedir yaşanacak günlerin en güzelleri.
Ben Kürt değilim ama Kürt halkımızın neler çektiğini çok iyi biliyorum. Rahat rahat 'Ne mutlu Türküm diyene' diyebilmek için Kürt halkının sorunlarını çözmek zorundayız.
Onlar gibi düşünmedin mi, suçlu olacaksın. Hırsıza hırsız, katile katil demeyeceksin. Ya ortak olacaksın ya göz yumacaksın her yaptıklarına. Ölmek kötü değil ki bundan. Bu ne rezil dünya?
Ben Kürt değilim ama Kürt halkımızın neler çektiğini çok iyi biliyorum. Rahat rahat 'Ne mutlu Türküm diyene' diyebilmek için Kürt halkının sorunlarını çözmek zorundayız... Paşa Hazretleri 'dağda bir tek gerilla kalmayıncaya kadar dağları temizleyeceğim' demiş. Aferin. Almış bir görev yerine getirecek tabii. Dağların boş kaldığı dönemlerde sorun çözülmüş mü? Niye çözülememiş? Çünkü sorun dağlarda değil. Sorun, kentte, toplumda, bizim aramızda. Çözülmedikçe, o dağlar yine dolar. Gençler 'spor olsun' diye çıkmıyor dağlara, canları pahasına çıkıyorlar.

Kaynakça

Alıntılar Bir Gün Tek Başına / Vedat Türkali