Yayla, Fakir Baykurt'un ilk defa 1977'de yayınlanan bir romanıdır.

Yayla: Duru gökte ak bulutlar, denizden dağlara koşuyor. Kamçı kırbaç bir rüzgâr, bulutları önüne katmış, alıp götürüyor. Çadırın üstünde çamın dalları hışırdıyor. Orman durmadan "vuuvv, vuuvv" ediyor..
Kitabın ilk satırları.

Alıntılar değiştir

  • "Orman Şefi yan geldi yatıyor. Altında devletin cipi. Devletin benzini, devletin lastiği. İyi ki, bir de şoför getirmemiş; kendi sürüyor." (7)
  • "Bizim akılsız köylüler adam sanıp Orman Şefi'ni besliyor. Bilseler Hoca Bey'e yaparlar hörmeti... Bilim, bilgi, fen gibi var mı? Dünya duruyorsa sizlerin yüzünüz suyuna duruyor." (12)
  • "İnsan, aslına dönüyor buralarda. İlkelliğin güzelliğine, tadına dönüyor..." (30)
  • "Sorunlarına halk kendisi sahip çıkar. Neden çıkmıyor? Çünkü uyutulmuş! Hocalar, hacılar, yalancı particiler çok kandırmış halkımızı." (42)
  • "Ben bizim köylülerin uyanabileceğini sanmıyorum, Hoca Bey'im! Dünyaya buzağı gelmiş, öküz gider bunlar. Oylarını gidip yalancı dürzülere kakarlar. Ulan insan yalana bir kanar, iki kanar; sürekli kanmaz ki!..." (61)
  • "Senin köyünde tarih olsun; ta Avrupa'nın, Amerika'nın bilginleri kazmaya gelir er geç..." (83)
  • "Hepsini everdim, göverdim, hepsini ev, ocak sahibi ettim; alayla torunlarımı gördüm. Daha ne isterim? Biraz da halkıma yararım dokunsun dedim. Bunu çok istedim; ama kandırdılar." (102)
  • "Adalet yok ülkede!" dedi Kerim Ağa.
    "Birinci bozukluk baştakilerde..."
    "Ama başta halkın kendisi gözünü açacak..."
    (123)
  • "Benim oyum da anlamlıydı. Ama oy verdiğim kavatlar anlamsız çıktı; ne yapayım?"
    "Bir daha anlamlı çıkacak kavatlara ver!"
    "Pekâlâ, Sayın Doktor Bey'im! Öyle olsun..."
    (158)
  • "Ancak şunu da biliyorum: Bu gibi tavırlarla Türkiye'nin sağlık sorunu çözümlenemez. Çözüm için halkın ağırlığını hareket ettirmek gerekir. Sistemi bir bütün olarak düşünmek zorundayız. Yoksa, gene kalktığımız yere geliriz." (183)
  • "Halka yarayışlı olmayan bilim, bilim değildir. Bilimse bile, bizim istediğimiz bilim değildir." (211)
  • "Yahu hemşerim! Az önce de sordunuz bana bu hastane işini? Siz nasıl bir hastane arıyorsunuz? Paralı mı, parasız mı? Özel mi, resmi mi? Asker mi, işçi mi?" (237)
  • "Hepiniz aydın insanlar olarak, herhalde buyruklara uymayı bilirsiniz! Zorluk çıkarmaya kalkmayın! Ben de zor kullanırım; kötü olur!" (263)

[1]


Kaynakça değiştir

  1. Fakir Baykurt (1977). Yayla. Literatür Yayınları.