Falih Rıfkı Atay: Revizyonlar arasındaki fark
| [kontrol edilmiş revizyon] | [kontrol edilmemiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
57. satır:
* Kudüs kelimesi, Hristiyanlığı akla getirir. Fakat ne Kudüs'te ne de Filistin'de Hristiyanlık diye bir mesele yoktur.<ref>Falih Rıfkı Atay, Zeytindağı, Milli Eğitim Basımevi, İstanbul 1970, syf. 68</ref>
===[[w:Çankaya: Atatürk Devri Hatıraları|Çankaya (1961)]]===
* '''Osmanlı toplumunda kadın, taassuba karşı devletin başlıca tavizi idi.''' Taassup için ahlak, ırz; ırz da bilhassa kadın demektir. İstanbul'da kadınların ırzından yalnız kocaları, ana babaları sorumlu değil idiler. Bütün mahalle halkı, aile hayatını kontrol ederdi. Bir eve kadın alındığı haberi duyuldu mu; imam, bekçi ve belli başlı mahalle eşrafı gider, o evi basardı. Çatı arasına ve kümese kadar aramadığı yer bırakmazdı. Sokakta herkes kadın kıyafetine karışmak hakkını kendinde görürdü. Yüzler, eller, kollar, bacaklar iyice kapanmalı, çarşaflar vücut biçimini hiç sezdirmemeli, peçeler bir süs değil, tam bir örtü olmalı idi. Bazı kibar semtlerde ve Beyoğlu'nda bu disiplin biraz gevşerdi. Fakat harp, pahalılık gibi hadiseler olduğu veya idare aleyhine dedikodular arttığı vakit, hemen kadın kılığı günün meselesi hâline gelirdi. Kadın erkekle bir arabaya binemezdi. Vapurlarda, tramvaylarda, muhallebici dükkânlarında kadın yerleri perde veya kafesle erkek yerlerinden ayrılmıştı. Mesirelere kadar her yerde harem kısmı vardı.
** s. 409
* Hepsi inkılap uğruna ölmekten söz ederken Mustafa Kemal:
— Mesele ölmekte değil, ölmeden idealimizi gerçekleştirmektedir, diyordu.
[[Dosya:Anit Kabir (6526103103).jpg|thumb|right|144px|Ömürlerini yeniden yaşamak isteyenler çoktur. Bizim kuşaktan ömürlerini
===[[w:Batış Yılları|Batış Yılları (1963)]]===
| |||