Yürüme, Oruç Aruoba'nın yazdığı felsefi kitap.

Kitaptan alıntılar

değiştir
  • Hep tazelemek isteriz ilişkilerimizi -ama hiç düşünmeyiz kendimizin ne denli bayatlamış olduğunu- (s. 25)[1]
  • Ayaklarımız 'geri geri' bile gitmez -hiç gitmez... (s. 39)[1]
  • Uygarlık bir çeşit bilinç olmalı eninde-sonunda (bir gelenek değil) (s. 47)[1]
  • Yola çıkacak kişi, yanında götüreceklerine çok dikkat etmeli: Bagaj; yeri gelir, yük olur! (s. 100)[1]
  • Kendi yönünü bulamayan kişi için, 'yol' yoktur -bir sürüklenmedir bütün 'yürüme'si... (s. 105)[1]
  • Yolu, yürüyen bilmez; açan bilir. (s. 113)[1]
  • Yola çıkan kişi, yerle bir olmazsa, bir yere varır sonunda. (s. 127)[1]
  • Kişi, toplumun terk ettiğidir. ("Aslında gemiler terk etmekte farelerini") (s. 127)[1]

Kaynakça

değiştir
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 Metis Yayınları, 1996