Yaşar Kemal
Türk yazar ve şair (1923–2015)
| Yaşar Kemal | |
|---|---|
.jpg) | |
| Doğum tarihi | 6 Ekim 1923 |
| Doğum yeri | Gökçedam |
| Ölüm tarihi | 28 Şubat 2015 |
| Ölüm yeri | İstanbul |
 Vikipedi maddesi Vikiveri öğesi | |
Yaşar Kemal (d. Kemal Sadık Gökçeli ,1923; Hemite, Osmaniye - ö. 28 Şubat 2015; İstanbul), Kürt kökenli Türk romancı, senaryo ve öykü yazarı. Türk edebiyatının en önde gelen yazarlarından biridir.
- Bir yazarın sorunu yalnızca umut vermek değildir. İnsanların yaşadığı derin ve birbirinden farklı sorunlar vardır. Onun için bir yazar insanların macerasını çok iyi bilmelidir. Ancak insanların macerasını çok iyi bilen bir yazar iyi bir yazardır. Bu romanın bitişi yazara ait bir bitirmedir. Yazar böyle bitirmek istemiştir. İnsan çok zengindir, başka bir yazar başka türlü bitirecektir.
- Gerillanın adını terörist koyduk. Bundan da bir umut bekledik. Sözcükler her zaman, her koşulda değişebilir ve bir gün işe yaramaz olur.(...) Kendi halkıyla savaşan bir ülke olduk.(...) Ey milliyetçi ırkçılarımız, dünyada bir tane dostumuz varsa, o da Irak Kürtleridir.(...) Bir insana, bir halka ne yaparsanız yapın, ama onuruyla oynamayın. Bu benim gençliğimden bu yana dilimde pelesenk ettiğim bir sözümdür. Bizim yöneticiler bunun tersini yaptılar. Halka etmediklerini bırakmadılar. Yüreğim yanıyor bunları söylerken, ben bir yazarıyım çünkü bu halkın.[1]
- İlk okuduğum roman Alphonse Daudet'nin Le Petit Chose idi. Daudet'nin torununun Ceyhan'da bir çiftliği bir de küçük fabrikası vardı. Kitabı da Amasya'da bir öğretmen çevirmişti. Ondan sonra da Kerem ile Aslı'yı okudum. Beni ilk etkileyen kitap Don Kişot oldu. Onu okuduğumda on yedi yaşındaydım. Daha önce Don Kişot'tan parçaları bizim ilkokul kitabında okumuştum ama, işte öyle, pek ciddiye almamıştım. Don Kişot'u okuyunca yeni bir dünya buldum. Günlerce etkisinde kaldım. Cervantes bütün insanlığımı, yüreğimde sakladığım birçok gizi açıklamıştı. Bir karanlığa gömülmüş, sonra da içimde bir yücelme olmuştu.[2]
- Türküler tıpkı kırk bin yıl su altında kalmış, yıkanmış, cilalanmış çakıl taşı gibidir.
- Zülfü Livaneli, Nota Kitabı, Ön Söz.
- Polise taş attıkları için çocuklar tutuklanıyor. Bugünkü yöneticiler işine gelmediği zaman çocukları da hapsediyor. Çocukları hapsetmesinler diye, "Çocuklar bu işlerle uğraşmayın." demekten başka bir şey gelmiyor elimden. Ayıp oluyor bu da çok; çocukları küçümsemek oluyor. (...) Benim için çocuk, çocuk değildir, bizim gibi insandır. Ben, Çocuklar İnsandır diye de bir kitap yazdım. Çocukları, çocuk diye bunlar küçümsüyorlar, nefret ediyorum bundan. Çocuklar da küçük görünerek normal insan olamıyorlar. Doğal insan yetişmiyor çocuklar. Böyle bir dünyada savaş da durmuyor.[3]
- Bir; benim kitaplarımı okuyan katil olmasın, savaş düşmanı olsun. İki; insanın insanı sömürmesine karşı çıksın. Kimse kimseyi aşağılayamasın. Kimse kimseyi asimile edemesin. İnsanları asimile etmeye can atan devletlere, hükümetlere olanak verilmesin.
- Benim kitaplarımı okuyanlar bilsinler ki, bir kültürü yok edenlerin kendi kültürleri, insanlıkları ellerinden uçmuş gitmiştir.
- Benim kitaplarımı okuyanlar yoksullarla birlik olsunlar, yoksulluk bütün insanlığın utancıdır. Benim kitaplarımı okuyanlar cümle kötülüklerden arınsınlar.[4]
- Okur kimdir? Bütün insanlık mı? Onun neyi seveceğini ya da ne okumak istediğini nasıl bilebiliriz? Benim işim, bu büyülü dünyayı, bu büyülü dünyada olup biteni anlatmaktır: kendimi doğanın ve insanın gerçekliğinin alıp götürmesine bırakmak, anlatının büyülü gerçekliğine, sözcüklerin büyüsüne bırakmak. Bu büyülü dünyanın gerçekliğine, gerçekten çok daha gerçek bir gerçeklik eklemek.[5]
- Ülkelerin türkülerini yaratanlar, kanunlarını yaratanlardan daha güçlüdür.
- İnsan, evrende gövdesi kadar değil, yüreği kadar yer kaplar.
- Bir toplum, hoşgörüsü kadar güçlü, sağlam, haklıdır. Zulmü kadar zalim, zayıftır. Irkçılık ise en korkunç hastalıktır.
- Dünya on binlerce çiçekli bir kültür bahçesidir; her çiçeğin ayrı bir rengi ve kokusu vardır. Bir çiçeğin koparılması bir rengin, bir kokunun yok olmasıdır. Tek dile, tek renge kalmış bir dünya hapı yutmuştur.
- Haklı azınlık haksız çoğunluktan daha güçlüdür.[6]
- Dünyada çok şey kolay da, insan olmak zor.[7]
Hakkında söylenenler
değiştir- Yaşar Kemal'de insan, her şeyden önde gelir.[8] — Fethi Naci
Kaynakça
değiştir- ↑ "Gerillanın Adını Terörist Koyduk", Hürriyet Gazetesi (14 Ocak 2007), s. 1, 22.
- ↑ Yaşar Kemal: İnsanlığın sonu gittikçe yaklaşıyor korkarım.
- ↑ radikal.com.tr
- ↑ Yaşar Kemal'in Okurlarına Vasiyeti
- ↑ Özdemir İnce, "Yaşar Kemal Türkiye'dir"
- ↑ Kemal, Yaşar. Filler Sultanı ile Kırmızı Sakallı Topal Karınca, YKY, 2016.
- ↑ Kemal, Yaşar. İnce Memed 4, YKY, 2006.
- ↑ Naci, Fethi (1981). 100 Soruda Türkiye'de Roman ve Toplumsal Değişme. Gerçek Yayınevi. ss. 268-269.
