Yalnızlık

(Yalnız sayfasından yönlendirildi)

Yalnızlık, yalnız olma durumu, kimsesizlik.


  • Yalnız yaşayan insanların zihinlerinde her zaman seve seve paylaşacakları bir şeyler vardır.[1]
    Anton Çehov
  • Adı yalnızlık olan bir içeceği paylaşıyorlar,
    Ama tek başına içmekten iyidir.[2]
    Billy Joel
  • Yalnızlığın,
    Kendi sahip olduğu aklı vardır.
    Etrafta daha fazla insan olduğunda,
    Daha yalnız hissedersin.[3]
    Bob Dylan

Kaynaksız

değiştir
  • Kalbin gerçek, derin barışı ve tüm ruhun huzuru sadece yalnızlıkta bulunur.
    Arthur Schopenhauer
  • Zeki bir insan yalnızlıkta, düşünceleri ve hayal gücüyle mükemmel bir eğlenceye sahiptir.
    Arthur Schopenhauer
  • Hiçbir insan asla yalnız değildir. Çünkü arkasında farketmeden bıraktığı izleri muhakkak biri farketmiştir
    Arthur Schopenhauer
  • Çocukken kendimi yalnız hissederdim; hâlâ da öyle hissediyorum çünkü bazı şeyleri biliyorum ve bunları hiç bilmedikleri ya da bilmek istemedikleri anlaşılan insanlara bazı ip uçları vermeye çalışıyorum.
    Carl Gustav Jung
  • Yalnızlık, insanın çevresinde insan olmaması demek değildir. İnsan kendisinin önemsediği şeyleri başkalarına ulaştıramadığı ya da başkalarının olanaksız bulduğu bazı görüşlere sahip olduğu zaman kendisini yalnız hisseder.
    Carl Gustav Jung
  • Yaratıcılık ve keşif acıda ve yalnızlıkta saklıdır.
    Friedrich Nietzsche
  • Kimine göre yalnızlık,hasta kişinin kaçışıdır; kimine göre de, hasta kişilerden kaçıştır.
    Friedrich Nietzsche
  • Yalnızık paylaşılmaz, paylaşılsa yalnızlık olmaz.
    Özdemir Asaf
  • Bir kuş konsa yüreğime, cik cik ötse ciğerime.
    Özdemir Asaf
  • Düşün gücü olan, teorik dayanağı olan aydın, yalnızlığa en çok dayanabilen insandır. Eğer daha önceki zorunlu tanımlamaları tamamlamak gerekirse, aydın yalnızlığa dayanabilen hayvandır. Ve teorik güç ile yalnızlığa dayanma gücü doğru orantılıdır. Çok büyük bir doğallıkla; çünkü teori dünyadır.
    Yalçın Küçük
  • "Önce kelime vardı" diye başlıyor Yohanna'ya göre İncil. Kelimeden önce de Yalnızlık vardı. Ve Kelimeden sonra da var olmaya devam etti Yalnızlık... Kelimenin bittiği yerden başladı; Kelimeler söylenmeden önce başladı. Kelimeler, Yalnızlığı unutturdu ve Yalnızlık, kelimeyle birlikte yaşadı insanın içinde. Kelimeler, Yalnızlığı anlattı ve Yalnızlığın içinde eriyip kayboldu. Yalnız Kelimeler acıyı dindirdi ve Kelimeler insanın aklına geldikçe, Yalnızlık büyüdü, dayanılmaz oldu.[4]
    Oğuz Atay
  • Benim yalnızlığım, insanlarla dolu.
    Franz Kafka
  • Yalnızlığıma katılabilirsin; yalnız soru sormayacaksın...
    Tomris Uyar
  • Yalnızlığı soruyorlar, yalnızlık, bir ovanın düz oluşu gibi bir şey..
    Cemal Süreya
  • Dostlarım dost diye bir şey yoktur.
    Aristo

Kaynakça

değiştir
  1. Anton Çehov. About Love (1898).
  2. Billy Joel. Piano Man (1973).
  3. Bob Dylan, Marchin' to the City
  4. Oğuz Atay, Tutunamayanlar
Vikisözlük'te Yalnızlık ile ilgili tanım bulabilirsiniz.