Marcus Tullius Cicero

Marcus Tullius Cicero
Doğum tarihi	İÖ 3 Ocak 106
Doğum yeri	Arpino
Ölüm tarihi	İÖ 7 Aralık 43, İÖ 3 Aralık 43
Ölüm yeri	Formia
Vikipedi maddesi Vikiveri öğesi

(İstediğim) bütün insanlarda ortak olan akıldan hukuku türetmektir.

Bir insanın ilk görevi gerçeğin peşinde olup onu araştırmaktır.

Yaşam varken umut vardır.

Mutlu bir yaşam huzurlu bir zihindedir.

Gerçek yasa, doğayla anlaşmada haklı bir nedendir.

Her şeyin başlangıcı küçüktür.

İnsanların mutluluğuna izin ver, nihai bir yasa ol.

Zaman, bütün yaraları iyileştirir.

Bir genç öldüğünde bu bana güçlü bir alevin taşkın bir selle söndürüldüğünü; ancak, bir yaşlı öldüğündeyse bir ateşin yakıtı tükendikten sonra bir çaba olmaksızın kendiliğinden söndüğünü anımsatır.

Sosyal ya da, özel, işle ya da evle ilgili, kendi başına ya da başka birisiyle birlikte hareket ettiğin yaşamın hiçbir kısmı yükümlülüklerden yoksun olamaz; yaşamda ahlaken doğru olan her şey yükümlülüğün yerine getirilmesinden, yanlış olan her şey ise yine yükümlülüğün es geçilmesinden kaynaklanır.

Sözler, alfabetik sıraya göre düzenlenmiştir.

A  B  C  Ç  D  E  F  G  H  I  İ  J  K  L  M  N  O  Ö  P  R  S  Ş  T  U  Ü  V  Y  Z

Sözleri

A

• Acı tanımamış olmak büyük bir acıdır.
• Akıl da bir tarla gibi ekilmeye ve bakılmaya ihtiyaç duyar.
• Akıl, işletilirse çevikleşir.
• Amacına ulaşmak için bütün gücünü topla!

B

• Barış ile kölelik arasında çok büyük fark vardır Barış huzur dolu bir özgürlüktür. Kölelik ise yalnız savaşarak değil ölümü bile göze alarak uzak tutulması gereken her türlü kötülüğün en kötüsüdür.
• Bir canlı, doğduğu andan başlayarak, kendi kendine düzen verir ve kendini korumaya, doğasını ve bu doğayı koruyabilecek her şeyi sevmeye bir eğilimi vardır, kendini yıkımdan ve yıkımına yola açacak olan her şeyden uzak tutar. Ve Stoalılar bunu şöyle kanıtlar: hazzı ya da acıyı tatmadan önce yavrular, kendileri için yararlı olanı arayıp, zararlı olandan kaçarlar, doğalarına bağlı olmayıp, yıkımdan çekinmeselerdi böyle olmayacaktı. Öte yandan, kendilerine ilişkin bilince sahip olmasalardı, herhangi bir arzuları olmazdı. Buradan çıkarılması gereken sonuç, kendini sevmenin bir ilke olduğudur.
• Bir yerde yaşam varsa orada umut da vardır.
• Bütün büyük işler, küçük başlangıçlarla olur.
• (İstediğim e.n.) Bütün insanlarda ortak olan akıldan hukuku türetmektir.
  • Senatör Aurelius'un; "Roma senatosu olarak daha belirgin çizgilerle neyi istediğinizi anlatmanızı istiyoruz." sözlerine yanıt olarak söyledikleri.
• Büyük bir yeteneğin kanıtı; duyulardan aklı anımsamak ve düşünceleri alışkanlıklardan ayırmaktır.

C

• Cumhuriyet, [res publica], halkın işidir [populi res]; halk, herhangi bir şekilde bağlantılı tüm insan gruplarını değil, ancak hukuk ve haklar konusunda ortak bir anlaşmaya varmış, karşılıklı menfaatlere katılmaya istekli birçok insanın bir araya gelmesidir.
  • De Re Publica, s. 124

Ç

• Çalışarak ün kazananların sayısı, doğuştan ünlü olanlardan daha fazladır.

D

• Doğruluk ve sorumluluk sahibi kimse lider olmaya layıktır.

E

• En kötü barış, en haklı savaştan daha iyidir.
• Erkekler şaraba benzer; geçen yıllar kötülerini ekşitir, iyilerini olgunlaştırır.

G

• Geçmiş geçmişte kalmıştır, biz işimize bakalım!

H

• Hayat yokuşunu tırmanırken rastladığınız insanlara iyi davranın; inişte yine onlara rastlayacaksınız çünkü.
• Her canlı yalnız kendini sever.
• Her şeyin başlangıcı küçüktür.
• Herkes hata yapabilir, yalnız ahmaklar hatalarında ısrar eder.

İ

• İçinde kitap olmayan bir oda ruhsuz bir beden gibidir.
• İnsan iki şey için doğmuştur; düşünmek ve eyleme geçmek!
• İnsan kendisini kaybetmeden kendisini bulamaz.
• İnsan ne kadar yükselirse, gönlü o kadar alçalmalıdır.
• İnsan, yaşamının dörtte üçünü yapamayacağı şeyleri istemekle geçirir.
• İnsana: "Kendini bil!" denilmesi, yalnız gururunu kırmak için değil, değerini de bildirmek içindir.
• İnsanın en büyük düşmanı, doğrudan doğruya kendisidir.
• İşin saçma tarafı, en saçmasını bile filozofun birinin çoktan söylemiş olması.
• İyi bir dost ikinci bir "ben" dir.

K

• Kitapsız bir oda, ruhsuz bir beden gibidir.
• Kötü bir barış her zaman haklı bir savaştan iyidir.
• Kendine güven, aklın kesin bir inanç ve güvenle büyük ve gurur verici işlerde kullanımıdır.

M

• Mutlak hak mutlak haksızlıktır.
• Malını kaybeden bir şeyini kaybeder, namusunu kaybeden birçok şeyini kaybeder, cesaretini kaybeden her şeyini kaybeder.

N

• Ne kadar çok kanun, o kadar az adalet.

R

• "Roma neden yıkıldı?" sorusuna Cicero’nun cevabı: Çok ve güzel konuştuk, fakat bilgisizdik!

S

• Sahip olduğundan fazlasını istemeyen insan zengindir.
• Savaşta yasalar susar.
  • Silent leges inter arma.
• Son kez söylüyorum: Unutmayın ki imparatorluklar diktikleri çarmıhlarda ancak adaleti sağlayabilirler. Ahlak ve erdem çöktüğünde devleti yönetemezsiniz.

Ş

• Şeref ve doğruluk adaletin temelidir.
  Orijinali : Justitia fundementum est fides.

T

• Tarlasını süren kimse, fenalık yapmayı düşünmez.

Y

• Yalnızca kendimiz için doğmadık ve yalnızca kendimiz için yaşamıyoruz, ülkemiz, dostlarımız ve içimizde bir katılım var.

(Cicero "Yükümlülükler Üzerine (De Officiis), Kitap I, Bölüm XXII Çeviri: Andrew P. Peabody."

• Yasa, yapılacak ve yapılmayacak olanı buyuran yüce akıldır... O doğanın gücüdür, o ruhtur, bilgenin aklıdır, adaletli olanla olmayanın ölçüsüdür.

(Cicero "Yasalar", I, VI)

• Yarınlar yorgun ve bezgin kimselere değil, rahatını terk edebilen gayretli insanlara aittir.

Z

• Zeka tıpkı bir tarla gibi ekilmeye ve bakılmaya muhtaçtır.
• Zorluklar ne denli büyük olursa, zafer de o denli büyüktür.

Eserleri

Yükümlülükler Üzerine

• Sosyal ya da, özel, işle ya da evle ilgili, kendi başına ya da başka birisiyle birlikte hareket ettiğin yaşamın hiçbir kısmı yükümlülüklerden yoksun olamaz; yaşamda ahlaken doğru olan her şey yükümlülüğün yerine getirilmesinden, yanlış olan her şey ise yine yükümlülüğün es geçilmesinden kaynaklanır.
  • Kitap I, Bölüm II, S.4
• Birçok insan savaştaki başarıların, barıştaki başarılardan daha önemli olduğunu düşünür ancak bu düşüncenin kırpılması gerekir. Zira birçokları şöhret arzusuyla savaş peşinde koşar.
  • Kitap I, Bölüm XXII, S.34